Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana U. przedstawione we wniosku z dnia 04 marca 2008r. (data wpływu do tut. Biura - 10 marca 2008.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu odliczenia ulgi na niepełnosprawne dziecko w zeznaniu za 2007r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu odliczenia ulgi na dzieci w zeznaniu za 2007r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Źródłem dochodu wnioskodawcy i jego żony są emerytury. Mieszka wraz z żoną i dwiema dorosłymi córkami. Młodsza córka pracuje. Starsza ma 44 lata i jest osobą niepełnosprawną. Posiada pierwszą grupę inwalidztwa od grudnia 1994r. W uzasadnieniu orzeczenia napisano: badana niezdolna do samodzielnej egzystencji zaliczona do pierwszej grupy inwalidów trwale. Od tej pory pobiera ona dodatek pielęgnacyjny wraz z rentą uczniowską. Dostała ją ponieważ w trakcie nauki w szkole średniej (technikum chemiczne), mając 17 lat i 6 miesięcy w wyniku operacji kręgosłupa, stała się inwalidką narządu ruchu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy z art. 27f ust. 1 w związku z art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że bez względu na wiek niepełnosprawnego dziecka i jego dochody, rodzice mają prawo do ulgi rodzinnej, jeśli otrzymuje ono zasiłek pielęgnacyjny. Dlatego wnioskodawca uważa, że przysługuje mu ulga w kwocie 1145, 08 zł. odliczona od podatku, ze względu na niepełnosprawną córkę.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podatnik wychowujący w roku podatkowym własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy ma prawo odliczyć od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27 i pomniejszonego o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne określoną kwotę stanowiącą iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek tj. 1.145,08 zł na jedno dziecko po zmianach wprowadzonych ustawą z 5 czerwca 2007r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 191, poz. 1361).

Aby móc skorzystać z ulgi należy zatem:

• osiągać dochody opodatkowane według skali podatkowej,
  
• wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione,
  
• wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Uprawnienie do ulgi związane jest z wychowywaniem przez podatnika:

1. dzieci małoletnich;
   
2. dzieci, bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny;
   
3. dzieci do ukończenia 25 lat uczących się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach - Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości nie powodującej obowiązku zapłaty podatku.
   
   

Jak wynika z powyższego możliwość skorzystania z ww. odliczenia ma podatnik, który wychowywał w roku podatkowym dzieci, bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny.

Warunki nabywania prawa do świadczenia w postaci zasiłku pielęgnacyjnego zostały uregulowane w ustawie z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 139, poz. 992 ze zm.).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy zasiłek pielęgnacyjny przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia osobie niepełnosprawnej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

W myśl ust. 2 ww. art. 16 zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

1. niepełnosprawnemu dziecku;
   
2. osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
   
3. osobie, która ukończyła 75 lat.
   
   

Na podstawie ust. 3 tegoż artykułu zasiłek pielęgnacyjny przysługuje także osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia.

W myśl art. 16 ust. 6 ww. ustawy zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego.

Natomiast zgodnie z art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat życia (...).

Należy zatem stwierdzić, że chociaż zasiłek pielęgnacyjny i dodatek pielęgnacyjny są świadczeniami podobnymi ze względu na cel ich przyznawania, to różne są źródła finansowania obu świadczeń oraz różne podmioty zobowiązane są do ich wypłaty, zatem nie są to świadczenia tożsame.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że niepełnosprawna córka wnioskodawcy otrzymuje dodatek pielęgnacyjny wraz z rentą uczniowską.

W związku z powyższym wnioskodawcy nie będzie przysługiwała ulga w kwocie 1145, 08 zł. z tytułu wychowywania niepełnosprawnego dziecka, gdyż do ulgi z tytułu wychowywania dziecka niepełnosprawnego (bez względu na wiek) uprawnieni są rodzice, których dzieci otrzymują zasiłek pielęgnacyjny, a nie dodatek pielęgnacyjny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.