Temat interpretacji

Zgodnie z art. 22 a i 22b wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, zarówno własne budynki oraz będące odrębną własnością lokale, jak również spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego. Powyższe składniki majątku wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania, co wynika z artykułu 22 ust. 2 ustawy. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się niezależnie od tego czy składnik majątkowy jest zaliczony do środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych w ten sam sposób, to znaczy od wartości początkowej począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym te składniki wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową (art. 22h).

W opisanym stanie faktycznym należy zauważyć, że na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest wykorzystywany w istocie lokal użytkowy (pawilon handlowy), do którego pytająca miała ograniczone prawo rzeczowe zastąpione prawem własności. W świetle powyższego przekształcenie spółdzielczego prawa do (lokalu) budynku użytkowego w prawo własności budynku nie powoduje zmiany kwalifikacji środka trwałego dla celów amortyzacji. Zarówno przed przekształceniem jak i po przekształceniu, amortyzacji podlega ten sam lokal (budynek) użytkowy.

Art. 22j ust. 1 tej ustawy stanowi, iż podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika.

Przedmiotowy budynek użytkowy został objęty ewidencją środków trwałych w 1997 r. z chwilą nabycia ograniczonego prawa rzeczowego do tego budynku. Budynek nie został w 2003 r. pierwszy raz wprowadzony do ewidencji. Nie można w związku z tym zastosować zmiany metody i stawki jego amortyzacji.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 i ust. 3 wymienionej ustawy za wartość początkową środków trwałych uważa się cenę nabycia. Cena nabycia jest kwotą należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Tak ustaloną wartość początkową zgodnie z ust. 17 tego artykułu powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie dokonane w wyniku przebudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji.

Z chwilą uzyskania pełnego prawa rzeczowego do budynku użytkowego, wartość początkową należy powiększyć o nakłady poniesione na jego ulepszenie w kwocie, która nie została zamortyzowana do dnia przekształcenia.

Reasumując powyższe w momencie przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa w prawo własności należy zwiększyć wartość początkową środka trwałego o różnicę pomiędzy nakładami poniesionymi na inwestycje w obcym środku trwałym a ich dotychczasową amortyzacją i od tak ustalonej wartości początkowej kontynuować amortyzację tego środka trwałego.