
Temat interpretacji
P O S T A N O W I E N I E
Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 217 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa / Dz. U. Z 2005r., nr 8, poz. 60 z późn. zm. / , art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych / Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 z późn. zm./, art. 31 ustawy z dnia 25.02.1964r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy / Dz. U. nr 9, poz. 59 z późn. zm./ w związku z wnioskiem z dnia 07.11.2005r. /data wpływu do tut. Organu ? 21.11.2005r./ w sprawie kształtowania zobowiązań w ramach
umowy współpracy pomiędzy małżonkami prowadzącymi działalność gospodarczą jako niezależni przedsiębiorcy, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie potwierdza Pani stanowisko i uznaje je za prawidłowe .
U Z A S A D N I E N I E
Stan faktyczny sprawy przedstawiony przez wnioskodawcę:
Wnioskodawca prowadzi Liceum Ogólnokształcące w ramach działalności gospodarczej. Mąż wnioskodawcy jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie nauczania. Obie strony podpisały umowę współpracy, na mocy której mąż wykonując usługi nauczania matematyki na rzecz szkoły żony będzie wystawiał dla żony w tym zakresie rachunki, które dla niego będą stanowiły przychód, zaś dla żony koszty uzyskania przychodów. Czy takie postępowanie jest zgodne z przepisami podatkowymi?
Stanowisko w sprawie:
Zdaniem wnioskodawcy małżonkowie prowadzący odrębne działalności gospodarcze mogą wystawiać sobie nawzajem rachunki.
Ocena prawna stanowiska:
Jakkolwiek podmioty stosunków gospodarczych mogą dowolnie i na swobodnie określonych warunkach kształtować łączące je stosunki zobowiązaniowe, to jednakże warunkiem koniecznym musi być ich zgodność m. in. z przepisami prawa podatkowego.
W sytuacji , gdy np. żona prowadzi działalność gospodarczą i zatrudnia męża to zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych / Dz. U. z 2000r. , nr 14, poz. 176 z późn. zm. / kosztem uzyskania przychodów w jej działalności nie może być wartość pracy własnej małżonka niezależnie od tego, w jakiej formie jest wykonywana/ czy to bez umownie, czy też na podstawie umowy o pracę, czy też umowy zlecenia lub umowy o dzieło/. Wynagrodzenie wypłacane mężowi przez żonę nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów z uwagi na specyfikę wspólności małżeńskiej, o której mowa w art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego . Zgodnie z art. 31ustawy z dnia 25.02.1964r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy / Dz. U. nr 9, poz. 59 z późn. zm./ z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich / majątek wspólny/. Do majątku wspólnego należą w szczególności pobrane wynagrodzenia za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków.
Ustawa z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ingeruje natomiast w związki dwóch niezależnych od siebie jednostek gospodarczych, które mogą kształtować swoje związki dowolnie np. na podstawie zawartej umowy o współpracy, o ile takie działanie znajdzie swe gospodarcze uzasadnienie. Nie ma na to wpływu fakt, iż współpracujące firmy prowadzone są przez małżonków. Jeżeli każdy z małżonków uzyskał stosowne zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej i każdy osiąga przychody w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku od osób fizycznych ustawodawca nie ogranicza im możliwości współpracy wyrażające się m. in. w świadczeniu usług w zakresie nauczania przez męża na rzecz szkoły prowadzonej przez żonę.
Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie zgadza się ze stanowiskiem wnioskodawcy w zakresie braku przeszkód do wystawiania rachunków pomiędzy małżonkami.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z przepisem art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, ul. Felińskiego 2b za pośrednictwem tut. Organu w terminie siedmiu dni od dnia jego doręczenia / art. 236 i art. 223 § 1 w zw. z art. 239 Ordynacji podatkowej/.
