Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 01.08.2008 r. (data wpływu 05.08.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako mały podatnik prowadzi od 1997 r. działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. W styczniu 2007 r. Wnioskodawca nabył i wprowadził do ewidencji środków trwałych samochód ciężarowy. W odniesieniu do ww. pojazdu Wnioskodawca zastosował jednorazową amortyzację, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota jednorazowego odpisu nie przekroczyła 50 000,00 euro. W kwietniu 2008 r. wobec wątpliwości interpretacyjnych co do możliwości skorzystania z jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego przez firmy transportowe, Wnioskodawca dokonał w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz ewidencji środków trwałych zapisów korygujących polegających na zastąpieniu amortyzacji jednorazowej amortyzacją degresywną. Na skutek dokonania ww. korekt wystąpił obowiązek zapłaty odsetek od zaliczek na podatek dochodowy za poszczególne miesiące 2007 r.

W maju 2008 r. w Firmie Wnioskodawcy miała miejsce kontrola podatkowa w zakresie podatku dochodowego za 2007 r. W toku kontroli nie stwierdzono nieprawidłowości w sposobie ustalenia dochodu do opodatkowania. Po kontroli dnia 16.07.2008 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu wydał decyzję określającą wysokość odsetek za zwłokę od nieuregulowanych w terminie płatności zaliczek na podatek dochodowy za poszczególne miesiące 2007 r. Ponadto przed wszczęciem kontroli Wnioskodawca złożył wniosek o umorzenie ww. odsetek. Na dzień złożenia wniosku postępowanie w sprawie umorzenia odsetek nie zostało zakończone. Wobec znacznego prawdopodobieństwa, iż wniosek Wnioskodawcy zostanie rozpatrzony negatywnie (co wynika z projektu decyzji), Wnioskodawca planuje ponownie skorzystać z jednorazowej amortyzacji, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz skorygować zapisy w ewidencji środków trwałych oraz w podatkowej księdze przychodów i rozchodów a także złożyć korektę zeznania za 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do jednorazowej amortyzacji, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jest małym podatnikiem nabywającym samochód ciężarowy na cele świadczonych w ramach działalności gospodarczej usług transportowych. Pewne wątpliwości w tym zakresie stwarza jedynie art. 22k ust. 10 updof w związku z rozporządzeniem Komisji WE nr 1998/2006 z dnia 15.12.2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i88 traktatu do pomocy de minimis. Zgodnie z brzmieniem art. 22k ust. 10ustawy updof jednorazowa amortyzacja stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Natomiast w myśl art. 1 ust. 1 lit. g ww. rozporządzenia, ma ono zastosowanie do pomocy przyznawanej podmiotom gospodarczym we wszystkich sektorach, z wyjątkiem pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową zakresie drogowego transportu towarów.

Wnioskodawca podkreśla, iż amortyzacja samochodu i jego nabycie to dwa różne zdarzenia. W szczególności nie można utożsamiać jednorazowej amortyzacji z pomocą na nabycie samochodu. Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, iż ma prawo do jednorazowej amortyzacji i dokonania korekty zeznania za 2007 r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zasady amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych określone zostały w przepisach art. 22a 22o ww. ustawy.

Uregulowania zawarte w art. 22a ust. 1 ww. ustawy, określają, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z brzmieniem art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór: suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przepisy art. 22h ust. 2 określają, że podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Z przepisu tego wynika, iż:

• wyboru metody amortyzacji środka trwałego dokonuje się przed rozpoczęciem amortyzacji;

• raz wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka, co oznacza zakaz zmiany metody amortyzacji w trakcie trwania tego procesu;

• przez metody amortyzacji, o których mowa w ustawie, rozumie się metody opisane w art. 22i-22k.
  
  

Stosownie natomiast do art. 22k ust. 7-11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) zwanej dalej updof, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, oraz mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, od wartości początkowej środków trwałych z grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 EURO łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Zastosowanie metody jednorazowych odpisów amortyzacyjnych powoduje szybsze niż według innych metod zaliczenie do kosztów podatkowych wartości środków trwałych.

Definicję małego podatnika zawarto natomiast w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000,00 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000,00 zł.

W związku z powyższym mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Wnioskodawca dokonuje od 2007 r. odpisów amortyzacyjnych od zakupionego samochodu ciężarowego wykorzystywanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro wprowadzenie środka trwałego do ewidencji już nastąpiło to Wnioskodawca dokonał już wyboru sposobu amortyzacji, w związku z czym zgodnie z przepisem art. 22h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wybrany sposób winien stosować do pełnego zamortyzowania środka trwałego.

Reasumując, mając na uwadze powyższe przepisy, pomimo spełniania ustawowych kryteriów małego podatnika, Wnioskodawca nie może w tej chwili zmienić wybranej metody amortyzacji wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu ciężarowego. Zatem w myśl powyższego, Wnioskodawca nie może dokonać korekty zeznania za 2007 r.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135,90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.