Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 27.12.2004, sygn. IUS.PB-1/423/18/2004, Pierwszy Urząd Skarbowy w Szczecinie
Temat interpretacji
Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie na pisemne zapytanie Jednostki z dnia 22.11.2004 r. udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje:
Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że część pracowników otrzymuje wynagrodzenie za wykonywaną pracę, składające się z dwóch elementów:
- wynagrodzenia podstawowego, określonego w umowie o pracę, w stałej wysokości,
- wynagrodzenia zmiennego, ściśle uzależnionego od zakresu wykonanych prac (tzw. honoraria).
Wykonanie przez pracownika zadań, podlegających wynagrodzeniu o charakterze zmiennym, wiąże się z uzyskaniem przez pracownika wynagrodzenia oraz uzyskaniem przez niego autorskiego prawa o charakterze osobistym. Pracodawcy zaś przysługuje autorskie prawo majątkowe.
Płatnik przy potrącaniu zaliczki na podatek, w odniesieniu do części honoraryjnej wynagrodzenia, stosuje zasady wynikające z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. uwzględnia koszty uzyskania przychodów w wysokości 50 % przychodów. Wynagrodzenia te wypłacane są 10 - tego dnia miesiąca za miesiąc poprzedni.
Na tle powyższych okoliczności pojawiła się wątpliwość, czy wynagrodzenie o charakterze zmiennym można zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy (zgodnie z art. 12 ust. 1 cyt. ustawy), czy też należy je traktować jako przychody z praw majątkowych (według art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Na tle powyższych okoliczności faktycznych płatnik formułuje stanowisko, iż wypłaty o charakterze zmiennym (honoraria), stanowią przychody ze stosunku pracy (w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Stwierdza się, że stanowisko Płatnika jest prawidłowe.
Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie normy prawa podatkowego zawarte w przepisach art. 10 ust. 1 pkt 1 i 7, art. 12 ust. 1 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
Art. 10 ust. 1 pkt 1 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż źródłami przychodów są:
- stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta,
- kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a - c.
Przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zgodnie z powołanym art. 18 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
Przychody z tytułu korzystania z praw autorskich mogą być osiągane w ramach kilku źródeł przychodów. Mogą one stanowić przychód ze stosunku pracy (zgodnie z art. 12 ust. 1 cyt. ustawy), jak i przychód z praw majątkowych (art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Forma umowy łącząca pracodawcę i pracownika ściśle określa zakres wykonywanych przez pracownika prac twórczych. Przychód pracownika wykonującego pracę o charakterze twórczym, nie tracąc charakteru przychodu z praw majątkowych, może być częścią wynagrodzenia za pracę.