Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity - Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 8.12.2004r. (data wpływu - 20.01.2005r.) dotyczącego interpretacji w sprawie możliwości zaliczania do kosztów przez pracodawcę wydatków związanych z delegacjami krajowymi i zagranicznymi, które to delegacje stanowią u pracownika przychód wolny od podatku dochodowego

postanawiam że stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku jest słuszne i zgodne z aktualnym stanem prawnym.

UZASADNIENIE

Z treści pisma wynika, że w roku 2005 prowadząc działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych zatrudnia Pan pracowników jako kierowców do przewozu towarów. Pracownicy ci często delegowani są przez Pana w celu odbycia podróży służbowej, zarówno na terenie kraju, jak i poza jego granicami. Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r., poz. 176 z póź. zmian.) - kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem tych które są wymienione w art. 23 tejże ustawy. Art. 23 cyt. ustawy nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów diet i innych należności za czas podróży pracownika. W świetle powyższego przedsiębiorca delegujący pracownika do odbycia podróży służbowej i ponoszący wydatki w związku z wyjazdem służbowym pracownika, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów diety i inne należności za czas podróży.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika, ale wyłącznie do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Jak wynika z powyższego, należności wypłacane pracownikowi z tytułu odbywania podróży służbowych w wysokości nieprzekraczających kwot określonych w rozporządzeniach:

- Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236 z 2002 r., poz. 1990 z póź. zmian.)

- Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236 z 2002 r., poz. 1991 z póź. zmian.)

korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Natomiast należności wypłacane w kwotach wyższych od kwot określonych w cytowanych rozporządzeniach podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych wraz z innymi przychodami ze stosunku pracy w części stanowiącej nadwyżkę od tych kwot.

W świetle przytoczonych przepisów prawa podatkowego w przypadku odbycia podróży służbowej przez pracownika (na polecenie pracodawcy) - diety i inne należności za czas tej podróży stanowią koszty uzyskania przychodów u przedsiębiorcy, natomiast u pracownika korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, ale wyłącznie do wysokości określonej w odrębnych przepisach wyżej przytaczanych.

Z tego względu w aktualnym stanie prawnym stanowisko wyrażone przez Pana jest słuszne.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Informuje się, że w/w interpretacja obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego. Organ podatkowy nie ma obowiązku informować Pana o zmianie stanu prawnego.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).