Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 08.02.2005, sygn. ZB/415-3/2005, Urząd Skarbowy w Obornikach Wielkopolskich

Temat interpretacji

Zagadnienie zaliczania w koszty uzyskania przychodów wydatków z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, a także osób z nimi współpracujących reguluje art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. Nr 14 poz. 176 z 2000 r. z późniejszymi zmianami). W myśl tego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wartości diet z tytułu służbowych ww. osób - w części przekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra tj. w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju ( Dz. U. Nr 236 poz. 1990 ) i w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju ( Dz. U. Nr 236 poz. 1991 ).

Rozporządzenia te nie zawierają definicji podróży służbowej. Definicję taką można pośrednio wywieść z treści art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy ( Dz. U. Nr 21 poz. 94 z 1998 r. z późniejszymi zmianami ). W świetle tego przepisu za podróż służbową należy uznać wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.

Jednakże w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług kierowcy brak jest uzasadnienia dla przyjęcia, iż wykonywane przez podatnika zadanie wiąże się z odbyciem podróży służbowej. Działalność gospodarcza prowadzona w zakresie usług transportowych ze swej istoty nie jest wykonywana w stałym miejscu (miejscowości ), dlatego też wyjazdy poza siedzibę firmy, związane ze świadczeniem tego typu usług, nie są podróżą służbową. Stanowią one zwykłe czynności będące przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym nie mniej możliwym jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych podczas wyjazdów związanych z wykonywaniem działalności gospodarczej przez podatnika świadczącego usługi w zakresie transportu samochodowego na zasadach ogólnych przewidzianego przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Warunkiem koniecznym jest jednak, aby wydatek poniesiony był w ramach prowadzonej działalności i w celu uzyskania przychodu. Poniesiony wydatek powinien być także prawidłowo udokumentowany.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.