Temat interpretacji

W jaki sposób opodatkować przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości budynku garażowego wybudowanego przez małżonków w 2006 r. ?
W jaki sposób opodatkować przychody uzyskane ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu oraz udziału we współużytkowaniu wieczystym działki gruntu stanowiącej utwardzony plac manewrowy oraz drogę dojazdową do kompleksu garaży nabyte przez małżonków w 2007 r.?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 05 grudnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 09 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• sposobu rozliczenia przychodu z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz udziału we współużytkowaniu wieczystym działki gruntu stanowiącej utwardzony plac manewrowy oraz drogę dojazdową do kompleksu garaży jest prawidłowe,
• sposobu rozliczenia przychodu z tytułu sprzedaży wybudowanego w 2006 r. na przedmiotowym gruncie budynku garażowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 grudnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodu z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz udziału we współużytkowaniu wieczystym działki gruntu stanowiącej utwardzony plac manewrowy oraz drogę dojazdową do kompleksu garaży i sposobu rozliczenia przychodu z tytułu sprzedaży wybudowanego w 2006 r. na przedmiotowym gruncie budynku garażowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2006 r. został wybudowany przez wnioskodawcę i jego żonę budynek garażowy pod nadzorem spółdzielni mieszkaniowej, co potwierdzają poniższe dokumenty:

• protokół z dnia 16 grudnia 2006 r. z przekazania małżonkom garażu przez spółdzielnię mieszkaniową przy udziale wykonawcy wraz z przekazaniem kluczy i pouczeniem o obowiązku zawarcia umowy z zakładem energetycznym na dostawę energii oraz adnotacją potwierdzającą uregulowanie w całości należności wobec spółdzielni i wykonawcy,
• faktura VAT wystawiona w dniu 22 grudnia 2006 r. przez spółdzielnię mieszkaniową dotycząca zapłaty za wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu pod garażem i części wspólnej, kosztów budowy garażu (dokument. przyg. inwest., nadzór, fundamenty, droga wewn., energia elektryczna),
• faktura VAT z dnia 27 grudnia 2006 r. wystawiona przez wykonawcę dotycząca budowy garażu.

W dniu 17 kwietnia 2007 r. aktem notarialnym na podstawie umowy zawartej pomiędzy spółdzielnią mieszkaniową a małżonkami nastąpiło przeniesienie prawa użytkowania wieczystego w (trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego) na rzecz małżonków działki gruntu, którego właścicielem jest Skarb Państwa, z budynkiem garażowym wybudowanym w całości przez nich z ich własnych środków oraz udziału 1/40 w prawie użytkowania wieczystego utwardzonego placu manewrowego i drogi dojazdowej do garaży.

W powyższym akcie notarialnym istnieje zapis, że małżonkowie są już w posiadaniu przedmiotowego garażu i gruntu oraz że wszelkie należności z tym związane zostały zapłacone.

W dniu 14 marca 2011 r. na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego wnioskodawca wraz z żoną sprzedał użytkowanie wieczyste działki gruntu oraz własność stanowiącą odrębną nieruchomość budynku garażowego znajdującego się na tym gruncie i cały ich udział (2/80 części) we współużytkowaniu wieczystym działki gruntu stanowiącej utwardzony plac manewrowy oraz drogę dojazdową do kompleksu garaży, za kwotę 25 000,00 zł, przy czym kwota 20 000.00 zł stanowi cenę za garaż.

Powyższe przychody zostały uzyskane przez małżonków przed upływem pięcioletniego terminu od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jego nabycia. tym samym przychód ze sprzedaży stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu.

W dniu 21 marca 2011 r. małżonkowie złożyli w urzędzie skarbowym oświadczenie dotyczące nieruchomości nabytych do 31 grudnia 2006 r. dołączając powyższy akt notarialny umowy sprzedaży oświadczając, że kwotę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości (dotyczącą budynku garażowego), zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w całości wydatkują w ciągu dwóch lat licząc od dnia sprzedaży na budowę domu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W jaki sposób opodatkować przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości budynku garażowego wybudowanego przez małżonków w 2006 r. ...

W jaki sposób opodatkować przychody uzyskane ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu oraz udziału we współużytkowaniu wieczystym działki gruntu stanowiącej utwardzony plac manewrowy oraz drogę dojazdową do kompleksu garaży nabyte przez małżonków w 2007 r....

Zdaniem wnioskodawcy, ustawa o podatku dochodowym nie reguluje kwestii własności nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania, należy zatem sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 46 § 1 k.c. nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale związane z gruntem lub części tych budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Budynki trwale związane z gruntem stanowią część składową gruntu i na mocy art. 47 § 1 Kodeksu nie mogą być odrębnymi przedmiotami własności. Z powyższego zdaniem wnioskodawcy wynika jednak, że budynek tylko wówczas nie stanowi odrębnego przedmiotu własności, jeżeli posiadaczowi gruntu, na którym jest wzniesiony budynek przysługuje prawo własności tego gruntu. Zgodnie natomiast z art. 235 Kodeksu cywilnego właścicielem budynku wybudowanego na działce gruntu oddanej w użytkowanie wieczyste jest użytkownik wieczysty działki. W tym przypadku prawo własności budynku związane jest z prawem użytkowania wieczystego gruntu i prawa te mogą być sprzedawane tylko razem. Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Zakres i sposób określania treści wieczystego użytkowania zbliża je do prawa własności dzięki wyraźnym odesłaniom zawartym w art. 234 i art. 237 ustawy Kodeks cywilny.

Z powyższego wynika jednoznacznie, że prawo wieczystego użytkowania gruntu jest specyficzną formą władania nieruchomością, do której odnoszą się pewne ograniczenia. Najistotniejsze jest to, które reguluje własność wzniesionych na nim budynków. Otóż budynek wybudowany na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym, stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności, czyli odrębną nieruchomość budynkową.

Oznacza to, iż w przypadku sprzedaży okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym należy liczyć odrębnie dla gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym - tj. od końca roku, w którym doszło do nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu i odrębnie dla budynku wybudowanego na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym - tj. od końca roku, w którym doszło do wybudowania budynku lub jego nabycia.

W związku z powyższym, zdaniem wnioskodawcy, przychody ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości powinny być opodatkowane w następujący sposób:

• przychody ze sprzedaży wybudowanego w 2006 r. budynku garażowego zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.,
• przychody ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu nabytego w 2007 r. zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym po 01 stycznia 2007 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłami przychodów jest m.in. odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Aby móc ustalić źródło przychodów wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zatem określić dwie daty: datę nabycia i datę odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie do 47 § 1 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Natomiast w myśl art. 48 Kodeksu, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane.

Z powyższego zatem w sposób jednoznaczny wynika, że grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Z przytoczonego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca wraz z żoną w 2006 r. wybudował garaż na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa. Przedmiotowy garaż został przekazany wnioskodawcy przez spółdzielnię mieszkaniową w dniu 16 grudnia 2006 r. w tymże roku wnioskodawca uiścił na rzecz spółdzielni wszelkie należności związane z przeniesieniem prawa własności garażu oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz objął przedmiotowy garaż w posiadanie. Natomiast w dniu 17 kwietnia 2007 r. aktem notarialnym na podstawie umowy zawartej pomiędzy spółdzielnią mieszkaniową a wnioskodawcą i jego żoną nastąpiło przeniesienie prawa użytkowania wieczystego działki gruntu z budynkiem garażowym wybudowanym w całości przez wnioskodawcę i jego żonę z ich własnych środków oraz udziału 1/40 w prawie użytkowania wieczystego utwardzonego placu manewrowego i drogi dojazdowej do garaży.

Ze względu na fakt, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia użytkowania wieczystego, należy odnieść się do przepisów zawartych w ustawie Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym. Natomiast w myśl art. 235 § 2 Kodeksu cywilnego przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Granice prawa użytkowania wieczystego są wyznaczane przez ustawy, zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Uprawnienie do wyłącznego korzystania z gruntu przez użytkownika wieczystego gruntu jest skuteczne wobec osób trzecich, a także właściciela gruntu, chyba że umowa, o której mowa wyżej zawiera odrębne uregulowania dotyczące uprawnień właściciela.

Kodeks cywilny nadał prawu wieczystego użytkowania gruntu nadrzędny charakter w stosunku do prawa własności budynków znajdujących się na tym gruncie. Prawem głównym jest w tym przypadku prawo wieczystego użytkowania, a prawem związanym jest prawo własności budynków i urządzeń. Jednakże żadne z nich nie może stanowić samodzielnie przedmiotu obrotu prawnego.

Oznacza to, że prawo własności tych budynków dzieli los prawny użytkowania wieczystego. Zatem zbycie tego prawa odnosi się też do budynków, natomiast sama własność budynków nie może być przeniesiona na inną osobę bez przeniesienia użytkowania wieczystego.

Powyższe oznacza, że datą nabycia prawa własności garażu jest data nabycia przez wnioskodawcę prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz przeniesienia na jego rzecz własności garażu. W żadnym wypadku za datę nabycia własności garażu nie może być uznana data jego wybudowania na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa.

Zawarta w art. 10 ust 1 pkt 8 zasada, iż 5 letni termin należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło wybudowanie budynku dotyczy sytuacji, kiedy osoba będąca wieczystym użytkownikiem wybuduje na gruncie objętym przedmiotowym prawem budynek. Tylko w takim przypadku przedmiotowy 5 letni termin w przypadku odpłatnego zbycia budynku należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym taki budynek został wybudowany. Jednak w przedmiotowej sprawie wnioskodawca nie był użytkownikiem wieczystym w momencie wybudowania garażu, lecz stał się nim dopiero w dniu 17 kwietnia 2007 r. Z powyższego wynika, że budując garaż w 2006 r. wnioskodawca poniósł jedynie nakłady na cudzym gruncie, bo na gruncie będącym własnością Skarbu Państwa. To oznacza, że w świetle prawa wnioskodawca nie mógł nabyć w żaden sposób własności garażu z chwilą jego wybudowania, nawet jeśli koszty budowy poniósł ze środków własnych. Skoro bowiem budowa ta prowadzona była na gruncie będącym własnością Skarbu Państwa, to Skarb Państwa był właścicielem budynku wzniesionego na należącym do niego gruncie (zgodnie e wskazaną wyżej zasadą superficies solo cedit). W chwili wybudowania garażu co jest rzeczą bezsporną, wnioskodawca nie miał prawa wieczystego użytkowania udziału w gruncie. Prawo to nabył dopiero w 2007 r.> A zatem w niniejszej sprawie oczywistym jest, że budynek nie został wybudowany przez osobę będącą użytkownikiem wieczystym w momencie wybudowania wnioskodawca użytkownikiem wieczystym nie był. Dlatego należy podkreślić, iż momentem decydującym o nabyciu garażu będzie data przeniesienia prawa wieczystego użytkowania udziału w gruncie wraz z prawem własności garażu. Powyższe potwierdza zresztą w stanie faktycznym sam wnioskodawca stwierdzając że przedmiotowe prawo własności garażu zostało przeniesione na wnioskodawcę w dopiero w dniu 17 kwietnia 2007 r. co w sposób jednoznaczny wynika z treści aktu notarialnego.

W przypadku odpłatnego zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu i budynku oraz budowli trwale z tym gruntem związanego źródłem przychodu jest zawsze odrębnie odpłatnie zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu i odrębnie odpłatne zbycie budynku, dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz budynku. Okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest w takim przypadku liczony odrębnie od daty nabycia prawa do gruntu i od daty nabycia budynku.

W przedmiotowej sprawie zarówno nabycie prawa wieczystego użytkowania udziału w gruncie jak i własności budynku oraz udziału we współużytkowaniu wieczystym działki gruntu stanowiącej utwardzony plac manewrowy oraz drogę dojazdową do kompleksu garaży miały miejsce w 2007 r. natomiast sprzedaż przedmiotowego garażu wraz z prawem użytkowania wieczystego oraz ww. udziałem we współużytkowaniu wieczystym działki gruntu stanowiącej utwardzony plac manewrowy oraz drogę dojazdową do kompleksu garaży miała miejsce w 2011 r. Tym samym od końca roku, w którym miały miejsce oba nabycia aż do daty ich zbycia nie upłynęło 5 lat, co oznacza, że sprzedaż ta jest źródłem przychodu dla wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu, do którego zastosowanie znajdą zasady opodatkowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Albowiem ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie jednak do art. 8 ust. 1 ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak stosownie do art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonywanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej sprzedaży, opłatę notarialną, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo skutkowy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania. Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż dochód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz wybudowanego na nim garażu wraz z udziałem 1/40 w placu manewrowym i drodze dojazdowej do garaży podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia ww. rzeczy i praw będą natomiast wydatki poniesione na ich nabycie oraz poniesione przez wnioskodawcę nakłady, które zwiększyły wartość ww. rzeczy i praw poczynione przez niego w trakcie posiadania rzeczy lub prawa. Jak precyzuje art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zauważyć także należy, że wnioskodawca nie może skorzystać z ulgi, zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r. albowiem jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość (garaż) w 2007 r. To oznacza, iż do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości należy stosować zasady opodatkowania przychodu ze sprzedaży obowiązujące od 01 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. Przedmiotowe zasady nie przewidywały jednak możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jeśli zostanie on przeznaczony na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca winien zatem opodatkować uzyskany dochód stosownie do swojego udziału w majątku wspólnym małżonków, a podatek obliczyć i wykazać w zeznaniu PIT 36 za 2011 r. oraz dokonać jego wpłaty do 30 kwietnia 2012 r.

Reasumując stwierdzić należy, że stanowisko wnioskodawcy, że przychody ze sprzedaży wybudowanego w 2006 r. budynku garażowego zastosować należy przepisy ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., należało uznać za nieprawidłowe. Natomiast stanowisko wnioskodawcy, iż do przychodu ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu nabytego w 2007 r. zastosować należy przepisy ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym po 01 stycznia 2007 r. należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, wyłącznie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów wydał pisemną interpretację wyłącznie dla wnioskodawcy. Żona wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną winna wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach