Temat interpretacji

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę:

Adwokat będący podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z przyznaniem wynagrodzenia za obronę z urzędu wystawia fakturę Vat. Sąd pobiera od niego należny podatek dochodowy pomniejszając należne wynagrodzenie o podatek Vat oraz koszty uzyskania przychodu.

Stanowisko wnioskodawcy w sprawie:

Zdaniem wnioskodawcy, Sąd powinien pobrać od adwokatów będących podatnikami podatku od towarów i usług podatek dochodowy pomniejszając należne wynagrodzenie o podatek Vat oraz koszty uzyskania przychodu. Podstawą prawną do takiego działania zdaniem Sądu jest art. 13 pkt 6 w związku z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa:

Art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) określa, że źródłami przychodów są m.in. działalność wykonywana osobiście. Stosownie do art. 13 pkt 6 w/w ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10 i inkasentów należności publicznoprawnych a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9. Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, są obowiązane jako płatnicy pobierać z zastrzeżeniem ust. 4 zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że przychody adwokatów z tytułu świadczenia z urzędu, na zlecenie sądu pomocy prawnej, należy kwalifikować do przychodów o których mowa w powołanym wyżej art. 13 pkt 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego nie ma przeszkód aby osoby prowadzące działalność gospodarczą równocześnie wykonywały na zlecenie sądu określone czynności i osiągały z tego tytułu przychody o których mowa wyżej. Powołany wyżej przepis nie zawiera żadnych wyłączeń.

Konsekwencją takiej kwalifikacji przychodów jest, spoczywający na sądach dokonujących wypłat przedmiotowych kwot, obowiązek płatnika, określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tej regulacji płatnicy są obowiązani do poboru zaliczek na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów, w wysokości określonej w art. 22 ust. 9. tj. 20%, oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenia chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) i wpłacenie jej do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczkę na rachunek urzędu skarbowego według siedziby płatnika (art. 42 ust. 1 w/w ustawy).