Temat interpretacji

Stan faktyczny:

Podatnik zawarł umowę ze spółką z o.o. na mocy której, na jej rzecz, będzie wykonywał usługi do których należą:

• koordynowanie prac w ramach działania spółki na rynku,
• doradztwo biznesowe, przeprowadzanie analiz rynku oraz możliwości jego rozwoju,
• pośrednictwo w zawieraniu umów z nowymi klientami, a w szczególności aktywne poszukiwanie klientów, negocjowanie warunków kontraktów i doprowadzanie do zawarcia kontraktów,
• usługi marketingowe w zakresie utrzymywania i rozbudowy istniejących kontraktów z otoczeniem rynkowym dla realizacji celów gospodarczych spółki,
• budowanie partnerskich stosunków z klientami, dostawcami i współpracującymi firmami - tworzenie i utrzymywanie pozytywnego wizerunku firmy spółki,
• koordynowanie i realizacja procesu sprzedaży w powierzonej dywizji rynkowej - grupie istniejących i potencjalnych klientów.

Nigdy nie był zatrudniony w tej spółce na umowę o pracę.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Od 1 stycznia 2004r. osoby, które prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych uzyskały możliwość wyboru opłacania podatku dochodowego:

• według progresywnej skali podatkowej w zależności od wysokości osiągniętego dochodu, lub
• bez względu na wysokość uzyskanego dochodu według jednej stawki 19%.

Zasada opodatkowania dochodu osoby prowadzącej działalność gospodarczą według skali podatkowej wynika z treści art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), który stanowi, iż dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Natomiast możliwość wyboru nowego sposobu opodatkowania, tj. według jednej 19% stawki wynika z art. 9a ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r., który stanowi, iż podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Art. 30c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. stanowi z kolei, iż podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Definicję "pozarolniczej działalności gospodarczej" ustawodawca zawarł w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. Przepis ten stanowi: ilekroć w ustawie jest mowa o pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność wykonywana osobiście jest według art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. odrębnym źródłem przychodów. Zakres przedmiotowy przychodów zaliczanych do przychodów z działalności wykonywanej osobiście określony został w art. 13 ustawy. Na podstawie art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Ponieważ definicja kontraktu nie została nigdzie zawarta należy odnieść się do praktyki oraz orzecznictwa sądowego. W związku z powyższym należy przyjąć, iż w wyniku zawarcia kontraktu menedżerskiego właściciele dokonują przeniesienia uprawnień na menedżera do samodzielnego podejmowania decyzji oraz czynności faktycznych i prawnych związanych z zarządzaniem przedsiębiorstwem. Zauważyć należy, iż w związku z zawartą umową osoba zarządzająca posiada całkowitą swobodę co do podejmowanych decyzji.

Jednak zawarta umowa traci charakter kontraktu menedżerskiego wówczas, gdy:

• podmiot zatrudniający posiada możliwość wydawania pracownikowi wiążących poleceń,
• zatrudniony pracownik zatrudnia osobę, która wykonuje za niego część obowiązków wynikających z umowy.

Stanowisko to zostało potwierdzone w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2002 r. sygn. akt I PKN 776/00.

Ze stanu faktycznego wynika, iż w tym przypadku nie mamy do czynienia z kontraktem menedżerskim ani z umową o podobnym charakterze ponieważ:

• nie nakłada ona na podatnika obowiązku kierowania całym przedsiębiorstwem lecz jego obowiązki związane są z organizacją sieci sprzedaży,
• podatnik nie ma swobody w podejmowaniu decyzji, ponieważ jego działania muszą być zgodne z polityką i strategią,
• wykonanie części prac zleca innym osobom,
• wynagrodzenie podatnika zostało ustalone w kwocie stałej (ewentualnie spółka może wypłacić mu wynagrodzenie dodatkowe w przypadku gdy: zakres świadczonych usług wykroczy poza ustalony przedmiot umowy lub gdy usługodawca przyczyni się w istotny sposób do realizacji celów i zadań zarządu).

W związku z powyższym w świetle stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika zasadne jest przyjęcie, że dokonał on prawidłowej klasyfikacji usług wykonywanych przez swoją firmę wynikających z zawartej umowy zaliczając je do usług wykonywanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Deklarując wybór 19% podatku liniowego podatnik musi jednak uwzględnić, iż w myśl art. 9a ust 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. jeżeli (...) uzyska z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub w formie spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1. wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub
2. wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, (...) traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do złożenia właściwych deklaracji o wysokości dochodu osiągniętego od początku roku i wpłacenia zaliczek obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.