Temat interpretacji
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnicy prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą w formie Spółki Jawnej, dla potrzeb której prowadzone są urządzenia księgowe w formie ksiąg handlowych. Dla realizacji zawartej umowy o roboty budowlane w 2003 roku zostało wynajęte urządzenie budowlane. Przychód z tytułu wykonania tych usług przy wykorzystaniu wynajętego urządzenia budowlanego powstał w 2003 roku. Należna do zapłaty przez wnioskodawców ( Spółkę Jawną ) kwota za wynajem tegoż urządzenia stała się przedmiotem sporu sądowego, bowiem faktura wystawiona w 2004 roku przez wymajmującego zawierała według najemcy zawyżoną wartość. W związku z powyższym w 2004 roku faktura za wynajem urządzenia nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów spółki. W 2005 roku na mocy ugody sądowej podatnicy będący wspólnikami Spółki Jawnej jako dłużnicy dokonali zapłaty wynajmującemu: około połowy należności dochodzonej pozwem, połowę kosztów zastępstwa procesowego powoda, połowę kosztów sądowych.
W związku z zapłatą dokonaną przez Spółkę na rzecz wierzyciela na mocy ugody sądowej pojawiła się wątpliwość czy powyższe wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu oraz wątpliwość co do momentu zaliczenia wydatków w koszty uzyskania przychodów. Wątpliwość dotyczy sytuacji czy ww. wydatek stanowić będzie koszt w roku uzyskania przychodu z tytułu wykonania robót budowlanych, do realizacji których wynajęto urządzenie budowlane, czy też będzie kosztem w roku rzeczywistego poniesienia wydatku.
Według stanowiska podatników wpłata na rzecz wynajmującego- wierzyciela z tytułu połowy należności dochodzonej pozwem, połowy kosztów zastępstwa procesowego powoda oraz połowy kosztów sądowych, którą dokonano w 2005 roku, w związku z zawartą ugodą sądową może stanowić koszt uzyskania przychodów spółki, ponieważ poniesiony wydatek związany był z działalnością gospodarczą prowadzoną przez spółkę i osiąganymi przez nią przychodami. Ponadto zdaniem podatników kwota zapłacona wierzycielowi jako wykonanie zawartej ugody sądowej jest kosztem uzyskania przychodu w roku rzeczywistego poniesienia wydatków tj. w 2005 roku.
W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm. ) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.
Z przytoczonego powyżej przepisu wynika, że wydatki ponoszone przez podatnika w celu osiągnięcia przychodu z danego źródła są kosztami uzyskania przychodu, chyba, że zostały wyszczególnione w art. 23 ustawy. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.
Warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest zatem istnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a uzyskanym przychodem. Przyjmuje się zatem, że kosztami są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu oraz zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W świetle powyższego poniesiony przez Spółkę w wysokości ustalonej ugodą sądową koszt wynajmu urządzenia budowlanego stanowi koszt uzyskania przychodu, bowiem dotyczy bezpośrednio przychodu uzyskanego przez Spółkę, w związku z umową dotyczącą wykonania robót budowlanych dla realizacji których zostało wynajęte urządzenie budowlane.
Natomiast poniesienie przez Spółkę jako dłużnika kosztów procesu sądowego tj. kosztów zastępstwa procesowego powoda oraz kosztów sądowych - stanowi wydatek w sensie ekonomicznym, bowiem jak zwrócono uwagę we wniosku z dnia 09.02.2006 r. wartość faktury wystawionej przez wynajmującego dotyczącej wynajmu urządzenia budowlanego została przez podatników zakwestionowana z uwagi na jej zawyżoną wartość. Tego typu wydatki nie stanowią jednak kosztów uzyskania przychodów, ponieważ na podstawie art. 22 ust. 1ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są związane z osiągnięciem przychodu.
Kwestię zarachowania kosztów uzyskania przychodów do danego okresu podatkowego regulują postanowienia art. 22 ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z powyższego wynika, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu można potrącić tylko w tym roku, którego dotyczą (w roku, w którym przychód nastąpił lub powinien nastąpić) tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego. Gdyby zarachowanie kosztu w danym roku nie było możliwe wówczas koszt ten potrąca się w roku, w którym został faktycznie poniesiony.
Z opisanego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że podatnicy prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą w formie Spółki Jawnej, dla potrzeb której prowadzone są urządzenia księgowe w formie ksiąg handlowych. W 2003 roku Spółka uzyskała przychód z tytułu usług budowlanych, w związku z czym poniosła określone koszty. Z uwagi na fakt, iż istniała możliwość zarachowania kosztu wynajmu urządzenia budowlanego na podstawie otrzymanej faktury do kosztów roku podatkowego 2003 - prawidłowe będzie w świetle obowiązujących przepisów określenie momentu zaliczenia wydatku w koszty uzyskania przychodów w roku uzyskania przychodu z tytułu wykonania robót budowlanych do realizacji których wynajęto urządzenie budowlane.
W oparciu o wyżej cytowany stan faktyczny i prawny, stwierdza się jak w sentencji.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia w 2003 i 2005r.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.