Temat interpretacji

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą posiada należności od PPU-X sp. z o.o. Gdańsk , która obecnie działa pod nazwą YSPÓŁKA z o.o. Kraków. Kwoty należności zostały przez podatnika, w roku 2002 zaliczone w całości do przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. W dniu 02 maja 2003r wystąpiono z wnioskiem o nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym natomiast w dniu 04 września 2003r nakaz zapłaty opatrzony został klauzulą wykonalności. W dniu 15 września 2003r zwrócono się z wnioskiem o egzekucję należności. W dniu 23 listopada 2004r zwrócono się z pismem o umorzenie postępowania z uwagi na bezskuteczną egzekucję . Następnie w dniu 31 grudnia 2004r Komornik Sądu Rewiru X przy Sądzie Rejonowym w Krakowie wydał postanowienie o umorzeniu postępowania na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 kodeksu postępowania cywilnego.

Z uwagi na powyższe podatnik pyta , czy może zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodu wartości netto nieuregulowane należności wynikających z faktur z dnia 27 maja 2002r i 22 czerwca 2002r.

Podatnik stoi na stanowisku, iż może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu kwotę , która nie została przez kontrahenta uregulowana i wynika z wyżej wymienionych faktur, gdyż stanowi ona wierzytelność nieściągalną .

Tutejszy organ podatkowy informuje, iż zgodnie z art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r, poz. 176 z późniejszymi zmianami)kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Stosownie do unormowań zawartych w art. 23 ust.1 pkt 20 tejże ustawy, nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności , które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 23 ust. 2 przedstawiają sposoby dokumentacji uprawdopodobnienia nieściągalności, należą do nich :

1.postanowienie o nieściągalności , uznane przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydane przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo2.postanowieniem sądu o a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lubb) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lubc) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo3.protokół sporządzony przez podatnika, stwierdzający, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.

Mając na uwadze powyższe , aby wierzytelności zarachować do kosztów, koniecznym jest spełnienie obu warunków jednocześnie.

Z danych zawartych w piśmie wynika, iż podatnik zarachował należności jako przychód należny oraz posiada postanowienie właściwego organu(Komornika Sądu Rewiru X przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa)o umorzeniu postępowania na podstawie art. 824 § 1 pkt.3 kodeksu postępowania cywilnego tzn. z uwagi na fakt, iż z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych. Tym samym zauważyć należy, iż spełnione zostały jednocześnie oba warunki uprawniające do zaliczenia do kosztów wierzytelności nieściągalnej a zatem podatnik ma prawo zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodu wartości nieuregulowane przez dłużnika , w kwotach netto. Tym samym stanowisko podatnika należy uznać za prawidłowe , o ile stan faktyczny przedstawiony we wniosku zgodny jest ze stanem rzeczywistym.

Tutejszy organ podatkowy informuje, iż złożone do wniosku załączniki nie zostały poddane ocenie a interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego.

Interpretacja jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonywania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytających.