Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach
postanawia

stanowisko Podatnika, że wydatki na zakup ubioru lekarskiego można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów

uznać za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E
Pismem wniesionym w dniu 25 listopada 2005r. wystąpił Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedstawiając następujący stan faktyczny:
Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie indywidualna praktyka lekarska na wezwanie. W ramach tej działalności pełni Pan dyżury lekarskie m.in. w szpitalu oraz pogotowiu ratunkowym. W związku z tym zamierza Pan zakupić ubrania tzw. lekarskie, które to są niezbędne (wymagane) do pełnienia dyżurów.
W takim stanie faktycznym zwraca sie Pan z zapytaniem czy wydatki z tym zawiązane można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów?
Sformułował też Pan własne stanowisko w sprawie stwierdzając, że wydatki na zakup ubrań lekarskich można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.
Użyty w tym przepisie zwrot "w celu" oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie źródła przychodu. Należy przy tym podkreślić, iż oceny pod kątem ich celowości musi dokonywać sam podatnik decydując się na poniesienie określonych kosztów, bowiem to na nim spoczywa ciężar dowodu w przypadku, gdy poniesione koszty zaliczy do kosztów uzyskania przychodów. Aby zatem poniesiony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów muszą być spełnione dwa warunki: celem powinno być osiągnięcie przychodów i wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Łączne spełnienie tych dwóch warunków (pozytywnego i negatywnego) pozwala dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.
W art. 23 ustawy o podatku dochodowym ustawodawca nie zawarł żadnych szczególnych regulacji dotyczących zaliczania wydatków na zakup ubrań do kosztów. Należy więc stosować zasady ogólne zawarte w art. 22 ust. 1 powołanej ustawy.
W świetle tego ostatniego przepisu należy przyjąć, że zakup ubrań może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, gdy dotyczy:
- odzieży roboczej i ochronnej,
- strojów o charakterze służbowym.
Do odzieży o charakterze roboczym i ochronnym należy zaliczyć np. odpowiedni fartuch, specyficzne ubranie przewidziane tylko dla lekarzy do pracy w szpitalu lub kombinezon z elementami odblaskowymi przewidziany do pracy w karetce pogotowia.
Z kolei do strojów o charakterze służbowym można zaliczyć np. kurtkę z elementami pogotowia.
Nie stanowią natomiast kosztów uzyskania przychodów wydatki na odzież o charakterze osobistym, tzn. takim, w którym odzież ta może być używana przez przedsiębiorcę również poza działalnością gospodarczą. Zakup takiej odzieży stanowi wydatek związany z faktem funkcjonowania danej osoby w życiu społecznym. Niezależnie bowiem od faktu prowadzenia działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i posiadać bieliznę i ubrania, które zużywają się przez sam fakt funkcjonowania danej osoby w życiu społecznym. Dlatego też zakup tych rzeczy stanowi spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej niezależnie od tego, czy prowadzi ona działalność gospodarczą, czy też nie. Stąd też taki wydatek, którego poniesienie ukierunkowane jest innymi względami, aniżeli uzyskanie przychodu z tej działalności nie może być uznany za koszty tej działalności.

Przy takim rozumieniu powołanych wyżej przepisów stanowisko Pana należy uznać za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy.
Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Wnioskodawcy - art. 14b § 2 w/w ustawy.
Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany prawa, które było przedmiotem interpretacji.
Na niniejsze postanowienie służy Panu prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 i art. 236 Ordynacji podatkowej).