Temat interpretacji
Czy wnioskodawczyni musi płacić zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu sprzedaży nieruchomości jeżeli przedmiotem umowy było zbycie praw i obowiązków na zasadzie cesji do umowy z dnia 12 kwietnia 2006r.?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani M. przedstawione we wniosku z dnia 05 września 2008r. (data wpływu do tut. Biura - 08 września 2008r.), uzupełnionym w dniu 05 listopada 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia prawa do mieszkania Towarzystwa Budownictwa Społecznego jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 08 września 2008r. do tut. Biura wpłynął Pani wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia prawa do mieszkania Towarzystwa Budownictwa Społecznego.
Z uwagi na fakt, iż wniosek zawierał braki formalne pismem z dnia 31 października 2008r. Znak: IBPB2/415-1489/08/ASz wezwano do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 05 listopada 2008r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Dnia 23 czerwca 2006r. wnioskodawczyni wraz z mężem na podstawie umowy cesji przelewu wierzytelności nabyła prawa do mieszkania Towarzystwa Budownictwa Społecznego od poprzedniego użytkownika za kwotę 85.000 zł. Jako nabywcy praw zgodnie ze statusem TBS jako najemcę lokalu wnioskodawczyni z mężem wskazali swojego syna. Syn wnioskodawczyni zameldowany był w ww. mieszkaniu w okresie od 01 lipca 2006r. do 28 sierpnia 2008r. W związku ze zmianą sytuacji życiowej syna, ww. mieszkanie małżonkowie postanowili sprzedać na tych samych zasadach, na jakich zostało nabyte.
W dniu 29 sierpnia 2008r. notarialnie umową cesji przelewu wierzytelności wnioskodawczyni wraz z mężem zbyła prawa i obowiązki na kolejnego nabywcę za kwotę 85.000 zł.
Wobec tego nabycie praw nastąpiło za 85.000 zł. i zbycie tych praw nastąpiło również za 85.000 zł. Zgodnie ze statusem TBS wnioskodawczyni wraz z mężem byli tylko nabywcami praw i obowiązków na zasadzie cesji-przelewu wierzytelności. Nie byli właścicielami mieszkania jako nieruchomości z księgą wieczystą. Syn był zameldowany na pobyt stały, dłuższy niż rok.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wnioskodawczyni musi płacić zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu sprzedaży nieruchomości jeżeli przedmiotem umowy było zbycie praw i obowiązków na zasadzie cesji do umowy partycypacji z dnia 12 kwietnia 2006r., jeżeli dochodu z tytułu zbycia tych praw nie było...
Zdaniem wnioskodawczyni zawarta w dniu 29 sierpnia 2008r. umowa cesji przelewu wierzytelności nie stanowi źródła przychodu, o którym w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym, a zatem nie podlega opodatkowaniu.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.
W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów jest:
odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli w 2006r. prawa do mieszkania TBS za 85.000 zł., a następnie prawa te zbyli w 2008r. za 85.000 zł. Nabycie oraz zbycie tych praw nastąpiło na podstawie umów cesji przelewu wierzytelności. Wobec tego należy stwierdzić, że przedmiotem zbycia w 2008r. nie były nieruchomości, prawa czy rzeczy wymienione w cytowanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym zbycie praw do mieszkania TBS nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w tym przepisie. Powyższe jednak nie powoduje, że zbycie praw do mieszkania TBS w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
Natomiast art. 18 ustawy stanowi, iż za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
Zawarte w tym przepisie wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie w szczególności. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw jak również z ich sprzedaży lub zamiany.
Wierzytelność jest prawem podmiotowym, które w stosunku zobowiązaniowym przysługuje wierzycielowi. Przy podziale praw na majątkowe i niemajątkowe podstawę stanowi interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są z interesem ekonomicznym danego podmiotu. Są to więc także wierzytelności, wynikające ze stosunków zobowiązaniowych, w wysokości wartości świadczeń majątkowych
Instytucja zmiany wierzyciela została określona w art. 509 - 518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).
Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.
Przeniesienie takie w prawie cywilnym jest określane jako przelew wierzytelności (cesja). Jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew wierzytelności powinien być dokonany też w formie pisemnej. W wyniku przeniesienia (przelewu, cesji) wierzytelności, wygasa u dotychczasowego wierzyciela (cedenta) stosunek zobowiązaniowy z dłużnikiem, powstają natomiast nowe stosunki zobowiązaniowe w rozumieniu cywilnoprawnym pomiędzy nabywcą wierzytelności (cesjonariuszem) a dłużnikiem oraz pomiędzy zbywcą a nabywcą wierzytelności, jeżeli przeniesienie wierzytelności jest odpłatne. Na gruncie przepisów podatkowych transakcja odpłatnego zbycia wierzytelności jest zdarzeniem wywołującym określone skutki podatkowe.
Otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w związku z dokonaną cesją wierzytelności pieniądze, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią przychód, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z zasadą zawartą w art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni wraz z mężem w dniu 29 sierpnia 2008r. zbyła prawa i obowiązki dotyczące lokalu mieszkalnego na zasadzie cesji przelewu wierzytelności za kwotę 85. 000 zł. Ww. prawa i obowiązki nabyto w dniu 23 czerwca 2006r. również za kwotę 85. 000 zł.
W związku z powyższym w myśl obowiązujących przepisów w analizowanym przypadku nie wystąpił dochód do opodatkowania, gdyż uzyskany przychód z tytułu umowy cesji - przelewu wierzytelności praw i obowiązków dotyczących lokalu mieszkalnego równoważy się z poniesionymi kosztami związanymi z nabyciem ww. praw.
W świetle powyższego stanowisko wnioskodawczyni, że umowa cesji przelewu wierzytelności nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie podlega opodatkowaniu należało uznać za nieprawidłowe gdyż umowa cesji przelewu wierzytelności nie podlega co prawda opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy ale podlega opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach