Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa S. przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2007r. (data wpływu do tut. Biura 5 listopada 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej wraz ze znajdującym się na niej budynkiem pensjonatu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2007r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży sprzedaży nieruchomości gruntowej wraz ze znajdującym się na niej budynkiem pensjonatu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 11 grudnia 2002r. wnioskodawcy nabyli prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującym się na nim budynkiem pensjonatu. Budynek ten został oddany do użytkowania w dniu 17 grudnia 2002r. i przeznaczony pod wynajem. Wnioskodawcy uzyskiwali przychody z najmu ww. nieruchomości, tj. ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W dniu 30 grudnia 2004 r. prawo użytkowania wieczystego gruntu zostało przekształcone w prawo własności w drodze sprzedaży, czego potwierdzeniem jest spisany na tę okoliczność akt notarialny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż gruntu wraz z pensjonatem dokonana po 1 stycznia 2008r. będzie korzystać ze zwolnienia z tytułu upływu pięcioletniego okresu liczonego od końca roku, w którym nabyto prawo użytkowania wieczystego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1588) - do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007r. Dlatego też w związku z nabyciem wskazanej we wniosku nieruchomości, w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007r.) źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, a także prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia nieruchomości, w związku z tym zasadne jest uwzględnienie w tym zakresie treści przepisu art. 46 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.), który stanowi, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Przepis art. 48 tej ustawy zawiera natomiast zasadę, stosownie do której, budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane stanowią części składowe gruntu.Z powyższego wynika, że w przypadku nieruchomości gruntowej, budynek trwale związany z gruntem, jest jego integralną częścią i nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości w myśl zasady, iż własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.
Od tej ogólnej zasady przepisy szczególne przewidują jednakże wyjątki. W pewnych bowiem wypadkach niektóre trwale z gruntem związane budynki lub ich części stanowią lub mogą stanowić odrębny od gruntu przedmiot własności. Takie budynki i ich części są także nieruchomościami, które w odróżnieniu od nieruchomości gruntowych określa się jako nieruchomości budynkowe.

Nieruchomości budynkowe są to budynki trwale z gruntem związane, które na podstawie przepisów szczególnych nie stanowią części składowych nieruchomości gruntowej, lecz są odrębnymi od gruntu przedmiotami własności. Przepisy szczególne określają przy tym relację tego prawa do prawa do nieruchomości, na której budynek został wzniesiony. W aktualnym stanie prawnym ze względu na treść art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego odrębną własność mogą stanowić m.in. budynki wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gminy przez wieczystego użytkownika.

W świetle powyższego od daty nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu w 2002r. do momentu przekształcenia tego prawa w 2004 r. w prawo własności, wskazany we wniosku budynek pensjonatu stanowił odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast z chwilą przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w prawo własności gruntu, budynek pensjonatu stał się częścią składową gruntu na którym się znajduje. W konsekwencji od tejże chwili, bieg terminu określonego w art. 10 ust.1 pkt. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie może być liczony odrębnie dla nieruchomości gruntowej a odrębnie dla znajdującego się na niej budynku. Przy czym za datę nabycia nieruchomości, o której mowa w ww. przepisie, nie można przy tym uznać daty przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w prawo własności gruntu.

Przekształcenie w 2004 r. prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w prawo własności gruntu oznaczało bowiem wyłącznie zmianę formy prawnej faktycznego prawa do tejże nieruchomości.

Mając powyższe na względzie, zważywszy, przy tym, iż wskazana we wniosku nieruchomość służyła uzyskiwaniu przychodów z najmu, jako źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nie była zatem składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą) stwierdzić należy, iż dokonana w 2008 r. sprzedaż prawa własności gruntu wraz ze znajdującym się na nim budynkiem pensjonatu tj., po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie, co w przedmiotowej sprawie nastąpiło w 2002 r. nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. W konsekwencji przychód uzyskany z tej sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.