Temat interpretacji
Czy koszty związane z transportem towarów sprowadzonych spoza Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie wykonania (zakończenia) usługi transportu?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2010 r. (data wpływu 2 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniach 6 i 12 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka sprowadza towary spoza terytorium Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty. Towary te objęte są procedurą składu celnego i wprowadzane są do składu celnego Spółki. Koszty transportu towarów ponosi Spółka. Organizacja transportu zostaje powierzona podmiotowi zagranicznemu. Jednostka ewidencjonuje towary znajdujące się w składzie celnym w wartości zakupu, zaś koszty transportu księgowane są w koszty bieżącego okresu.
Następnie Spółka:
- wprowadza towary na magazyn własny celem odsprzedaży podmiotom krajowym. w związku z zakończeniem procedury celnej i dopuszczeniem towarów do obrotu naliczane jest cło, a także podatek VAT. Do wartości celnej doliczane są koszty transportu poniesione do miejsca wprowadzenia towarów na obszar celny Wspólnoty lub
- dokonuje sprzedaży i wywozu towarów ze składu celnego do innego składu celnego zlokalizowanego na terytorium Wspólnoty lub poza terytorium Wspólnoty, która traktowana jest jako sprzedaż nie podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wyżej wymienione czynności następują po upływie od kilku do kilkunastu miesięcy po objęciu towarów procedurą składu celnego.
Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie
w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Czy koszty związane z transportem towarów sprowadzonych spoza Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie wykonania (zakończenia) usługi transportu...
Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z transportem towarów sprowadzonych spoza Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich wykonania (zakończenia) usługi transportowej. Zdaniem Wnioskodawcy, koszty transportu stanowią koszty pośrednio związane z przychodami, ponieważ nie da się bezpośrednio ustalić jaka część kosztów transportu dotyczy danego towaru. Zatem zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Zgodnie zaś z art. 22 ust. 5d za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), w związku z jej wykonaniem (zakończeniem).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- być właściwie udokumentowany.
Kosztami mogą być zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, bądź zachowania źródła przychodów nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.
Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem tej działalności.
Wydatki ponoszone na koszty transportu ponoszone są w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę i mają na celu uzyskiwanie przychodów ze sprzedaży oferowanych przez niego towarów. Jednocześnie, tego rodzaju wydatki nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, spełniają przesłanki uznania ich za koszty uzyskania przychodów, określone w art. 22 ust. 1 omawianej ustawy, jako koszt pośrednio związany z prowadzeniem tej działalności.
Wnioskodawca podał, iż dokumentacja księgowa prowadzona jest w formie ksiąg rachunkowych. w myśl art. 22 ust. 5c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Natomiast w myśl przepisu art. 22 ust. 5d cyt. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Reasumując, koszty związane z transportem towarów sprowadzonych spoza Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty stanowią koszt uzyskania przychodów na dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Tutejszy Organ informuje, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty w terminie późniejszym odrębnym pismem.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Referencje
ILPP2/443-162/10-2/ISN, interpretacja indywidualna
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu