Temat interpretacji
Czy wartość początkowa samochodu stanowiącego środek trwały powinna była zostać ustalona na podstawie dokumentu zakupu tj. umowy kupna-sprzedaży, czy też w wartości rynkowej na podstawie polisy AC wycenionej na 2009 rok?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko , przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2009 r. (data wpływu 3 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego:
- na podstawie ceny zakupu jest prawidłowe,
- na podstawie polisy ubezpieczeniowej jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Dnia x czerwca 2009 r. Wnioskodawca przekazał na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy, rok produkcji 2001. Samochód przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych był przez Wnioskodawcę użytkowany kilka lat. Wartość początkową samochodu Zainteresowany ustalił na podstawie polisy AC na 2009 rok w kwocie x złotych. Wartość zakupu wynikająca z umowy kupna-sprzedaży znacząco różni się od wartości przyjętej przez ubezpieczyciela.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy wartość początkowa samochodu stanowiącego środek trwały powinna była zostać ustalona na podstawie dokumentu zakupu tj. umowy kupna-sprzedaży, czy też w wartości rynkowej na podstawie polisy AC wycenionej na 2009 rok...
Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym jest, aby przyjąć za wartość początkową samochodu wprowadzonego do ewidencji środków trwałych cenę wyrażoną w dokumencie zakupu, nawet jeżeli zakup ten miał miejsce kilka lat przed przekazaniem samochodu na rzecz prowadzonej działalności gospodarczej.
W przypadku, gdyby dokument zakupu zaginął należałoby przyjąć wartość rynkową samochodu, wykorzystując wartość podaną w polisie ubezpieczeniowej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:
- za prawidłowe w części dotyczącej ustalenia wartości początkowej środka trwałego na podstawie ceny zakupu,
- za nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia wartości początkowej środka trwałego na podstawie polisy ubezpieczeniowej.
Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.
W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
- maszyny, urządzenia i środki transportu,
- inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
W przedstawionym stanie faktycznym wartością początkową samochodu osobowego będzie, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, cena jego nabycia. Za cenę nabycia, zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
Od tak ustalonej wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych dokonywać należy zgodnie z art. 22i ust. 1 ww. ustawy, przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych (stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy).
Podkreślić jednakże należy, iż jednym z podstawowych warunków umożliwiających zaliczenie odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodu, wynikającym z powołanych wyżej przepisów art. 22 ust. 1 i art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wykorzystanie środka trwałego przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
Reasumując, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż wartość początkową samochodu osobowego wprowadzonego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należało ustalić na podstawie ceny nabycia widniejącej na dokumencie kupna-sprzedaży.
Natomiast nieprawidłowe jest stwierdzenie Wnioskodawcy, iż w przypadku, gdyby dokument zakupu zaginął należałoby przyjąć wartość rynkową samochodu, wykorzystując wartość podaną w polisie ubezpieczeniowej. w takim przypadku bowiem wartość rynkową samochodu należałoby ustalić zgodnie z treścią przepisu art. 22g ust. 8 ww. ustawy, w myśl którego jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu