Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2008 r. (data wpływu 27 marca 2008 r.), uzupełnionym w dniu 20 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacji podatkowej, w związku z czym pismem z dnia 12 maja 2008 r., znak ILPB1/415-215/08-2/AA, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 18 maja 2008 r., a w dniu 20 maja 2008 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Spółki jest udzielanie pożyczek gotówkowych osobom fizycznym poza sektorem bankowym. W swojej ofercie Spółka posiada pożyczki, które są udzielane na okres od 10 do 52 tygodni. Pożyczka składa się z następujących składników: kwota pożyczki, kwota odsetek oraz kwota opłaty za obsługę pożyczki w domu. Kwota pożyczki to suma trzech składników: kwota jaką Spółka wypłaca klientowi do ręki, opłata przygotowawcza za zawarcie umowy oraz składka ubezpieczeniowa.

Klient zobowiązany jest przekazywać raty pożyczki przedstawicielowi Spółki w formie gotówkowej. Spółka, aby zmotywować przedstawicieli do efektywniejszej pracy, a tym samym do uzyskania wyższej spłacalności pożyczek, zamierza dokonać zmiany w umowie o pożyczkę gotówkową. Zmiana ta polegałaby na tym, że w pierwszej kolejności klient spłacałby kwotę pożyczki, tj. kwotę jaką Spółka wypłaca klientowi do ręki, opłatę przygotowawczą za zawarcie umowy, składkę ubezpieczeniową oraz odsetki. Natomiast później, tj. po całkowitej spłacie pożyczki wraz z odsetkami, klient dokonywałby zapłaty określonej w umowie opłaty za obsługę pożyczki w domu. Tym samym nastąpiłaby ścisła korelacja pomiędzy wynagrodzeniem, jakie otrzymuje przedstawiciel, a momentem otrzymania opłaty za obsługę pożyczki w domu przez Spółkę.

Wnioskodawca przedstawił przykładowy harmonogram spłat pożyczki udzielonej na okres 52 tygodni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, za datę powstania przychodu z tytułu zapłaty przez klienta opłaty za obsługę pożyczki w domu, uważa się dzień faktycznej zapłaty zgodnej z ustalonym w umowie harmonogramem spłat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Zgodnie z ww. przepisem, przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w dniu wykonania usługi.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek gotówkowych osobom fizycznym poza sektorem bankowym. Pożyczki udzielane są przez działających w imieniu i na rzecz Spółki przedstawicieli i składają się z następujących składników: kwota pożyczki, kwota odsetek oraz kwota opłaty za obsługę pożyczki w domu.

Spłata pożyczki następuje w formie gotówkowej do rąk przedstawiciela w okresach tygodniowych. Zainteresowany podaje, iż w pierwszej kolejności klient spłacałby kwotę pożyczki, natomiast później, tj. po całkowitej spłacie pożyczki wraz z odsetkami, klient dokonywałby zapłaty określonej w umowie opłaty za obsługę pożyczki w domu.

Wnioskodawca uważa, że opłata za obsługę pożyczki w domu, stanowi przychód podatkowy dla Spółki w dacie odnotowania wpływu zgodnie z ustalonym w umowie harmonogramem spłat.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący stan prawny należy stwierdzić, iż przyjęte przez Spółkę wewnętrzne tygodniowe rozliczenia według harmonogramu, nie mogą mieć wpływu na prawidłowe ustalenie wysokości przychodu.

W przypadku prowadzenia działalności polegającej na udzielaniu pożyczek, ustawodawca poza odsetkami, nie przewidział szczególnego trybu opodatkowania, w związku z powyższym przychód z tytułu opłaty za obsługę pożyczki w domu, w przedmiotowej sprawie zgodnie z ogólnymi zasadami, wskazanymi w art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie w dniu, w którym wykonano usługę. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie to dzień, w którym następuje podpisanie umowy przez przedstawiciela, działającego w imieniu i na rzecz Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.