Temat interpretacji
Przepis art. 11 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 -1 6, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zaś stosownie do zapisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależne od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Natomiast powołane przez wnioskodawczynię przepisy art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b powoływanej ustawy dotyczące odszkodowań nie mają w przedmiotowej sprawie zastosowania.
Zwolnienie przedmiotowe, przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy odszkodowań, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:
- Określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
- Odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
- Odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
- Odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
- Odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
- Odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane na zasadach, o których mowa w art. 27 ust. 1,
- Odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód, Oraz odszkodowań otrzymanych na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:
- Otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
- Dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
Odprawa pieniężna - jeśli jest związana z likwidacją stanowiska - byłaby wypłacona na podstawie ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (przed 01.01.2004 r. na podstawie analogicznej ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r.).
Taka odprawa nie korzysta ze zwolnienia z uwagi na jej wyłączenie - art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. "b".
Z kolei odprawa emerytalna nie została przewidziana w zamkniętym katalogu zwolnień przedmiotowych.
Odprawa ta jest uprawnieniem powszechnym, przysługującym pracownikowi (o ile nie obowiązują przepisy szczególne) na podstawie art. 92 Kodeksu pracy, ma charakter świadczenia socjalnego, ułatwiającego osobie, zmieniającej status - z pracowniczego na emerytalny - przystosowanie się do nowych warunków życia.
Takiej odprawy nie można kwalifikować jako odszkodowanie.
Ustawodawca, statuując katalog zwolnień w art. 21, nie zrównał odszkodowań z odprawami.
Przepisy prawa podatkowego należy tłumaczyć przede wszystkim zgodnie z ich literalnym brzmieniem. Część wstępna ww przepisów jest jednoznaczna i dotyczy wyłącznie odszkodowań.
Dodatkowo należy wskazać, że gdyby ustawodawca chciał zwolnić konkretną odprawę, mógłby ją wprost wymienić tak jak to uczynił w przypadku odprawy pośmiertnej (art. 21 ust. 1 pkt 7).
Reasumując powyższe, otrzymana w 2004 roku odprawa wypłacona na podstawie ugody sądowej nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 i pkt 3b powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu tym podatkiem, zatem stanowisko wnioskodawcy w tej sprawie jest nieprawidłowe. Ponieważ podmiotem uprawnionym do jej otrzymania jest pracownik (a nie emeryt i rencista) podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, przy czym pracodawca jako płatnik - zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest obowiązany obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.
Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w roku 2004.