Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.09.2005, sygn. PDI/415-37/05, Urząd Skarbowy w Sosnowcu

Temat interpretacji

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż zajmuje lokal mieszkalny usytuowany na swojej współwłasności, jest to jedyny lokal mieszkalny wnioskodawcy, z lokalu korzysta osobiście zgodnie z jego przeznaczeniem, pozostali współwłaściciele także zajmują lokale na tej nieruchomości.

W złożonym wniosku zwrócił się Pan z zapytaniem, "czy współwłaściciel zamieszkujący lokal mieszkalny na swojej współwłasności (przy czym jest to jego jedyny lokal mieszkalny), osiąga dochód z tytułu zajmowania lokalu mieszkalnego".

Wg zaprezentowanego w przedmiotowym wniosku stanowiska ta część nieruchomości, którą zajmuje wnioskodawca nie przynosi pożytków cywilnych, gdyż nie jest wynajmowana a współwłaściciel nie ma obowiązków płacenia czynszu na rzecz innego współwłaściciela (korzysta z lokalu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie jest właścicielem innego lokalu ani domku i jest to jego jedyny lokal mieszkalny).

Dokonując oceny stanowiska podatnika, tutejszy organ podatkowy zauważa co następuje:

Stosownie do art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W myśl art. 207 powołanej ustawy, pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z 2000r. Dz. U. nr 14, poz. 176 ze zm.) nieruchomości lub ich części stanowią samodzielne źródło przychodu, jednakże przepis art. 16 ust. 2 tej ustawy stanowi: "jeżeli właściciel nieruchomości używa jej na własne potrzeby (...) nie ustala się wartości czynszowej tej nieruchomości lub jej części, a wydatki związane z nieruchomością nie stanowią kosztu uzyskania przychodów".

Zgodnie z tym przepisem używanie nieruchomości przez jej właściciela na własne potrzeby nie powoduje obowiązku ustalenia przychodu (dochodu) w tym zakresie.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sosnowcu stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Postanowienie niniejsze na podstawie art. 143 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (tj. z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej - 43-300Bielsko-Biała ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.