Temat interpretacji

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej ustawą, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.
O zakwalifikowaniu określonych wydatków do kategorii kosztów uzyskania przychodów decyduje więc spełnienie łącznie dwóch warunków:
- wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodów,
- wydatek nie może znajdować się w tej grupie wydatków i odpisów, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów" i stanowią zamknięty katalog wydatków.

Do uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodu musi zachodzić między przychodem a tym wydatkiem związek przyczynowo-skutkowy wynikający z potrzeb danego źródła przychodu. Użyty przez ustawodawcę zwrot "w celu osiągnięcia przychodów" oznacza bowiem, iż aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego rodzaju, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Jeżeli zatem wystąpi związek przyczynowy pomiędzy rzeczywiście poniesionymi kosztami a uzyskanym przychodem, koszty te należy traktować jako koszty uzyskania przychodu w rozumieniu cytowanego przepisu art. 22 ust. 1.
Z treści złożonego zapytania wynika, że wykorzystując do działalności gospodarczej samochód, będący środkiem trwałym, używany jest garaż wynajmowany od Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej, a czynsz za ten garaż traktowany jest jako koszt uzyskania przychodu.
Jeżeli zatem garaż wykorzystywany jest wyłącznie dla samochodu będącego środkiem trwałym w prowadzonej działalności gospodarczej, to nie ma przeszkód prawnych do zaliczenia podatku od tejże nieruchomości w ciężar kosztów uzyskania przychodu, jeżeli został przez podatnika zapłacony.