Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 08.08.2004, sygn. PDI/415-8/04, Urząd Skarbowy w Suchej Beskidzkiej

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suchej Beskidzkiej, w odpowiedzi na pismo z dnia 19 lutego 2004 roku, dotyczące udzielenia pisemnej informacji w zakresie:

"czy można odliczyć ulgę rehabilitacyjna z tytułu korzystania z porad rehabilitacyjnych, jeżeli przyznano III grupę inwalidztwa, ze względu na ogólny stan zdrowia, bez wyszczególnieniu czego dotyczy ta grupa?", wyjaśnia co następuje:

Jednym z warunków odliczania wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach - zgodnie z art. 26 ust. 7 d pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Przepis ten stanowi o odrębnych przepisach, na podstawie których orzeka się o stopniu niepełnosprawności. Obecnie są to przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.). Ponadto, należy pamiętać, iż wydawane obecnie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności nie zawierają już określenia jednej z trzech grup inwalidztwa. Przepis art. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zastąpił grupy inwalidztwa trzema stopniami niepełnosprawności - znacznym, umiarkowanym i lekkim (dawniej: I, II lub III grupa inwalidztwa). Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie.

Wydatki na cele rehabilitacyjne odlicza się w wysokości faktycznie poniesionej (wydatki nielimitowane) na:
- adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
- zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, odpłatność za pobyt na leczeniu sanatoryjnym, za pobyt w placówkach leczniczo - sanatoryjnych, rehabilitacyjno - szkoleniowych, leczniczo - opiekuńczych i szkolno - wychowawczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjno - usprawniające,
- odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjno - usprawniającym,
- zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
- przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
- opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
- opłacanie tłumacza języka migowego,
- kolonie i obozu dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych,
- odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne:
a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16-tu - również innymi środkami transportu, niż wymieniony w p-kcie poprzednim
- odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na:
a) turnusie rehabilitacyjno - usprawniającym,
b) leczeniu sanatoryjnym w placówkach leczniczo - sanatoryjnych, rehabilitacyjno - szkoleniowych i leczniczo - opiekuńczych oraz szkolno - wychowawczych,
c) koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych.
W/w wydatki podlegają odliczeniu od dochodu w wysokości faktycznie poniesionej na podstawie dowodu ich poniesienia - faktury, pokwitowania, rachunku, biletów za przejazdy itp.

Nie trzeba dokumentować wydatków limitowanych, takich jak:
- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność osoby niepełnosprawnej zaliczanej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne do lat 16-tu, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne - do wysokości 2.280,00 zł.
- opłacane przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczanych do I grupy inwalidztwa - do wysokości 2.280,00 zł.
- utrzymanie psa przewodnika przez osoby niewidome - do wysokości 2.280,00 zł.
W/w wydatków limitowanych nie trzeba dokumentować (nie trzeba posiadać żadnych dokumentów stwierdzających poniesione wydatków na ten cel), odlicza się je do wysokości limitu tj. 2.280,00 zł. Osoba korzystająca z tego odliczenia winna mieć jednak dokumenty stwierdzające konieczność korzystania z zabiegów leczniczych i rehabilitacyjnych (może to być np. skierowane czy zaświadczenie wydane przez lekarza).

Odliczeniu podlegają również leki - w wysokości stanowiącej nadwyżkę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 152,00 zł. miesięcznie - jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo - wydatki udokumentowane fakturą. Jak wynika z Pani pisma, cały rok korzystała Pan z porad rehabilitacyjnych, co może udokumentować. Jednakże, w katalogu wydatków rehabilitacyjnych wymienionych w art. 26 ust. 7 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymieniony wydatków poniesionych na porady rehabilitacyjne, co oznacza, że nie może Pan skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej.