Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 31.10.2005, sygn. DF/415-47/05/JM, Urząd Skarbowy w Kartuzach

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zmian.) po rozpatrzeniu wniosku Pani ... z dnia 09.08.2005 r. (data wpływu do tutejszego urzędu: 11.08.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie przekazania wyposażenia wykorzystywanego w działalności gospodarczej na potrzeby osobiste i powstania przychodu w tej sytuacji

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

U z a s a d n i e n i e

Od 04.05.1995 r. podatniczka prowadzi działalność gospodarczą w ośrodku wypoczynkowym, którą zamierza zlikwidować w bieżącym roku. W związku z powyższym pojawiła się wątpliwość, czy może przekazać na potrzeby osobiste wyposażenie ośrodka i czy w tym przypadku powstanie przychód z działalności gospodarczej. Podatniczka uważa, że w przypadku likwidacji działalności gospodarczej ma prawo przeznaczyć wyposażenie wykorzystywane do działalności gospodarczej na potrzeby osobiste, a przychód nie powstanie w momencie jego przekazania, ale dopiero w przypadku odpłatnego zbycia.

Art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zmian.) stanowi, iż umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Wyposażenie ośrodka jest Pani własnością od momentu zakupu, a likwidacja działalności gospodarczej pozostaje bez wpływu na kwestie związane z własnością.

Przepis § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. nr 152, poz.1475 z późn. zmian.) określa, że pod pojęciem wyposażenia należy rozumieć rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Z kolei z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zmian.) wynika, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem za środek trwały uznawane są te składniki majątku (oprócz wymienionych w art. 22c ustawy) stanowiące własność podatnika, które były nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, a podatnik zamierza używać ich do działalności dłużej niż rok. Składniki majątku należące do grupy 8, rodzaj 808 Klasyfikacji Środków Trwałych (narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie), o przewidywanym okresie używania krótszym niż rok są zatem uznawane za wyposażenie. Rzeczowe składniki majątku zaliczane do wyposażenia, których wartość początkowa, w rozumieniu odrębnych przepisów, przekracza 1.500 zł, należy wpisać do ewidencji wyposażenia (§ 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów).

Osoba prowadząca działalność gospodarczą i używająca do tej działalności wyposażenia może w każdym momencie podjąć decyzję o jego przeznaczeniu na potrzeby własne. W celu udokumentowania przekazania na cele prywatne wyposażenia wpisanego do ewidencji wystarczy dokonać odpowiedniej adnotacji w ewidencji wyposażenia, określając dzień zaprzestania używania do działalności gospodarczej. W przypadku gdy wyposażenie (także takie, które nie podlega wpisowi do ewidencji wyposażenia) zostanie przeznaczone na własne potrzeby przed likwidacją działalności, o jego wartość należy pomniejszyć koszty uzyskania przychodu.

W przypadku likwidacji działalności gospodarczej jest Pani zobowiązana do sporządzenia remanentu likwidacyjnego zgodnie z § 27 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, którym należy objąć pozostałe na dzień likwidacji towary handlowe, materiały (surowce) podstawowe i pomocnicze, półwyroby, wyroby gotowe, braki i odpady oraz wyposażenie. Sporządzenie remanentu, o którym mowa wyżej, stosownie do art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwoli na ustalenie podatku z remanentu likwidacyjnego. Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 3 cytowanej ustawy w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim.

W przypadku odpłatnego zbycia - po zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej - rzeczowych składników majątku, które zostały ujęte w remanencie likwidacyjnym, przychód nie wystąpi o ile zbycie nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. W myśl bowiem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przywołany wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zatem zastosowania do przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia składników majątku stanowiących wyposażenie. W tym przypadku odpłatne zbycie stanowi źródło przychodów jedynie w razie spełnienia warunków określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) przywołanej ustawy. Art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy stanowi natomiast, iż źródłem przychodu jest m. in. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kartuzach nie w pełni podziela Pani zdanie przedstawione we wniosku. W momencie przekazania wyposażenia na potrzeby osobiste przychód rzeczywiście nie powstanie (co najwyżej nastąpi konieczność skorygowania kosztów, jeśli przekazanie nastąpi przed likwidacją działalności gospodarczej; z kolei jeśli przekazanie nastąpi po zakończeniu działalności, wyposażenie musi zostać ujęte w remanencie likwidacyjnym). Natomiast przychód z odpłatnego zbycia ma szansę powstać jedynie w razie zbycia rzeczowych składników majątku będących wyposażeniem, przekazanych na potrzeby podatnika po likwidacji działalności. W takim przypadku przychód wystąpi wyłącznie wtedy, gdy odpłatne zbycie nastąpi przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym rzecz nabyto.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i nie jest wiążąca dla wnioskodawcy.