Temat interpretacji

Zgodnie z treścią art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.Zasady poboru zaliczek na podatek dochodowy przez płatnika zostały określone w Rozdziale 7 ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zgodnie z art. 90 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (j. t. Dz. U. z 2002 r. Nr 147 poz. 1230 z późn. zm.) funkcjonariusom przysługuje wynagrodzenie za miesiąc z góry, tj. w pierwszym dniu roboczym danego miesiąca, za który przysługuje uposażenie. W związku z tym powstaje więc sytuacja, że w niektórych miesiącach Komenda przekazuje dwukrotnie do banku pieniądze na wypłaty, tj. pierwszego dnia miesiąca oraz ostatniego dnia, tego samego miesiąca, w przypadku gdy pierwszy dzień następnego miesiąca jest dniem świątecznym. Bank "zdejmuje" z konta Komendy pieniądze na poczet wypłaty przyszłego miesiąca w ostatnim dniu miesiąca. W związku z tym, że pracownicy mają konta ROR w różnych bankach istnieją sytuacje, że część z nich otrzymuje pobory już z chwilą złożenia do banku dyspozycji.

Płatnicy, zgodnie z art. 38 ww ustawy, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru; jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji.

Stosownie do treści powyższego przepisu płatnik jest zobowiązany, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrał zaliczki wpłacić je na rachunek urzędu skarbowego. Zatem w przypadku pobrania zaliczek na podatek dochodowy w pierwszym i w ostatnim dniu miesiąca, Komenda jest zobowiązana przekazać je w terminie do dnia 20 następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki. W tym samym terminie należy przesłać deklarację na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy na formularzu PIT-4 obejmującą zaliczki na podatek dochodowy od łącznej kwoty dokonanych wypłat. Zatem zgodnie z powyższym stanowisko Komendy w omawianej kwestii nie jest słuszne.

Ponadto stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z powyższego artykułu wynika, iż dla celów podatkowych istotny jest moment, w którym zakład pracy dokonał faktycznej wypłaty wynagrodzenia lub postawił je do dyspozycji pracownika. Bez znaczenia zatem jest okres za jaki ono przysługuje.

Natomiast w świetle przepisu art. 32 ww ustawy pobierane na poczet podatku zaliczki oblicza się za miesiące, w których pracownik uzyskał dochód. Dochodem tym są uzyskane w ciagu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zaliczki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, pomniejszone o koszty jego uzyskania, określone w zryczałtowanej miesięcznej wysokości, w przepisach art. 22 ust. 2 tej ustawy, oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe.

Z powyższego wynika, iż w trakcie roku podatkowego koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy uwzględniane są, przy ustalaniu dochodu dla celów obliczenia zaliczki, jedynie w miesiącach, w których pracownicy uzyskują przychody. W związku z tym w miesiącach, w których Komenda dwa razy nalicza zaliczki na podatek dochodowy winna zastosować miesięczne koszty uzyskania przychodu i miesięczną kwotę wolną w podatku. Bez znaczenia jest fakt, że wypłacane wynagrodzenie dotyczy miesiąca bieżącego oraz następnego.

Ponadto płatnik sporządzając - zgodnie z art. 39 ustawy - informację o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11/8B jest obowiązany wykazać rzeczywiste wartości wynikające z zaistniełego w trakcie roku podatkowego stanu faktycznego, tj. kwoty przychodów uzyskanych przez pracownika, potrąconych na tę okoliczność kosztów uzyskania w wysokości faktycznie uwzglądnionej przy poborze zaliczek oraz sumę pobranych w ciągu roku zaliczek. Z kolei pracownicy mają prawo przy obliczaniu podatku za cały rok podatkowy uwzględnić koszty uzyskania przychodów również za te miesiące, w których świadczyli pracę.