
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art. 216 i art.14a §1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa ( Dz.U. z 2005r Nr 8 poz. 60 ze zm. ) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 28 grudnia 2005 roku, który wpłynął do tut. organu podatkowego w dniu 02 stycznia 2006 roku, w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zaliczenia wierzytelności w poczet kosztów uzyskania przychodu, stwierdza, że stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
Zgodnie z przepisem art. 14a § 1 ww. Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości m.in. naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Natomiast zgodnie z § 2 tegoż art. 14a składając wniosek podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.
Jak wynika z Pana pisma z dnia 28 grudnia 2005 roku, prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług projektowych "X". W ramach świadczonych usług w dniu 05 grudnia 2003r. wykonał Pan usługę dla Biura Projektów "Y" Sp. z o.o. w Opolu, która zgodnie z fakturą nr X/Y/2003 została zarachowana jako przychód należny za miesiąc grudzień 2003r. W rozliczeniu za 2003 rok uregulował Pan należny podatek dochodowy jak i podatek od towarów i usług.
Usługobiorca nie uregulował należności wynikających z ww. faktury. Ponadto w dniu 19 sierpnia 2004 roku Sąd Rejonowy w Opolu - Wydział V Gospodarczy Sekcja Upadłościowa ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku Biura Projektów YSpółki z o.o. w Opolu. Natomiast w dniu 15 grudnia 2005r. otrzymał Pan pismo od Syndyka masy upadłościowej, w którym został Pan poinformowany, że wierzytelność Pana w wysokości X zł została zaliczona do kategorii III-ej i według stanu masy upadłości, nie będzie podlegała zaspokojeniu.
W związku z powyższym we wskazanym piśmie wnosi Pan o udzielenie odpowiedzi na pytanie czy w Pana przypadku istnieje możliwość zaliczenia wierzytelności w poczet kosztów uzyskania przychodu.
Zdaniem Pana, kwota wierzytelności może stanowić koszt uzyskania przychodu, ponieważ spełnia wymogi art.23 ust.1 pkt.20, który stanowi o uprawdopodobnieniu nieściągalności a nieściągalność - zdaniem Pan - została uprawdopodobniona wyżej wymienionymi dokumentami.Mając na uwadze zaistniały stan faktyczny i prawny, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko zawarte w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe.
Odpowiadając na pytanie zadane we wniosku Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przepis art.22 ust.1 ustawy z dnia 26
lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23 tejże ustawy. Ww. przepis daje podatnikom możliwość odpisania w koszty uzyskania przychodu nieściągalnych wierzytelności. Aby należność zagrożona nieściągalnością mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu, muszą być spełnione odpowiednie warunki:
wierzytelność została uprzednio zarachowana jako przychód należny
wierzytelność nie jest przedawniona
nieściągalność wierzytelności musi zostać uprawdopodobniona
Uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności, zgodnie z art.23 ust.2 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma miejsce, gdy zachodzi jedna z następujących sytuacji:
1. nieściągalność wierzytelności została udokumentowana postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez
wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2. nieściągalność wierzytelności została udokumentowana postanowieniem sądu o:
a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującą likwidacje majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub
b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit.a), lub
c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
3. nieściągalność wierzytelności została udokumentowana protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
W oparciu o złożone dokumenty oraz mając na uwadze przedstawiony przez Pana stan faktyczny, stwierdzono, że w Pana przypadku nie nastąpiło uprawdopodobnienie nieściągalności, bowiem nie zaistniała żadna z ww. sytuacji. Otrzymał Pan postanowienie sądu, w którym został Pan poinformowany o ogłoszeniu upadłości ww. firmy - postanowienie Sądu Rejonowego w Opolu Wydział V Gospodarczy Sekcja Upadłościowa, który po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2004r. wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku Biura Projektów "Y". Ponadto przedłożył Pan zawiadomienie od syndyka masy upadłości Biura Projektów "Y", informujące że wierzytelności Pana uwzględnione zostały na liście wierzytelności w kategorii I-ej oraz III-ej zaspokojenia. Z kolei syndyk przewiduje, iż wierzytelność zaliczona do kategorii III-ej tj. dot. firmy "X", nie będzie podlegała zaspokojeniu według stanu masy upadłości.
Należy zaznaczyć, że cytowany powyżej przepis art.23 ust.2 ustawy stanowi katalog zamknięty przesłanek nieściągalności wierzytelności i nie może być ona uprawdopodobniona w oparciu o inne dowody.
Natomiast art. 368 ust.1 ustawy z dnia 28 lutego 2003r. Prawo upadłościowe i naprawcze.( Dz.U. Nr 60 poz. 535 ze zm.) , stanowi o tym, że w sprawach, w których postępowanie upadłościowe obejmowało likwidację majątku, sąd po wykonaniu ostatecznego planu podziału stwierdzi zakończenie postępowania upadłościowego.
Biorąc pod uwagę, powyższe okoliczności, mianowicie postanowienie z sądu o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku, przepisy ww. prawa upadłościowego i naprawczego oraz fakt, iż cytowana powyżej ustawa o podatku dochodowym określa w sposób szczegółowy przesłanki stanowiące o nieściągalności wierzytelności, stwierdzić należy, że postępowanie upadłościowe nie zostało zakończone, a tym samym nie nastąpiło uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności.
Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż powyższa interpretacja o zakresie stosowania przepisów prawa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Ponadto w myśl przepisów art. 14b § 1 i § 2 ww. Ordynacji podatkowej nie jest dla Pana wiążąca, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Pana i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.
Zgodnie z art. 14a § 4 ww. Ordynacji podatkowej na powyższe postanowienie służy zażalenie, które zgodnie z przepisem art. 236 § 2 pkt.1 tej ustawy wnosi się w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tut. organu podatkowego.
Zgodnie z przepisem art.222, w związku z art.239 Ordynacji podatkowej, zażalenie to powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu określić istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.
