Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 02.06.2005, sygn. POI-415/23/2005, Urząd Skarbowy w Zamościu

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie przepisów art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8 poz 60 z 2005r.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.05.2005r. (data wpływu 12.05.2005r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Pana indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ustalania kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie handlu używanymi samochodami sprowadzonymi z zagranicy

postanawiam:

- uznać Pana stanowisko przedstawione w złożonym wniosku za zgodne z przepisami prawa podatkowego.

UZASADNIENIE

Powołanym w sentencji wnioskiem z dnia 10.05.2005r. Podatnik wystąpił do tutejszego organu podatkowego w trybie przepisów art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Przedmiotem wniosku jest zakres i sposób zastosowania prawa podatkowego do ustalania kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie handlu używanymi samochodami sprowadzonymi z zagranicy.

Z akt sprawy wynika, że:

1. Według przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w 2005r. Podatnik wykonuje pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu używanymi samochodami sprowadzonymi z zagranicy. Z racji prowadzenia tej działalności jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowanym na zasadach ogólnych i prowadzącym podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach tej działalności Podatnik nabywa w Niemczech od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na podstawie umów kupna - sprzedaży używane samochody osobowe. Nabyte przez Podatnika samochody przewozi na koszt podatnika jedna z polskich firm i wystawia fakturę VAT za wykonaną usługę. Z tytułu nabycia i sprowadzenia do kraju tych samochodów Podatnik opłaca podatek akcyzowy w wysokości 65% ceny ich nabycia. Podatnik występuje też z wnioskiem o wydanie zaświadczenia o braku obowiązku uiszczenia podatku VAT i ponosi opłatę za wydanie tego zaświadczenia w wysokości 150 zł. Ponadto, Podatnik ponosi koszty ewentualnych napraw i przeglądów technicznych oraz tłumaczenia dokumentów koniecznych do zarejestrowania tych samochodów w Wydziale Komunikacji na swoje nazwisko. Wydział Komunikacji wydaje rejestrowanym przez Podatnika samochodom próbne numery rejestracyjne. Po rejestracji w Wydziale Komunikacji nabytych samochodów Podatnik sprzedaje je swoim klientom wystawiając w związku z tą sprzedażą faktury VAT. W powyższej sytuacji wątpliwości Podatnika budzi sposób ustalania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a zwłaszcza kosztów nabycia towarów handlowych jakimi są sprzedawane samochody. W ocenie Podatnika do kosztów nabycia towarów handlowych należy zaliczyć wszystkie wydatki poniesione w celu sprzedaży samochodu, a więc koszty zakupu pojazdu w Niemczech, koszty jego transportu, zapłacony podatek akcyzowy, opłaty za tłumaczenia, za wydanie zaświadczenia, koszty ewentualnych napraw, opłaty za przegląd techniczny przed pierwszą rejestracją w kraju oraz opłaty związane z samą pierwszą rejestracją.

2. Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1, art. 24a ust. 1, ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. nr 14 poz. 176 z 2000r. z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów. Osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o tej ustawy. Zgodnie z kolei z przepisami § 3 pkt 1 lit. a, § 3 pkt 2 i 3, § 12 ust. 3 oraz ust. 10 - 11 i 14 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152 poz. 1475 z późn. zm.) podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są w szczególności faktury VAT, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, oraz inne dowody, wymienione w § 13 i 14 rozporządzenia, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej: wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych, podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych. Dowody te powinny być oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na ich podstawie. Kolumna 10 księgi jest przeznaczona do wpisywania wartości zakupów towarów handlowych według cen ich zakupu. "Towarem handlowym" jest wyrób przeznaczony do sprzedaży w stanie nie przerobionym. "Cena zakupu" jest to cena, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszona o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększona o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżona o rabaty opusty, inne podobne obniżenia. "Cena nabycia" jest to cena zakupu składnika majątku powiększona o koszty uboczne związane z zakupem towarów i składników majątku do chwili złożenia w magazynie według ich cen zakupu, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku oraz ubezpieczenia w drodze. Kolumna 11 księgi jest przeznaczona do wpisywania ubocznych kosztów zakupu, na przykład kosztów załadunku, transportu wyładunku, ubezpieczenia w drodze i innych poniesionych w związku z zakupem towarów do momentu złożenia ich w magazynie. Kolumna 14 księgi jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10 - 13), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

3. Uwzględniając powyższe wskazać należy, że u podatników osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (w tym także polegającej na handlu używanymi samochodami nabytymi za granica i sprowadzonymi do kraju) i w związku z tym prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, za koszty uzyskania przychodów uważa się wszelkie wydatki (koszty) poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, udokumentowane dowodami księgowymi i zaewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej według zasad określonych w powołanym rozporządzeniu Ministra Finansów. Warunkiem koniecznym dla uznania konkretnego wydatku za koszt uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej u podatnika prowadzącego podatkową księgę przychodów i rozchodów jest to, by wydatek ten spełniał łącznie trzy kryteria:
a) był wydatkiem poniesionym w celu osiągnięcia przychodów, to jest takim, którego poniesienie obiektywnie rzecz biorąc ma wpływ, bądź też wedle wszelkiego prawdopodobieństwa może mieć wpływ na powstanie, bądź też zwiększenie przychodu ze źródła przychodów,
b) nie był żadnym z wydatków, których zgodnie z przepisem art. 23 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,
c) był wydatkiem zaewidencjonowanym odpowiednio w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie dowodu księgowego stwierdzającego jego przeznaczenie, wysokość i fakt poniesienia zgodnie ze stanem rzeczywistym oraz zasadami wynikającymi z powołanego rozporządzenia Ministra Finansów.
Każdy zaś poniesiony wydatek, który nie spełnia choćby jednego z tych kryteriów nie może być uznany za koszt uzyskania przychodów. Wskazać przy tym należy, że w postępowaniu podatkowym na podatniku, który poniósł określony wydatek spoczywa ciężar dowodu (w tym w szczególności dowodu z dokumentu, jakim jest dowód księgowy) na okoliczność celu tego wydatku i faktu jego poniesienia w związku z osiągniętym przychodem.

4. Odnosząc powyższe uregulowania do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wskazać należy, że przedmiotem prowadzonej przez Podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej jest sprzedaż samochodów osobowych po raz pierwszy przez Podatnika zarejestrowanych w kraju. W tym przypadku zatem towarem handlowym przeznaczonym bezpośrednio do sprzedaży klientowi jest samochód osobowy sprowadzony z zagranicy dla którego właściwy organ administracji ruchu drogowego (Wydział Komunikacji) wydał tak zwane próbne tablice rejestracyjne. Samochody, które Podatnik nabywa w tym celu za granicą nie są w tym sensie w pełni towarami handlowymi, przeznaczonymi bezpośrednio do sprzedaży. Przed przeznaczeniem ich do sprzedaży Podatnik ponosi wydatki na ich sprowadzenie do kraju, na związany z ich sprowadzeniem do kraju podatek akcyzowy, naprawy mające na celu przygotowanie ich do przeglądu poprzedzającego pierwszą rejestrację w kraju, uzyskanie i sporządzenie dokumentacji wymaganej przy pierwszej rejestracji (zaświadczenia, tłumaczenia dokumentów) oraz na ich zarejestrowanie na nazwisko Podatnika. Jeżeli obiektywnie rzecz biorąc wydatki te mają na celu osiągnięcie przez Podatnika przychodu ze sprzedaży w kraju nabytych za granicą i sprowadzonych do kraju samochodów, to spełniają zatem przesłanki określone w art. 22 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalające zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej. Jednakże do zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej konieczne jest jeszcze udokumentowanie ich i zaewidencjonowanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zgodnie z zasadami wynikającymi z powołanego rozporządzenia Ministra Finansów. Na podstawie odpowiednich dowodów księgowych w kolumnie 10 księgi należy wpisać wartość zakupu towarów handlowych (samochodów) według cen ich zakupu, to jest według wyrażonych w walucie polskiej cen jakie zapłacił Pan za granicą osobom, od których Podatnik nabył przedmiotowe samochody. W kolumnie 11 księgi należy wpisać wydatki, które Podatnik poniósł w celu sprowadzenia do kraju przedmiotowych samochodów (koszty usługi transportowej). Natomiast wydatki poniesione na opłacenie: podatku akcyzowego, napraw mających na celu przygotowanie sprowadzonych samochodów do przeglądu poprzedzającego pierwszą ich rejestrację w kraju, na uzyskanie i sporządzenie dokumentacji wymaganej przy pierwszej rejestracji (zaświadczenia, tłumaczenia dokumentów) oraz na zarejestrowanie samochodów na nazwisko Podatnika, należy ewidencjonować w kolumnie 14 księgi. W tym przypadku ceną zakupu samochodu będzie cena jaką za ten samochód Podatnik zapłacił za granicą osobie fizycznej, od której go nabył. Natomiast ceną nabycia samochodu będzie cena zapłacona zbywcy (cena zakupu) powiększona o koszty usługi transportowej (koszty uboczne zakupu) poniesione w celu sprowadzenia nabytego samochodu do kraju.

5. Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że stanowisko zajęte przez Podatnika w powołanym na wstępie wniosku, co do stosowania w przedmiotowej sprawie przepisów prawa podatkowego, jest zgodne z przepisami prawa podatkowego, w takim zakresie w jakim Podatnik uważa wydatki poniesione na zakup przedmiotowych samochodów za granicą oraz na opłacenie: podatku akcyzowego, napraw mających na celu przygotowanie sprowadzonych samochodów do przeglądu poprzedzającego pierwszą ich rejestrację w kraju, na uzyskanie i sporządzenie dokumentacji wymaganej przy pierwszej rejestracji (zaświadczenia, tłumaczenia dokumentów) oraz na zarejestrowanie samochodów na nazwisko Podatnika, za koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży nabytych i sprowadzonych z zagranicy używanych samochodów po pierwszej ich rejestracji w kraju.

Mając powyższe na uwadze postanawiam jak w sentencji.

Końcowo informuję, że w sprawie wniosku zawartego w piśmie z dnia 10.05.2005r. dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług handlu używanymi samochodami sprowadzonymi z zagranicy Naczelnik tutejszego Urzędu wyda rozstrzygnięcie odrębnym postanowieniem.

Interpretacja niniejsza uwzględnia stan prawny istniejący w dacie zaistnienia zdarzenia oraz stan faktyczny przedstawiony w powołanym na wstępie wniosku.

Stosownie do przepisu art. 14b § 1 i 2 powołanej w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla podatnika, jest jednak wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 tego artykułu.