P O S T A N O W I E N I E - Interpretacja - PD2/415-37/05

ShutterStock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29.09.2005, sygn. PD2/415-37/05, Urząd Skarbowy w Elblągu

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w (...) stwierdza, że stanowisko Pana (...) zamieszkałego w (...), NIP (...) zawarte we wniosku z dnia 20.09.2005 r., w sprawie zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na kształcenie pracownika jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 20.09.2005 r. Pan (...) zamieszkały w (...) zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na kształcenie pracownika.

Zgodnie z treścią art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości, Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług medycznych świadczonych w Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej, którego jest dyrektorem. Wyżej wymieniona działalność opodatkowana jest na ogólnych zasadach z obowiązkiem prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Głównym zakresem tej działalności są usługi medyczne, które Pan (...) świadczy dla ludności w oparciu o coroczny kontrakt zawierany z Narodowym Funduszem Zdrowia regulującym należności za wyżej wymienione usługi. W związku z tym Narodowy Fundusz Zdrowia nakłada na podatnika szereg obowiązków odbiegających od podstawowego zakresu prowadzonej działalności (usługi medyczne), takich jak: sporządzanie wielu sprawozdań i raportów dotyczących pacjentów i zlecanych badań, składanie ściśle określonych ofert przyszłych kontraktów, zapewnienie nałożonych normami warunków przyjmowania pacjentów. Wszystko to, a także możliwość ekspansji NZOZ-u na rynki poza lokalne (również zagraniczne) i perspektywa pozyskania funduszy Unii Europejskiej spowodowało, że Pan (...) zatrudnił pracownika administracyjno - biurowego na umowę o pracę, na czas nieokreślony, do którego obowiązków należy obsługa całej pozamedycznej strony działalności gospodarczej. Podatnik wyżej wymienionego pracownika skierował na studia (Uniwersytet Gdański - Wydział Ekonomiczny, kierunek Integracja Europejska) i wyraził zgodę na sfinansowanie ich.
W związku z powyższym podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na kształcenie pracownika.
Zdaniem wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym poniesione wydatki z tytułu opłaty za studia pracownika powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Po analizie przedstawionego stanu faktycznego oraz zaprezentowanego przez wnioskodawcę stanowiska dotyczącego interpretacji przepisów prawa podatkowego tut. organ podatkowy stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
A zatem, przesłanką uznania danego wydatku za koszt uzyskania jest cel jego poniesienia, tj. osiągnięcie (lub powiększenia) przychodów.
Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu z danego źródła. Jeśli podatnik nie wykaże, że poniesione wydatki mogą mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub nie przedstawi rzeczowych argumentów wskazujących na celowość wydatków z punktu widzenia zabezpieczenia źródła przychodów, to wydatek nie może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12.10.1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.) reguluje sposoby podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników. W świetle powołanego rozporządzenia podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych może polegać na kształceniu w szkołach dla dorosłych (podstawowych i ponadpodstawowych) i szkołach wyższych oraz kształceniu, dokształcaniu i doskonaleniu w formach pozaszkolnych. Powyższe rozporządzenie przewiduje również możliwość sfinansowania kosztów dokształcania pracownika przez pracodawcę.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują szczególnych ograniczeń przy zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków przedsiębiorcy związanych z podnoszeniem kwalifikacji pracowników. Należy jednak pamiętać o ogólnej zasadzie wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celowość ponoszenia tego rodzaju kosztów przez przedsiębiorcę jest uzasadniona wynikającym z przepisów prawa pracy art. 17 Kodeksu pracy nakazem ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Zakres wiedzy, jaki pracownicy mogą zdobywać na koszt pracodawcy w ramach wyżej wymienionego obowiązku podnoszenia kwalifikacji nie jest jednak nieograniczony. Wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowniczych aby mogły stanowić koszt uzyskania przychodu dla pracodawcy muszą mieć ścisły związek z zakresem obowiązków pracownika wynikającym ze stosunku pracy oraz z charakterem działalności pracodawcy.

W opisanej sytuacji kierunek studiów pracownika, zdaniem strony, ma ścisły związek z wykonywanym zakresem jego obowiązków i z charakterem działalności firmy Pana (...).
Ze złożonego pisma w dniu 20.09.2005 r. wynika, że pracownik skierowany na studia na Uniwersytecie Gdańskim - Wydział Ekonomiczny, kierunek Integracja Europejska jest zatrudniony na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku pracownika adminstracyjno-biurowego do obowiązków, którego należy sporządzanie sprawozdań i raportów dotyczących pacjentów i zlecanych badań, składanie ściśle określonych ofert przyszłych kontraktów, zapewnienie nałożonych normami warunków przyjmowania pacjentów, pozyskiwanie funduszy Unii Europejskiej, a więc zajmuje się obsługą całej pozamedycznej, ale równie ważnej, mającej związek i wpływ na całokształt działalności prowadzonej przez Pana (...).
Fakt zatrudnienia pracownika na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony wskazuje na to, że uzyskane kwalifikacje mogą wpłynąć na zwiększenie przychodu pracodawcy. W związku z powyższym wydatek ten należy potraktować jako racjonalny i gospodarczo uzasadniony.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego należy uznać, iż opłaty ponoszone przez Podatnika za wyżej wymienione studia pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskanymi przychodami ze świadczonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie usług medycznych.

Zatem stanowisko Strony w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.

Należy również nadmienić, że sfinansowanie studiów przez pracodawcę mieści się w zakresie przychodów ujętych w art. 12 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten uznaje za przychody ze stosunku pracy nie tylko wszelkiego rodzaju wpłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze bądź ich ekwiwalentów, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, lecz także, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Nie ulega wątpliwości, że w ocenianym przypadku firma, płacąc za studia spełniać będzie świadczenie pieniężne za swojego pracownika, w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy. Skoro więc firma wykona zobowiązanie za swojego pracownika, płacąc za studia, po stronie zobowiązanego - pracownika wystąpi przychód, o ktorym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszących kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Zgodnie z powyższym tego typu świadczenie zalicza się do przychodu nie podlegającego opodatkowaniu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w (...) informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

W myśl art. 14b § 1 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Zgodnie z art. 14a § 2 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14a § 5. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 236 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 ustawy - Ordynacja podatkowa zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Jeżeli zażalenie nie spełnia warunków wynikających z wyżej cytowanych przepisów organ odwoławczy, zgodnie z art. 228 § 1, pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa pozostawia zażalenie bez rozpatrzenia.

W przypadku wniesienia zażalenia należy dołączyć opłatę skarbową w znaku skarbowym w wysokości 5,00 zł. oraz 0,50 gr od każdego załącznika.

Urząd Skarbowy w Elblągu