Podatnik wszczął wobec pracodawcy postępowanie sądowe, które zakończone zostało zawarciem porozumienia. W związku z powyższym, podatnik był obowiązan... - Interpretacja - PF-2-415/225/05

ShutterStock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 25.11.2005, sygn. PF-2-415/225/05, Pierwszy Urząd Skarbowy w Poznaniu

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Podatnik wszczął wobec pracodawcy postępowanie sądowe, które zakończone zostało zawarciem porozumienia. W związku z powyższym, podatnik był obowiązany do zapłaty na rzecz pełnomocnika kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 4000zł . Zgodnie jednak z treścią porozumienia, pracodawca zapłacić poniesione przez podatnika koszty zastępstwa procesowego. Koszty te jednak zapłacone zostały wprost przez pracodawcę na rzecz pełnomocnika. Gdyby koszty te nie zostały przez pracodawcę zapłacone, obowiązek ten spoczywałby na podatniku. W związku z powyższym podatnik zwrócił się z pytaniem, czy opisany zwrot kosztów zastępstwa procesowego na rzecz pełnomocnika, do którego to obowiązany był podatnik a faktycznie został dokonany przez pracodawcę, stanowi przychód podatnika ze stosunku pracy i czy podlega opodatkowaniu.

Podatnik uważa, iż w opisanym stanie faktycznym, zwrot kosztów zastępstwa procesowego nie stanowi dla niego przychodu ze stosunku pracy, w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, zauważyć należy, iż podatnik nie poniósł kosztów zastępstwa procesowego. Na podstawie bowiem zawartego porozumienia, zostały one poniesione bezpośrednio przez pracodawcę na rzecz pełnomocnika.
Podatnik nie otrzymał co prawda świadczeń pieniężnych tytułem zwrotu poniesionych kosztów, jednakże pracodawca poniósł za pracownika świadczenie pieniężne.

Zgodnie z przepisami art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami), za przychód ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia powodujące przysporzenie majątkowe u podatnika, a mające źródło w łączącym podatnika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Odnosząc się do przedstawionej przez podatnika sytuacji zauważyć należy, iż poniesiony przez pracodawcę wydatek stanowi dla podatnika przychód ze stosunku pracy. W myśl bowiem wyżej powołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poniesienie za pracownika wydatków, które to ponieść powinien, spowoduje powstanie po jego stronie przychodu ze stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.

Ponadto zauważyć należy, iż rozpatrywanej sprawie nie ma miejsca rozstrzygnięcie przed sądem w wyniku prawomocnego wyroku lub ugody czy też rozstrzygnięcia, które ma moc wyroku. Porozumienie zostało bowiem zawarte poza postępowaniem sądowym.
Stanowisko zajęte zatem przez podatnika uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej wydania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.

Pierwszy Urząd Skarbowy w Poznaniu