
Temat interpretacji
opodatkowanie świadczeń socjalnych
ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ
Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 24 czerwca 2010 r. Nr IBPB II/1/415-350/10/ASz, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2010 r. (data wpływu 25 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń socjalnych, jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 24 czerwca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając na podstawie § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) wydał w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 25 marca 2010 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W Urzędzie Miasta działa zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (ZFŚS), który został utworzony na zasadach określonych w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335, z późn. zm.). Zasady i warunki przyznawania usług i świadczeń socjalnych finansowanych z ZFŚS zostały określone w Regulaminie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych Urzędu Miasta, zwanym dalej Regulaminem. Zgodnie z zapisami zawartymi w Regulaminie do korzystania z ulgowych usług i świadczeń dofinansowywanych z funduszu uprawnione są następujące osoby:
- pracownicy zatrudnieni na czas nieokreślony i określony na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania,
- emeryci i renciści, byli pracownicy zakładu,
- członkowie rodziny zmarłego pracownika, emeryta oraz rencisty.
Środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych są przeznaczone na dofinansowanie kosztów uczestnictwa osób uprawnionych do korzystania z funduszu w różnych rodzajach i formach działalności socjalnej a zwłaszcza na:
- wczasy zakupione indywidualnie przez osobę uprawnioną do korzystania z Funduszu,
- wypoczynek dzieci i młodzieży, opłacony indywidualnie przez osobę uprawnioną do korzystania z Funduszu,
- wypoczynek organizowany przez osobę uprawnioną do korzystania z Funduszu we własnym zakresie tzw. wczasy pod gruszą,
- inne wydatki np. na działalność kulturalno-oświatową oraz sportowo-rekreacyjną (np.: zakup biletów do kina, teatru, na wystawy, bilety na basen, korty tenisowe, uczestnictwo w zajęciach oferowanych przez kluby sportowe, dofinansowania do wycieczek lub wyjazdów rekreacyjnych, sportowych, turystycznych itp.).
Środki Funduszu są przeznaczone także na udzielanie osobom uprawnionym do korzystania z funduszu:
- pomocy socjalnej - rzeczowej i finansowej,
- zwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje świadczenia wypłacane ze środków ZFŚS jako świadczenia rzeczowe i pieniężne zwolnione z podatku dochodowego do wysokości nieprzekraczającej kwoty 380 zł w roku podatkowym...
Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) świadczenia, które osoby uprawnione otrzymują ze środków ZFŚS zaliczane są do przychodów tej osoby ze stosunku pracy i opodatkowane podatkiem dochodowym.
Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 78 jako zwolnione z podatku dochodowego Wnioskodawca traktuje dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, koloni, obozów i zimowisk dla dzieci i młodzieży do lat 18.
Ponadto, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 zwolniona od podatku jest wartość świadczeń rzeczowych i pieniężnych sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, do wysokości nie przekraczającej 380 zł w roku podatkowym. W Urzędzie Miasta do świadczeń finansowanych z ZFŚS korzystających z niniejszego zwolnienia zalicza się:
- wypoczynek organizowany przez osobę uprawnioną do korzystania z ZFŚS we własnym zakresie tzw. wczasy pod gruszą,
- wypoczynek zorganizowany - tj. wczasy zakupione indywidualnie przez osobę uprawnioną do korzystania z ZFŚS,
- różnego rodzaju bilety np. do teatru, do kina, na basen,
- zapomogi socjalne.
Wnioskodawca do świadczeń zwolnionych z podatku dochodowego od osób fizycznych na warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 67 nie kwalifikuje dofinansowania do wycieczek lub wyjazdów rekreacyjnych organizowanych/zakupionych przez UM jako pracodawcę. Kwoty dofinansowania do wycieczek i wyjazdów są w całości zaliczane do przychodów pracownika i podlegają opodatkowaniu.
Wątpliwości Wnioskodawcy pojawiły się po wprowadzeniu nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która weszła w życie 22 sierpnia 2009 r. i rozszerzyła zwolnienia dla świadczeń otrzymywanych przez pracownika z ZFŚS na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67. Do czasu wejścia w życie nowelizacji zwolnione do kwoty 380 zł były tylko świadczenia rzeczowe, natomiast po jej wejściu zwolnienie dotyczy również świadczeń pieniężnych. Dopóki zwolnienie obejmowało tylko świadczenia rzeczowe, Wnioskodawca uznawał, że wycieczka nie jest świadczeniem rzeczowym, gdyż jej uczestnicy nie otrzymują świadczenia o charakterze materialnym tj. rzeczowym. Aktualnie zwolnione z podatku dochodowego do kwoty nieprzekraczającej 380 zł w roku podatkowym są oprócz świadczeń rzeczowych także świadczenia pieniężne, stąd Wnioskodawca zastanawia się czy można uznać dofinansowanie z ZFŚS do wycieczki organizowanej dla pracowników jako świadczenie pieniężne czy raczej należy traktować ją jako usługę turystyczną.
W dniu 24 czerwca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Nr IBPB II/1/415-350/10/ASz uznającą stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku z dnia 25 marca 2010 r. za prawidłowe i stwierdził, co następuje.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009 r., wprowadzonym ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r. zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.
Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo sanatoryjnych, rehabilitacyjno szkoleniowych i leczniczo opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu dzieci i młodzieży do lat 18:
- z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,
- z innych źródeł do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.
W przypadku sfinansowania kosztów wycieczki poprzez zakup wycieczki przez pracodawcę (to on jest nabywcą tej usługi), a więc przedmiotem świadczenia nie jest rzecz lecz usługa turystyczna, to tego rodzaju świadczenie nie będzie korzystało ze zwolnienia określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 67 powołanej ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, bowiem świadczenie to nie jest ani świadczeniem rzeczowym ani świadczeniem pieniężnym, o którym mowa w powołanym przepisie jest usługą.
Wartość takiego świadczenia stanowi zatem przychód pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku służbowego. Wartość dofinansowania do wycieczki płatnik ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku służbowego, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na tle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego Minister Finansów stwierdza, co następuje.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Na mocy art. 12 ust. 1 ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 ustawy:
- pkt 78, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu dzieci i młodzieży do lat 18:
- z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,
- z innych źródeł do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.
Zatem do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika (czy też członków jego rodziny), wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Gdyby bowiem nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, to członkowie rodziny pracownika nie otrzymaliby od jego pracodawcy świadczeń. Tym samym wartość tychże świadczeń, jako że świadczenia te mają źródło w stosunku pracy należy, zaliczyć do przychodu pracownika.
Zatem ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy korzysta otrzymana od Wnioskodawcy dopłata do wypoczynku dzieci i młodzieży, sfinansowana przez osobę uprawnioną do korzystania z Funduszu.
Natomiast przepis art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy dotyczy świadczeń otrzymywanych przez pracowników na podstawie ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszy świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, z późn. zm.) w związku z finansowaniem działalności socjalnej.
W myśl postanowień art. 2 pkt 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych działalność socjalną stanowią usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.
Zwolnienie przedmiotowe określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje wyłącznie świadczenia rzeczowe i pieniężne.
Wobec powyższego należy uznać, iż wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są określone w regulaminie świadczeń socjalnych i sfinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych rzeczowe i pieniężne świadczenia pracodawcy związane z finansowaniem działalności socjalnej w tym również dotyczące wypoczynku (także wycieczki) - o łącznej wartości nieprzekraczającej 380 zł w skali roku podatkowego.
Na podstawie przedmiotowego przepisu ze zwolnienia korzystają otrzymane od Wnioskodawcy świadczenia z tytułu:
- dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez osobę uprawnioną do korzystania z ZFŚS we własnym zakresie tzw. wczasy pod gruszą,
- dopłaty do wypoczynku zorganizowanego - tj. wczasy zakupione indywidualnie przez osobę uprawnioną do korzystania z ZFŚS,
- różnego rodzaju biletów np. do teatru, do kina, na basen,
- zapomogi socjalnej.
Również na podstawie przedmiotowego przepisu wolne od podatku dochodowego jest dofinansowanie do wycieczek lub wyjazdów rekreacyjnych organizowanych/zakupionych przez Wnioskodawcę jako pracodawcę.
Należy bowiem zauważyć, iż wykup przez Wnioskodawcę wycieczki dla pracowników, tj. dokonanie dofinansowania do wycieczki, ma charakter pieniężny.
Zatem dofinansowanie stanowi przychód pracownika, z tym że do kwoty 380 zł zwolnione jest z opodatkowania (kwota ta obejmuje wartość rzeczowych i pieniężnych świadczeń otrzymanych przez pracownika w skali całego roku podatkowego).
W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2010 r. należy uznać za nieprawidłowe.
Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 24 czerwca 2010 r. Nr IBPB II/1/415-350/10/ASz, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.
Zmieniona interpretacja indywidualna dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2010 r. i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji, tj. w dniu 24 czerwca 2010 r.
POUCZENIE
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 2 MB
Minister Finansów
