-37497202.jpg)
Temat interpretacji
Na podstawie przepisów art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz.U. Nr 8, poz. 60 z 2005r.) Naczelnik Urzędu Skarbowego po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18.02.2005r.,postanawia uznać Pana stanowisko zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji stosowania przepisów prawa podatkowego za nieprawidłowe
W dniu 22.04.2005 r. zwrócił się Pan z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie indywidualnej. We wniosku pyta Pan, czy prowadząc działalność gospodarczą w zakresie usługowego prowadzenia pojazdów ciężarowych należących do innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych, w związku z podróżami służbowymi w kraju jaki poza jego granicami można ująć w koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej diet.
Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz.U.Nr 14, poz. 176 z 2000r. z póź.zm.) do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wszystkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem tych, którye wymienione zostały w art. 23 tejże ustwy. W art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy ustawodawca wskazał, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Brzmienie tego przepisu dopuszcza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą. Warunkiem jego zastosowania jest jednak ustalenie zakresu pojęcia podrózy służbowej.
Przepisy prawa podatkowego jak i przepisy odrębne, o których mowa w powołanym przepisie art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy - tj.:
- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 roku w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z 2002r.) oraz
- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 roku w sprawie wysokości oraz warunków
ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z 2002r.) ,
nie definiują tego pojęcia. W art. 29 § 1 Kodeks pracy (Dz. U. Z 1998r. Nr 21, poz.94 z późn.zm.) określa, iż koniecznym elementem umowy o pracę jest wskazanie miejsca świadczenia pracy. Należy zatem przyjąć, iż podróżą służbową jest wyjazd pracownika na polecenie pracodawcy poza stałe miejsce świadczenia pracy (art.77.5). Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą, podróżą służbową jest ich wyjazd związany z tą działalnością poza stałe miejsce jej prowadzenia.
Jak wynika z przedstawionego przez Pana we wniosku stanu faktycznego, prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług kierowcy. Tak więc nie ma możliwości wskazania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - co jak wykazano powyżej jest warunkiem koniecznym do uznania wyjazdu jako podróż służbowa. Stałe wykonywanie różnych zadań w różnych miejscowościach lub krajach w ramach wykonywanej pracy (świadczenia usług) nie mieści się zdaniem tutejszego organu podatkowego w zakresie pojęcia podróży służbowej.
Zatem należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania przepis art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych , który dopuszcza możliwość zaliczenia diet z tytułu podróży służbowej osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom - do kosztów uzyskania przychodów.
Podkreślić należy, iż powyższe nie wyklucza zaliczenia określonej kwoty diety z tytułu podróży służbowej związanej z załatwieniem własnej sprawy służbowej jako podmiotu gospodarczego, jednak za taką nie można uznać usługi wykonywanej na zlecenie podmiotów gospodarczych w ramach prowadzonej działalności gospodarcej.
Podsumowując, w opisanym stanie prawnym, Naczelnik Urzędu Skarbowego uznaje za nieprawidłowe Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18.02.2005r.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w określonym trybie (art. 14a § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Mając powyższe na uwadze postanawiam jak w sentencji postanowienia.
