Interpretacja indywidualna z dnia 13.05.2016, sygn. IPPB4/4511-313/16-3/PP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Czy odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w roku 2015 nabytego w roku 1993 w czasie obowiązywania wspólności majątkowej małżeńskiej, a następnie uzyskanego na wyłączną własność przez Wnioskodawczynię w roku 2011 w wyniku równego i ekwiwalentnego podziału majątku wspólnego małżonków odpowiadającego udziałowi przysługującemu jej w majątku dorobkowym stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2016 r. (data wpływu 14 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W trakcie trwania związku małżeńskiego Wnioskodawczyni wspólnie z mężem nabyli na współwłasność w dniu 8 kwietnia 1993 r. nieruchomość stanowiąca spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. W dniu 14 marca 2011 r. Sąd Okręgowy Wydział Cywilny, orzekł rozwód małżonków bez orzekania o winie jednocześnie ustalając majątek wspólny małżonków oraz dokonując podziału majątku wspólnego. Każdy z małżonków otrzymał równowartość 650.000 zł bez jakichkolwiek spłat i dopłat. W wyniku podziału spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przypadło na wyłączną własność Wnioskodawczyni. Wartość otrzymanego majątku w wyniku podziału mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim. W wyniku podziału każdy z małżonków otrzymał majątek o tej samej wartości, a podział majątku był równy i ekwiwalentny. W lipcu 2015 r. Wnioskodawczyni zbyła przedmiotową nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w roku 2015 nabytego w roku 1993 w czasie obowiązywania wspólności majątkowej małżeńskiej, a następnie uzyskanego na wyłączną własność przez Wnioskodawczynię w roku 2011 w wyniku równego i ekwiwalentnego podziału majątku wspólnego małżonków odpowiadającego udziałowi przysługującemu jej w majątku dorobkowym stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Odpłatne zbycie w roku 2015 spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, nabytego w roku 1993 w czasie obowiązywania wspólności majątkowej małżeńskiej , a następnie przypadłego Wnioskodawczyni na wyłączną własność w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków w roku 2011 nie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, a tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego. Bowiem w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków każdy z małżonków otrzymał majątek o tej samej wartości. Wartość otrzymanej nieruchomości mieści się, w udziale jaki przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim. Podział majątku był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty.

Natomiast przez pojęcie nabycie użyte w art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć, zdaniem Wnioskodawczyni, każde zwiększenie aktywów majątku podatnika co nie miało miejsca w przedstawionym stanie faktycznym.

Takie stanowisko, zdaniem Wnioskodawczyni, prezentowane jest również w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2015 r. sygn. II FSK 932/13, zgodnie z treścią którego: za datę nabycia nieruchomości lub praw, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas, jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku podziału mieściła się w udziale jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim .

Takie stanowisko, zdaniem Wnioskodawczyni, również potwierdzają wydawane interpretacje indywidualne np.

• Nr ITPB2/415-681/15/IL

• Nr ILPB2/4511-1-829/15-4/DJ

• Nr ITPB4/4511-50/15/MK

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z poźn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c)- przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy- przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zmiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zmiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w trakcie trwania związku małżeńskiego Wnioskodawczyni wspólnie z mężem nabyli na współwłasność w dniu 8 kwietnia 1993 r. nieruchomość stanowiąca spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. W dniu 14 marca 2011 r. Sąd Okręgowy orzekł rozwód małżonków bez orzekania o winie jednocześnie ustalając majątek wspólny małżonków oraz dokonując podziału majątku wspólnego. Każdy z małżonków otrzymał równowartość 650.000 zł bez jakichkolwiek spłat i dopłat. W wyniku podziału spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przypadło na wyłączną własność Wnioskodawczyni. Wartość otrzymanego majątku w wyniku podziału mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim. W wyniku podziału każdy z małżonków otrzymał majątek o tej samej wartości, a podział majątku był równy i ekwiwalentny. W lipcu 2015 r. Wnioskodawczyni zbyła przedmiotową nieruchomość.

Zatem, aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Co do zasady, wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3 (art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Powyższe oznacza, że z datą ustania małżeństwa, a więc również wspólności majątkowej, współwłasność łączna jaka istnieje między małżonkami przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych. Zatem w chwili ustania małżeństwa co do zasady każdy z małżonków ma wynoszący 1/2 udział w majątku wspólnym, a więc w każdej rzeczy, jaka do tego majątku należy. W chwili ustania małżeństwa Wnioskodawczyni była więc właścicielem wynoszącego 1/2 udziału we wszystkich składnikach majątku wspólnego małżonków, podobnie jak Jej mąż.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Tym samym za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział majątku nie jest ekwiwalenty w naturze lub wartość otrzymanej nieruchomości lub prawa przekracza udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

Stąd wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) - jak też stan jej majątku osobistego. Powyższych ustaleń należy bezwzględnie dokonać w oparciu o obiektywne kryteria, czyli zgodnie z wyliczeniem dokonanym na podstawie cen rynkowych obowiązujących na danym obszarze w dniu zawarcia umowy, na mocy której doszło do podziału majątku dorobkowego małżonków lub na dzień orzeczenia sądu o podziale majątku wspólnego, a nie według subiektywnego przekonania małżonków.

Z treści wniosku wynika, że w wyniku podziału majątku wartość otrzymanego majątku przez Wnioskodawczynię mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim. W wyniku podziału każdy z małżonków otrzymał majątek o tej samej wartości, a podział majątku był równy i ekwiwalentny. Ponadto podział majątku odbył się bez spłat lub dopłat.

Skoro zatem wartość otrzymanego przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim i poza ten udział nie wykraczała, podziałowi majątku nie towarzyszyły spłaty ani dopłaty, to za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości należy przyjąć 1993 r., czyli rok, w którym małżonkowie nabyli ją do majątku wspólnego. W konsekwencji przychód z tytułu zbycia nieruchomości nie będzie podlegać w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie ww. nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym miało miejsce nabycie.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie