Temat interpretacji
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku wniesionego w dniu 4.01.2005 r. w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie: odpisów amortyzacyjnych nieruchomości stanowiącej współwłasność w częściach ułamkowych udziałowców spółki jawnej, działając na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) w związku z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), postanawia uznać, że stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe i wnioskodawca nie może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości niestanowiącej współwłasności łącznej wspólników spółki.
Wnioskiem z dnia 4.01.2005 r. (uzupełnionym w dniu 14.01.2005 r.) państwo Janina i Marek O. oraz Mariusz O. zwrócili się - jako działający w ramach spółki jawnej "R." - do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego o udzielenie wyjaśnień dotyczących zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, w następującej sprawie: Wspólnicy "R." zrealizowali w latach 1995 - 2001 inwestycję zgodnie z wydanym im zezwoleniem na budowę budynku mieszkalno-usługowego. Część mieszkalna i część usługowa budynku zostały wyodrębnione w zatwierdzonym projekcie poprzez rozdzielenie tych części ścianą pionową. Notarialnie w 1998 r. ustanowiono odrębność lokali mieszkalnych i lokalu użytkowego. Na podstawie aktu notarialnego lokal użytkowy stanowi własność Janiny i Marka O. w #189; części oraz Mariusza O. w #189; części. Z ww. prawem własności wiąże się również prawo własności działki, na której postawiono budynek w odpowiadających częściach. Lokal użytkowy posiada odrębny wpis w księdze wieczystej. Wszystkie dokumenty dotyczące realizacji części przeznaczonej na lokal użytkowy zostały wystawione na firmę "R.". Uchwałą wspólników inwestycja ta została wpisana do ewidencji środków trwałych i wniesiona do majątku spółki. Wspólnicy "R." skorzystali z ulgi i premii inwestycyjnej. Powyższego wniesienia składników majątku nie dokonano w formie aktu notarialnego.
Zdaniem podatników przedstawiony stan rzeczy daje podstawę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, gdyż współwłaściciele spółki są jednocześnie współwłaścicielami nieruchomości, zrealizowanej ze środków spółki, które w tym przypadku są środkami podatnika.
Oceniając powyższy stan faktyczny należy stwierdzić, iż przedmiotowy lokal użytkowy w chwili obecnej stanowi współwłasność w częściach ułamkowych małżonków Janiny i Marka O. i pana Marka O. - wspólników spółki jawnej. Uchwałą wspólników - bez zachowania formy aktu notarialnego - został wniesiony do spółki i ujęty w ewidencji środków trwałych.
Zgodnie z zapisem art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością. Tak więc jednym z kryteriów środka trwałego jest to, że stanowi on własność lub współwłasność podatnika. W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki jawnej podmiotem gospodarczym nie są poszczególni wspólnicy jako podatnicy podatku dochodowego, lecz spółka jako jednostka organizacyjna utworzona i działająca zgodnie z przepisami kodeksu spółek handlowych. W myśl art. 8 § 1 kodeksu spółek handlowych spółka osobowa jaką jest spółka jawna może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe. Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 k.s.h.) a wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki (art. 48 § 2 k.s.h.).
Konsekwencją powyższego jest fakt, że majątek spółki jest odrębną masą majątkową, która stanowi niepodzielną wspólność majątkową należącą do wszystkich wspólników i mogącą ulec podziałowi w zasadzie tylko po rozwiązaniu spółki, dlatego też udział wspólnika w majątku spółki (we wszystkich częściach składowych tego majątku) w czasie trwania spółki nie może być określony rachunkowo. Zatem odrębność majątkową spółki należy traktować w ten sposób, że z momentem wniesienia udziału, udział ten nadal stanowi własność wspólnika, jednak staje się w takim stopniu wyodrębniony, że oddziela się od jego majątku ogólnego stając się wspólnym majątkiem spółki (współwłasność łączna). W myśl art. 49 § 1 kodeksu spółek handlowych, jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść tytułem wkładu do spółki rzeczy inne niż pieniądze na własność lub do używania, wówczas do jego obowiązku świadczenia i ryzyka przypadkowej utraty przedmiotu stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Przytoczony przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydanie wspólnikom (spółce) rzeczy bez zapłaty ceny. Wspólnicy wnoszą do spółki tytułem wkładu nieruchomość stanowiącą ich wspólną własność, a wtedy następuje w tym przypadku zmiana sytuacji prawnej nieruchomości, tj. przestaje ona być współwłasnością w częściach ułamkowych, a staje się współwłasnością łączną. Dla ważności umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości, wymagana jest forma aktu notarialnego - stosownie do przepisu art. 158 w związku z art. 73 § 2 kodeksu cywilnego.
Opisany stan faktyczny wskazuje, iż przedmiotowy lokal użytkowy nie stanowi współwłasności łącznej wspólników, lecz są oni współwłaścicielami w częściach ułamkowych. Zatem wspólnicy będą mogli dokonywać odpisów amortyzacyjnych od omawianego lokalu użytkowego, pod warunkiem, iż zostanie on wprowadzony do majątku spółki jako współwłasność łączna, co wiąże się z koniecznością sporządzenia stosownego aktu notarialnego, z którego będzie wynikało, że nieruchomość stanowi współwłasność łączną udziałowców spółki. Jednocześnie należy podkreślić, że spełnienie wymogów dotyczących wydatków inwestycyjnych i związane z tym prawo do skorzystania z ulgi i premii inwestycyjnej nie stanowi automatycznie podstawy do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowej inwestycji.
Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Przedstawiona interpretacja jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Na podstawie art. 14b § 1 i § 2 ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jednakże wiąże właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Organ podatkowy dokonujący interpretacji nie jest uprawniony ani zobowiązany do badania, czy przedstawione we wniosku zaszłości są zgodne ze stanem faktycznym.