Temat interpretacji

W odpowiedzi na zapytanie w sprawie możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów w 2004 r. wydatków poniesionych w 2003 r. związanych z uruchomieniem w działalności gospodarczej nowego punktu aptecznego, w świetle ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach wyjaśnia, co następuje.

Kwestię zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 22 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Obowiązuje więc ogólna zasada, że pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem winien zachodzić związek przyczynowo-skutkowy. Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Wyjątki od tej zasady zawarte są w art. 22 ust. 5 i 6.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe, w tym przypadku są one potrącane w roku, w którym zostały poniesione.

Z powyższego przepisu można sformułować ogólną zasadę potrącalności kosztów uzyskania przychodów, w myśl której koszty uzyskania odlicza się od przychodu danego roku podatkowego, o ile odnoszą się one do przychodów tego roku. Zasada ta ma zastosowanie również do podatników prowadzących księgi przychodów i rozchodów pod warunkiem, że stale w każdym roku prowadzą księgi w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego (art. 22 ust. 6 ustawy).

Reasumując, jeżeli podatnik prowadzi księgę przychodów w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów odnoszących się tylko do danego roku podatkowego i zasada ta jest stosowana stale w każdym roku podatkowym, wydatki poniesione w roku poprzednim, lecz dotyczące przychodów bieżącego roku podatkowego są kosztem w roku, w którym wystąpi przychód.