Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 07.03.2005 r. (data wpływu 10.03.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko, że w przypadku kompensaty wzajemnych należności i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych, należy naliczyć różnice kursowe, które zmniejszają bądź zwiększają przychody lub koszty uzyskania przychodów zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie organizowania i sprzedaży usług turystycznych oraz drogowego pasażerskiego przewozu osób. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje Pan kompensaty wzajemnych należności i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych, w tym także wielostronnych rozliczeń nettingowych z dostawcami i odbiorcami. We wniosku wyraził Pan stanowisko, iż przy kompensacie wzajemnych wierzytelności wyrażonych w walutach obcych powstają różnice kursowe odpowiednio zwiększające lub zmniejszające koszty uzyskania przychodów, ustalone jako różnica pomiędzy kursem walut z dnia ich zarachowania a dniem potrącenia, który w przypadku kompensaty należy uznać za dzień zapłaty.
Zasady rozliczania różnic kursowych, uwzględnianych przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych regulują przepisy art. 14 ust. 1a i 1b oraz art. 22 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), które stanowią odpowiednio iż:
- przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują rożne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz
zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu,
- przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych związanych z działalnością gospodarczą ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik,
- koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący
koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów,
- koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.
Z przepisów tych wynika, że różnice kursowe są odnoszone do przychodów jak i kosztów uzyskania przychodów jedynie wówczas, gdy występują różne kursy walut odpowiednio między dniem uzyskania przychodu a dniem jego faktycznego otrzymania, lub dniem zarachowania kosztów i dniem faktycznej zapłaty.
Pojęcie kompensaty (potrącenia) określa art. 498 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 43 ze zm.) zgodnie, z którym gdy dwie osoby są jednocześnie
względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.
Zatem, pomimo, że kompensata jest formą regulowania wzajemnych zobowiązań i należności, to powstające w jej następstwie operacje finansowe nie wiążą się z przepływem środków i nie skutkują w ujęciu kasowym utratą lub wzrostem wartości waluty. Tym samym w wyniku kompensaty wzajemnych zobowiązań i należności nie postają różnice kursowe, które miałyby wpływ na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym.
Różnice kursowe generujące przychody bądź koszty podatkowe powstają wyłącznie w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznego transferu środków
pieniężnych w walutach obcych.
Z uwagi na powyższe różnice kursowe powstałe między dniem uzyskania przychodu bądź zarachowania kosztu, a dniem kompensaty należności (zobowiązań), jako różnice niezrealizowane mogą zostać uwzględnione wyłącznie w rachunku bilansowym.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej).