P O S T A N O W I E N I E - Interpretacja - US40/DF1/415-42/III/2005

ShutterStock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 22.08.2005, sygn. US40/DF1/415-42/III/2005, Urząd Skarbowy Warszawa-Wola

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz.60 z późn. zm.) oraz art. 14 ust. 1a i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn.zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia ......2005r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wola uznał stanowisko wnioskodawcy jako prawidłowe:

w sprawie nieuznania za koszty i przychody podatkowe powstałych różnic kursowych - wyniku kompensaty

U Z A S A D N I E N I E

W dniu .......2005r. (data stempla pocztowego) zwrócił się Pan z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, który to wniosek zawierał następujące pytanie:
czy różnice kursowe dodatnie i ujemne powstałe w wyniku kompensaty należności ze zobowiązaniami uznawane są za przychody i koszty w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedmiotowego wniosku wynika:
Stan faktyczny: Spółka jawna, której jestem wspólnikiem jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność handlową w branży metalowej. W ramach prowadzonej działalności dokonuje zakupów i sprzedaży towarów na rzecz odbiorców zagranicznych. W wyniku transakcji wobec jednego z kontrahentów, który jednocześnie jest dostawcą towarów dla naszej spółki oraz odbiorcą zakupionego u nas towaru powstały jednocześnie zobowiązania i należności wyrażone w walucie euro. Strony postanowiły w zawartej umowie kompensacyjnej, że wzajemne zobowiązania i należności będą między sobą skompensowane. Kompensata nastąpiła po wyrażonym w złotych kursie, zastosowanym do wyceny należności i zobowiązań w dniu ich powstania, który był niższy. W wyniku kompensaty w księgach powstały zrealizowane różnice kursowe zaliczone do przychodów bądź kosztów finansowych.

Stanowisko wnioskodawcy jest następujące: podatnik stoi na stanowisku, że w przypadku kompensaty następuje niewątpliwie uregulowanie wzajemnych zobowiązań i należności ale nie jest to spełnienie świadczenia poprzez zapłatę. Wobec powyższego nie można uznać za koszty i przychody powstałych różnic kursowych wyniku kompensaty.

Ocena prawna w/w stanowiska wnioskodawcy - zgodnie z art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r., poz. 176 ze zm.) przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania a dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu. Natomiast w myśl art. 22 ust. 1 w/w ustawy koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania a dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.
Powyższe przepisy wskazują, że różnice kursowe powstają zarówno przy przychodach jak i kosztach jedynie wówczas, gdy występują różne kursy walut między dniem uzyskania przychodu a dniem jego faktycznego otrzymania, a w przypadku wydatków - dniem zarachowania i dniem faktycznej zapłaty. Podatnik nabywa więc prawo do obniżenia lub podwyższenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów o różnice wynikające z różnych kursów walut, ogłaszanych przez NBP i bank, z którego usług korzysta osoba uzyskująca przychód lub ponosząca koszt, w dniu otrzymania należności i odpowiednio zapłaty zobowiązania.
Potrącenie wzajemnych wierzytelności pieniężnych, poprzez kompensaty umowne, jest formą spełnienia zobowiązania do zapłaty. W wyniku potrącenia nie dochodzi do efektywnej zapłaty dokonanej w pieniądzu. Potrącenie pomimo, iż dotyczy zobowiązań do świadczeń tego samego rodzaju nie prowadzi bowiem do ich realizacji, a jedynie do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej. Dochodzi w ten sposób do zaspokojenia wierzyciela i osiągnięcia tym samym celu zobowiązania. Kompensacyjna forma realizacji zobowiązań jest więc czym innym niż spełnienie świadczenia poprzez zapłatę. Z w/wym. przepisów art.14 ust.1a i art.22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że różnice kursowe powstają jedynie w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznych transferów pieniężnych za pośrednictwem banku i nie powstają przy umownych kompensatach o charakterze stałym.
Tak więc w sytuacji, gdy dochodzi do kompensaty wzajemnych zobowiązań i należności, nie można mówić o dokonaniu faktycznej zapłaty, a tym samym nie dochodzi do powstania różnić kursowych, które można byłoby zaliczyć do przychodów i kosztów.

P O U C Z E N I E

Powyższych informacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w w/w wniosku oraz obowiązujące w dniu złożenia wniosku przepisy prawa podatkowego. Obowiązuje ona do zmiany stanu prawnego odnoszącego się do przedstawionej sytuacji faktycznej.
Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Interpretacja jest wiążaca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy, do czasu jej zmiany lub uchylenia, zgodnie z przepisami art. 14b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.
Zgodnie z przepisami art. 14a § 4 na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Wola w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia na zasadch okreśolnych w art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Urząd Skarbowy Warszawa-Wola