Obowiązki płatnika - Interpretacja - 0113-KDIPT3.4011.497.2018.2.MH

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 15.12.2018, sygn. 0113-KDIPT3.4011.497.2018.2.MH, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Obowiązki płatnika

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2018 r. (data wpływu 29 października 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zgodnie z obecnie obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3 000 zł. Do końca 2017 r. obowiązywała kwota 2 280 zł.

Radni miasta pełniąc swoje funkcje na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, za udział w pracach Rady i Komisji otrzymują diety. Od wypłaconej radnemu diety Urząd Miasta jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, dokonujący osobom fizycznym wypłat należności z tytułu pełnienia funkcji społecznych i obywatelskich (art. 13 pkt 5 ustawy), oblicza i odprowadza zaliczki na podatek dochodowy, stosując (na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17) przy obliczeniach kwotę wolną od podatku. Obliczając zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych w styczniu 2018 r. radnym należności z tytułu diety za udział w pracach Rady w miesiącu grudniu 2017 r., zastosowano kwotę wolną w wysokości 2 280 zł. Równocześnie w przepisach przejściowych wskazano, że przepisy ustaw zmienianych w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do wypłaconych w styczniu 2018 r. diet za udział w pracach Rady w miesiącu grudniu 2017 r. należało zastosować (zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) zwolnienie do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2 280 zł (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.), czy do wysokości 3 000 zł (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle opisu stanu faktycznego, biorąc pod uwagę fakt, że przychód dla radnego powstał w 2017 r. zasadne jest zastosowanie przez płatnika kwoty wolnej od podatku według stanu obowiązującego do dnia 31 grudnia 2017 r., tj. kwoty 2 280 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 przywołanej wyżej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie między innymi w pkt 2 wymieniona została działalność wykonywana osobiście.

Na podstawie art. 13 pkt 5 ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Stosownie do art. 41 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z art. 42 ust. 1a ww. ustawy wynika, że w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru.

Z kolei przepis art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy mówi, że w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r. wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2 280 zł.

Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2175) wprowadzono zmiany w brzmieniu art. 21 ust. 1 pkt 17, które mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2018 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3 000 zł.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca obliczając zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych w styczniu 2018 r. radnym należności z tytułu diety za udział w pracach Rady w miesiącu grudniu 2017 r., zastosował kwotę wolną w wysokości 2 280 zł.

Wzór informacji o wypłaconych podatnikowi w 2018 r. kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich PIT-R określa załącznik nr 10 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 sierpnia 2013 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. poz. 1054), który stosuje się do przychodów, dochodów (strat) uzyskanych (poniesionych) od dnia 1 stycznia 2013 r.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 45b ust. 1 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało wydane rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2352).

Zgodnie z treścią § 1 pkt 3 lit. c) tego rozporządzenia został określony wzór informacji o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich (PIT-R), będący załącznikiem nr 9 do rozporządzenia.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy podkreślić, że wypłacone radnemu w styczniu 2018 r. diety za udział w pracach Rady w grudniu 2017 r. stanowią przychód roku 2018. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód dla radnego z tytułu diet powstaje w momencie ich otrzymania lub postawienia do dyspozycji. Dlatego też przychody z tytułu diety za grudzień 2017 r., jednakże wypłaconej w styczniu 2018 r. należy przyporządkować do przychodów 2018 r.

W kwestii zastosowania zwolnienia od podatku, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy dietę bądź diety wypłacano po zakończeniu roku podatkowego, w którym należności z tytułu tych diet powstały, wskazać należy, że zakończenie roku podatkowego powoduje, że nie jest możliwe przyporządkowanie wypłaconych w następnym roku podatkowym diety bądź diet do poszczególnych miesięcy roku poprzedniego i ustalenie kwoty zwolnienia na podstawie przepisów obowiązujących w roku poprzednim.

Zatem, mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że do diet za udział w pracach Rady należnych w miesiącu grudniu 2017 r., a wypłaconych w styczniu 2018 r., Wnioskodawca powinien zastosować limit zwolnienia określony w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługujący za styczeń 2018 r., tj. do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3 000 zł.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej