Temat interpretacji
Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 26 ust. 1 pkt 6,ust. 7a pkt 14, ust. 7c i ust. 7d ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku pana Mariana K. (...) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii możliwości skorzystania z ulgi na cele rehabilitacyjne związanej z ponoszeniem wydatków na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ropczycach uznaje stanowisko strony przedstawione w przedmiotowym wniosku za prawidłowe.
W dniu 6.01.2006 r. wpłynął do tut. organu wniosek podatnika z dnia 5.01.2006 r., uzupełniony pismem z dnia 16.01.2006 r., którym wystąpił o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwestii możliwości skorzystania przez Podatnika z ulgi na cele rehabilitacyjne związane z ponoszeniem wydatków na używanie samochodu osobowego na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik jest inwalidą I grupy, całkowicie niezdolny do pracy i samodzielnej egzystencji. W roku 2005 korzystał z zabiegów rehabilitacyjnych, na potwierdzenie powyższego posiada zaświadczenia. Wraz z żoną posiadają samochód osobowy zarejestrowany na małżonkę.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Warunkiem korzystania z przedmiotowej ulgi jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
- orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
- decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową lub rentę socjalną, albo
- orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 r. życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Za wydatki rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od dochodu, zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 14 ww. ustawy uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Ustawodawca unormował, iż nie jest wymagane posiadanie dowodu potwierdzającego wysokość poniesionych wydatków, jednakże podatnik powinien posiadać dowody potwierdzające uczestnictwo w niezbędnych zabiegach leczniczo-rehabilitacyjnych, a takim dowodem są posiadane przez pana zaświadczenia wystawione przez przychodnię, w której był pan rehabilitowany.
W związku z małżeńską wspólnością majątkową jest pan współwłaścicielem samochodu osobowego. Wobec powyższego przysługuje panu prawo do ulgi z tytułu używania samochodu dla potrzeb związanych z przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.