Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M. H. przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2008 r. (data wpływu 28 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w 1998 r., jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej, nabył nieruchomość w skład, której wchodzi kilka lokali mieszkalnych. Natomiast od 1999 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości na własny rachunek. Z dniem 1 stycznia 2006 r. przekazał przedmiotową nieruchomość na cele działalności gospodarczej jednocześnie podejmując decyzję o jej nie amortyzowaniu. W najbliższym czasie planuje sprzedać jeden z lokali mieszkalnych wchodzących w skład tej nieruchomości. Transakcja ta będzie potwierdzona aktem notarialnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem wnioskodawcy będąc posiadaczem przedmiotowej nieruchomości przez okres powyżej 5 lat nie jest zobowiązany do odprowadzenia podatku dochodowego od sprzedaży tego lokalu. Podkreślił, iż w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych obowiązującej w okresie nabycia tej nieruchomości wartość tej sprzedaży nie będzie źródłem przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, ( w tym lokalu stanowiącego odrębną własność)
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
  
  

Natomiast w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Powyższy przepis znajduje potwierdzenie w treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, zgodnie z którym do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 (tj. przychodów z działalności gospodarczej) nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Wspomniany wyżej przepis, zawarty w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, iż przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi,

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c.
  
  

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca w 1998r. jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej nabył nieruchomość, w skład której wchodzi kilka lokali mieszkalnych, natomiast od 1999r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości na własny rachunek. Z dniem 1 stycznia 2006r. wnioskodawca przekazał przedmiotową nieruchomość na cele działalności gospodarczej, przy czym jak podkreślił nie dokonywał od niej odpisów amortyzacyjnych. W najbliższym czasie wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży jednego z lokali mieszkalnych wchodzących w skład tej nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, iż przychód z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wykorzystywaną w działalności gospodarczej, stanowi przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z odpłatnego zbycia nieruchomości a nie z działalności gospodarczej.

Uwzględniając więc opisany we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż od końca 1998 r. tj. końca roku, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości, w skład której wchodzi kilka lokali mieszkalnych, w tym lokal mieszkalny, który wnioskodawca planuje sprzedać upłynął pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Oznacza to zarazem, że planowana przez wnioskodawcę sprzedaż jednego z lokali mieszkalnych wchodzącego w skład tej nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Zatem w przedmiotowej sprawie sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nie będzie dla wnioskodawcy źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu. Tym samym u wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży tego lokalu mieszkalnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.