Temat interpretacji
W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 grudnia 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. W 1987 r. nabyła na własność nieruchomość o powierzchni łącznej 9458 m2, stanowiącej działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym 290/13. Nieruchomość ta weszła w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni. W 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę przeniesienia własności oraz umowę podziału do korzystania, w formie aktu notarialnego. W umowie tej, Wnioskodawczyni, jako Sprzedająca, przeniosła na Kupującą prawo do korzystania z 2500 m2 powierzchni ww. nieruchomości. W efekcie Kupująca stała się współwłaścicielką rzeczonej nieruchomości (dalej jako współwłaścicielka). Wnioskodawczyni w wyniku podziału do korzystania przysługiwało prawo do korzystania z 6958 m2 nieruchomości od jej strony północnej.
W 2014 r. Wnioskodawczyni oraz współwłaścicielka dokonały podziału nieruchomości oznaczonej nr 290/13. W wyniku podziału, zatwierdzonego decyzją Wójta Gminy wydaną w dniu 17 czerwca 2014 r. (decyzja prawomocna), działka Nr 290/13 o powierzchni łącznej 9458 m2 została podzielona na następujące działki:
- Nr 290/26 o powierzchni 658 m2,
- Nr 290/27 o powierzchni 2154m2,
- Nr 290/28 o powierzchni 2154m2,
- Nr 290/29 o powierzchni 2154m2,
- Nr 290/30 o powierzchni 2338 m2.
Następnie, w 2014 r. Strony zawarły w formie aktu notarialnego umowę częściowego zniesienia współwłasności. Zgodnie z istotnymi postanowieniami tej umowy, Wnioskodawczyni oraz współwłaścicielka dokonały częściowego zniesienia współwłasności w ten sposób, że własność działek Nr 290/27, 290/28, 290/29, o łącznej powierzchni 6462 m2 nabyła Wnioskodawczyni, natomiast własność działki Nr 290/30 o powierzchni 2338 m2 nabyła współwłaścicielka. Działka gruntu Nr 290/26 o powierzchni 658 m2, stanowiąca drogę, pozostała współwłasnością, przy czym udziały zostały ustalone w ten sposób, że Wnioskodawczyni nabyła udział wynoszący 498/658 części, natomiast współwłaścicielka 160/658 części. Zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat.
Podsumowując, udział Wnioskodawczyni we współwłasności nieruchomości przed jej zniesieniem wynosił ogółem 6958 m2. Podział niniejszy nastąpił z uwzględnieniem wyceny działek ze względu na ich położenie, rodzaj gruntów oraz inne parametry. Należy wskazać, że Wnioskodawczyni, w efekcie niniejszego podziału nabyła ogółem działki o powierzchni 6462 m2 oraz udział w wysokości 498/658 części działki Nr 290/26.
Strony oświadczyły jednocześnie, że wartości nabytych przez nich działek oraz udziałów w wyniku zawarcia niniejszej umowy zniesienia współwłasności nie przekraczają wartości przysługujących im odpowiednio udziałów we współwłasności będącej przedmiotem niniejszej umowy nieruchomości przed zniesieniem jej współwłasności.
W przyszłości Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży posiadanych działek. Sprzedaż może odbyć się przed 2020 rokiem.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w przypadku, jeśli Wnioskodawczyni dokona zbycia działek przed 2020 rokiem, będzie podlegała opodatkowaniu wynikającemu z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym?
Zdaniem Wnioskodawczyni.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeśli to odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Zgodnie z przywołanym wyżej przepisem prawnym, w przypadku odpłatnego zbycia (sprzedaży) nieruchomości lub ich części, oraz udziału w nieruchomości i praw, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment (data) jej nabycia.
Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zdaniem Wnioskodawczyni, pierwotne nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w momencie nabycia jej w drodze darowizny dokonanej w 1987 r., w związku z czym nie powinna mieć już znaczenia w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT data wniesienia współwłasności nieruchomości dokonana w 2014 r.
Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, istotą współwłasności jest to, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.
Natomiast, w myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną.
Zgodnie z art. 211 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
Tak więc, przy braku przesłanek negatywnych, współwłaściciele mogą dokonać fizycznego podziału nieruchomości. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych : między współwłaścicielami.
Zniesienie współwłasności nie stanowi w tym świetle nabycia rzeczy, o ile mieści się w ramach wartości, jaka przypadała na udział we współwłasności poszczególnym współwłaścicielom i odbył się bez spłat i dopłat. Tym samym, przy zachowaniu wymogów określonych w zdaniu poprzednim, za datę nabycia nieruchomości lub prawa w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia. W przedstawionym stanie faktycznym datą pierwotnego nabycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowej nieruchomości jest umowa darowizny zawarta w 1987 r.
Zgodnie ze stanowiskiem wyrażanym w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:
- podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub;
- wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.
Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, że podział nieruchomości nastąpił zgodnie z wytycznymi przedstawionymi w orzecznictwie sądów administracyjnych.
Wnioskodawczyni podkreśla wprawdzie, że w efekcie zniesienia współwłasności posiada wprawdzie działki, jako własność oraz współwłasność (działka Nr 290/26), o łącznej powierzchni o 2 m2 większej niż udział, który miała we współwłasności przed jej zniesieniem, jednakże taki podział nastąpił z uwzględnieniem wyceny działek ze względu na ich przeznaczenie, rodzaj gruntu oraz położenie. Tym samym wartość powierzchni działek po ostatecznym podziale nieruchomości w wyniku zniesienia współwłasności odpowiada stricte wartości udziału przysługującego Wnioskodawczyni w nieruchomości przed zniesieniem współwłasności, na co wskazują następujące okoliczności:
- zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat
- wartości nabytych przez nich działek oraz udziałów w wyniku zawarcia niniejszej umowy zniesienia współwłasności nie przekraczała wartości przysługujących stronom odpowiednio udziałów we współwłasności nieruchomości przed zniesieniem jej współwłasności.
Stanowisko niniejsze, w kwestii opodatkowania art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, przy podobnym stanie faktycznym, zostało potwierdzane przez Organ w wydawanych interpretacjach indywidualnych:
- Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 lutego 2016 r., sygn. IPTPB2/4511 -753/15-3/KR,
- Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 stycznia 2016 r., sygn. IPPB4/4511-1506/15-4/MS (podobny stan faktyczny Wnioskodawca nabył nieruchomość w drodze darowizny w 2010 r. (współwłasność), w 2012 r. doszło do zniesienia współwłasności).
Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku zbycia nieruchomości jednej lub kilku działek, które Wnioskodawczyni posiada w związku ze zniesieniem współwłasności, zbycie to nie będzie stanowiło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, ponieważ nabycie ww. nieruchomości nastąpiło w 1987 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że interpretacje te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie