Temat interpretacji
Płatnik zwrócił się do organu podatkowego z zapytaniem, czy wartość poczęstunku serwowanego przez pracodawcę w 2004 r. w czasie narad i szkoleń wewnętrznych należy doliczyć do przychodu pracownika biorącego udział w wyżej wymienionych spotkaniach.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że płatnik organizuje spotkania związane z działalnością spółki - tj. posiedzenia zarządu spółki, narady, szkolenia wewnętrzne. W spotkaniach biorą także udział pracownicy spółki, w czasie których pracodawca serwuje drobne poczęstunki. Zapytanie dotyczy kwestii, czy wartość w/w poczęstunków należy doliczyć do przychodów pracownika.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatklu dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nie odpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 w/w ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2004 r., wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej, za używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego oraz wartość otrzymanych przez pracowników bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie napojów bezalkoholowych, posiłków oraz artykułów spożywczych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków i napojów bezalkoholowych.
Z treści §112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997r. W sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy /Dz.U. Z 2003 Nr 169, poz. 1650/ wynika, że pracodawca jest zobowiązanuy zapewnić wsystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. Szczegółowe zasady zaopatrzenia w napoje pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych określają odrębne przepisy.
Zacytowany przepis mówi o tym, że w przypadku zatrudnienia pracowników w warunkach nie zaliczanych do szczególnie uciążliwych pracodawca zobowiązany jest zapewnić jedynie wodę zdatną do picia lub inne napoje.
Z pisma płatnika wynika, iż posiłki są spożywane przez pracowników spółki w czasie uczestnictwa w naradach, szkoleniach lub innych spotkaniach służbowych. Nie są to warunki szczególnie uciążliwe, tym samym wartość posiłków nie jest zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych.
Jednak faktyczne włączenie tego rodzaju świadczeń do przychodów pracownika powinno mieć miejsce wówczas, gdy świadczenie będzie miało indywidualny charakter, tzn.możliwe będzie ustalenie wartości takiego świadczenia dla konkretnego pracownika.
W sytuacji gdy poniesionych przez zakład pracy wydatków nie da się odnieść do poszczególnych pracowników, to zgodnie z art. 12 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, wartość tychże wydatków nie stanowi przychodu ze stosunku pracy.
Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia, jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.