Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 12.05.2004, sygn. PD-2/005/2-390/04/WK, Izba Skarbowa w Krakowie

Temat interpretacji

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, działając na podstawie przepisów art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) zmienia informację udzieloną Pani X przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze z dnia 09.04.2004 r. Nr PD-1/415/67/04 będącą odpowiedzią na zapytanie Podatniczki z dnia 16.03.2004 r.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. maszyny, urządzenia i środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy (...), zwane środkami trwałymi.

W przypadku prowadzenia przez osoby fizyczne działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, odpisom amortyzacyjnym podlegają tylko te środki trwałe, które wchodzą w skład majątku spółki, a zatem warunkiem jest aby stanowiły one własność wszystkich wspólników.
Środki te mogą być nabyte przez wspólników na współwłasność w trakcie działalności gospodarczej lub mogą być wniesione do spółki przez każdego z nich jako wkład w formie aportu.

Z zapytania podatniczki wynika, iż zamierza zaliczyć do środków trwałych firmy samochód osobowy zakupiony na wspólniczkę i jej męża, który nie jest wspólnikiem spółki cywilnej.

Stosownie do art. 22g ust. 11 ww. ustawy o podatku dochodowym, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku.Zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba, że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.
A zatem, wspólność małżeńska pozwala jednemu ze współmałżonków amortyzować środek trwały od pełnej jego wartości, jeżeli drugi współmałżonek nie używa tego samego środka trwałego w swojej działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie warunkiem wprowadzenia samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych będzie wniesienie go aportem do spółki przy założeniu, że współmałżonek nie będący wspólnikiem spółki wyrazi na to zgodę w formie pisemnej. Wymóg ten wynika z przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, bowiem w myśl art. 36 § 2 każdy z małżonków może wykonywać samodzielnie zarząd majątkiem wspólnym.
Do dokonania czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest zgoda drugiego małżonka wyrażona w formie wymaganej dla danej czynności prawnej.