Dotyczy kwalifikacji źródła przychodów uzyskiwanych z wynajmu lokalu mieszkalnego.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwalifikacji źródła przychodów uzyskiwanych z wynajmu lokalu mieszkalnego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 24 listopada 2022 r.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

‒Pani M. G.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

‒Pan S. G

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zainteresowanym będącym stroną postępowania jest M. G. W związku z tym, że przedmiot najmu objęty jest wspólnością majątkową małżeńską, stan faktyczny wraz z uzasadnieniem przedstawiono z perspektywy obojga małżonków – M. i S. G. Jesteście Państwo osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej - aktualnie pobierają Państwo nauczycielskie świadczenie kompensacyjne na zasadzie ustawy z dnia 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 301 ze zm.). Nie wykluczają Państwo możliwości powrotu do zawodu nauczyciela w niepełnym wymiarze godzin celem dorobienia do wspomnianego świadczenia, ale na moment złożenia wniosku nie podjęli Państwo takiej decyzji. Niezależnie od niej nauczycielskie świadczenie kompensacyjne (a później świadczenie emerytalne) stanowi i stanowić będzie Państwa podstawowe źródło utrzymania. Przedmiotem Państwa zapytania są przychody z umów najmu, które zawierali Państwo w 2022 r. Umowy najmu dotyczyły lokalu mieszkalnego zlokalizowanego w (…). (dalej: lokal mieszkalny) będącego przedmiotem małżeńskiej wspólności majątkowej - jest to dotychczasowe Państwa mieszkanie. Lokal mieszkalny nie był i nie jest wykorzystywany do działalności gospodarczej. Po zakończeniu aktywności zawodowej, istotną część czasu spędzają Państwo w innej nieruchomości, którą nabyli w drodze dziedziczenia; niemniej ze względu na zachowane relacje rodzinne w (…). okresowo przebywają w wyżej wymienionym lokalu mieszkalnym. W związku z tym, ze względu na koszty utrzymania lokalu mieszkalnego, zdecydowali się Państwo udostępniać go w okresach, w których sami z niego nie korzystają, za pośrednictwem platformy (...) (ze względu na fakt okresowego wykorzystywania tego lokalu na własne cele mieszkaniowe nie jest możliwe zawieranie umów długoterminowych). W konsekwencji oferta najmu dotyczy wybranych okresów w trakcie roku (dostosowują Państwo ofertę na bieżąco zgodnie ze swoimi planami, wobec czego nie jest możliwe ex antę określenie proporcji, ani wskazanie konkretnych okresów, w których najem będzie oferowany, a w których nie). W ramach umów zawieranych za pośrednictwem portalu (...) lokal jest udostępniany najemcom w terminach i za cenę wskazaną przez Państwa. Nie oferują Państwo najemcom żadnych dodatkowych usług – w szczególności nie prowadzą recepcji, ani nie oferują posiłków, czy dodatkowych sprzątań. Sprzątanie lokalu mieszkalnego, wymiana pościeli i ręczników następuje w okresie między poszczególnymi najemcami. W trakcie najmu przebywają Państwo we wspomnianej wyżej innej nieruchomości. Nie współpracują Państwo stale z osobami trzecimi (poza wspomnianym pośrednikiem), ani nie zatrudniają personelu - w szczególności nie korzystają z obsługi księgowej, ani zarządczej w zakresie najmu. Pośrednik - operator platformy (...) - umożliwia Państwu zamieszczenie ogłoszenia na swojej platformie, tj. samodzielne określenie w jakich dniach oraz w jakiej cenie oferowany jest najem. Ogłoszenie takie stanowi dla Państwa wiążącą ofertę, która może zostać przyjęta przez korzystających z platformy najemców. Pośrednik za świadczone usługi pobiera od Państwa prowizję, którą potrąca z przekazywanego wynajmującym czynszu. Nie podejmują Państwo żadnych działań reklamowych, w szczególności nie prowadzą strony internetowej lokalu mieszkalnego - wyłącznym miejscem oferty jest wspomniana platforma internetowa. Nie przyjęli Państwo żadnej strategii biznesowej (w szczególności nie przeprowadzono analiz rynku, ani nie dostosowano pod tym kątem oferty najmu - mieszkanie oferowane w swojej bieżącej postaci bez prac adaptacyjnych, przewidziano jedynie remonty związane z utrzymywaniem mieszkania, przy czym podkreślić należy, że jest ono wykorzystywane także do Państwa celów prywatnych). Nie planują Państwo dokonywania inwestycji, czy też rozwoju oferty (tj. w szczególności nie zamierzają nabywać kolejnych nieruchomości na wynajem, ani oferować dodatkowych usług najemcom).

Pytanie

Czy przychody z najmu przedstawionego w stanie faktycznym, należy kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: u.p.d.o.f.), tj. przychodów z najmu, dzierżawy i umów podobnych, czy też do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., tj. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, przychody z umów najmu przedstawionego w stanie faktycznym należy kwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. Tytułem uwag wstępnych wskazujecie Państwo, iż kwalifikacja danych przychodów do określonego źródła ma charakter obiektywny wynikający z przedmiotu działalności oraz sposobu funkcjonowania w obrocie prawnym. Wskazujecie Państwo przy tym, że katalog źródeł przychodów ma charakter rozłączny - dany przychód prawidłowo można zakwalifikować tylko do jednego ze źródeł: tego, którego opis w sposób najbardziej szczegółowi odpowiada sposobowi jego powstania, chyba że ustawa wprost nakazuje zaliczenie go do innego źródła. Istota zadanego pytania sprowadza się do rozgraniczenia źródeł przychodów: tzw. najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., oraz pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa wart. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Źródło przedstawionej wątpliwości wynika z redakcji przepisów ustawy, które ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. wyłącza najem składników majątku „związanych z działalnością gospodarczą”. Natomiast art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. definiując działalność gospodarczą wskazuje, że jest to działalność zarobkowa, z której przychody nie są zaliczane do przychodów źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 u.p.d.o.f., a więc także przychodów z najmu. Art. 14 ust. 2 pkt 11 u.p.d.o.f. wskazuje natomiast, że przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., stanowią przychody z najmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Przedstawiona sprzeczność przepisów została rozstrzygnięta w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z dnia 24 maja 2021 r. w sprawie o sygn. II PPS 1/21, której tenor stanowi: „Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.” W uzasadnieniu uchwały NSA skonkludował, że „Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii »związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą« - do przychodów z działalności gospodarczej”. W świetle powyższego, Państwa zdaniem przychody zaliczyć należy do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., jeżeli tylko wynikają one z umów najmu (kwestia 1.), chyba że podatnik nie tylko (kwestia 2.) prowadzi działalność gospodarcza, ale także (kwestia 3.) przedmiot najmu został wprowadzony przez podatnika do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Poniżej przedstawiono analizę tych kwestii w przedstawionym stanie faktycznym.

Ad 1. Ze względu na brak definicji najmu w u.p.d.o.f oraz redakcję art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., powołaliście się Państwo na wykładnię systemową zewnętrzną: umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. -Kodeks cywilny, (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.) dalej: k.c. (zob. np. wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2019 r., II FSK 1079/17, orzeczenie prawomocne). W świetle k.c. za umowę najmu uznać należy każdą dwustronną umowę zobowiązującą, która zawiera w sobie wskazane w tym przepisie essentialia negotii umowy najmu, tj.

(1) oznaczenie przedmiotu najmu oraz

(2) obowiązku zapłaty czynszu;

(3) sam zaś najem polega na prawie do używania (korzystania z) rzeczy, w tym nieruchomości.

Brak przepisów, które wyłączałyby z zakresu pojęcia najmu, określonych kategorii umów posiadających przedstawione essentialia negotii. Brak jakiegokolwiek przepisu szczególnego w PIT, który wiązałby z określonymi kategoriami najmu odrębne skutki prawnopodatkowe, niż te ustalane na zasadach ogólnych, a więc na podstawie oceny, czy umowa w przedstawionym stanie faktycznym stanowi umowę najmu. Odnosząc powyższe uwagi do przedstawionego stanu faktycznego, w Państwa ocenie stwierdzić należy, iż w istocie dochodzi w nim do zawarcia umowy najmu w rozumieniu k.c.: umowa zawierana z najemcami za pośrednictwem operatora platformy obejmuje bowiem prawo do korzystania z nieruchomości w określonym czasie w zamian za określone świadczenie pieniężne, czyli czynsz.

Ad 2. Jak wskazujecie Państwo w opisie stanu faktycznego nie prowadzicie Państwo działalności gospodarczej. Państwa zdaniem ocenić jednak należy, czy najem przedstawiony w stanie faktycznym sam w sobie nie stanowiłby takiej działalności - wymagałoby to spełnienia przesłanek pozytywnych w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. i niespełnieniu przesłanek negatywnych w rozumieniu art. 5b ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. działalność gospodarczą stanowi

(1) działalność zarobkowa bez względu na rezultat,

(2) wykonywana we własnym imieniu,

(3) o stałym i

(4) zorganizowanym charakterze.

Brak którejkolwiek z wymienionych w ustawie cech oznacza, że dana działalność nie może być zakwalifikowana do kategorii działalności gospodarczej (redakcja wskazanego przepisu nie pozostawia w tej kwestii wątpliwości). Poniżej przedstawiliście Państwo analizę tych przesłanek na gruncie przedstawionego stanu faktycznego. Przesłanka zarobkowości odnosi się do celu podejmowanych działań, którym musi być osiągnięcie zysku rozumianego jako nadwyżka przychodów nad kosztami - przy czym mowa o samym zamiarze bez względu na faktyczny rezultat. Na tym tle podkreślacie Państwo, iż w Państwa przypadku wynajem nieruchomości nie stanowi źródła utrzymania - utrzymują się Państwo z nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego. Skala oferowanego wynajmu (a w konsekwencji osiągane z tego tytułu przychody) nie umożliwia utrzymania. Uzasadnieniem ekonomicznym wynajmu jest przede wszystkim pokrycie kosztów ponoszonych z tytułu posiadania wynajmowanego mieszkania (jak np. czynsz, media, czy też podatek od nieruchomości). Skoro generuje ono koszty, zasadnym i zgodnym z zasadami prawidłowego gospodarowania majątkiem jest oddawanie go w najem w okresach, w których Państwo nie korzystają z niego. Przychód z najmu nie stanowi źródła utrzymania, najem nie jest też nastawiony na maksymalizację zysków (oferta najmu dostosowana jest przede wszystkim do prywatnych Państwa planów), co odróżnia go od działalności gospodarczej. Przesłanka działania we własnym imieniu jest spełniona - za pośrednictwem platformy Państwo składają wiążącą ofertę i, w razie jej przyjęcia, to Państwo (a nie platforma) jesteście stroną umów najmu. Jest to jednak okoliczność typowa dla obrotu prawnego i sama w sobie nie może przesądzać o zakwalifikowaniu wynajmu oferowanego przez podatników jako działalności gospodarczej. W przytoczonej wyżej uchwale NSA wskazano, iż umowa najmu - jako umowa nazwana w k.c. - ze swej natury wymaga pewnego stopnia zorganizowania, co nie oznacza automatycznie, że stanowi ona przejaw działalności gospodarczej. Dopiero, gdyby stopnień zorganizowania wykraczał ponad to, co typowe dla umów najmu, mógłby osiągnąć poziom zorganizowania wymagany dla działalności gospodarczej. Przesłanka zorganizowania ma dwie płaszczyzny: formalną i materialną. W płaszczyźnie formalnej mowa w szczególności o nadaniu działalności odpowiedniej formy organizacyjno-prawnej (spółka cywilna, spółka handlowa, itd.), dokonaniu odpowiednich zgłoszeń (np. do CEIDG lub KRS), itd. - żadna z tych okoliczności nie miała miejsca w przedstawionym stanie faktycznym (wobec czego Państwo nie prowadzą m.in. ewidencji środków trwałych).

Znaczenie ma także zorganizowanie materialne (faktyczne) - w tym celu rozważyć należy następujące kwestie, które łącznie odróżniają działalność gospodarczą od wynajmu oferowanego przez Państwa:

1)brak zawodowego (profesjonalnego) charakteru podejmowanych działań - Państwo nie posiadają wykształcenia w dziedzinie turystyki, nie prowadzili nigdy działalności gospodarczej w obszarze turystyki, nie zamierzają też jej podejmować (jedyną Państwa działalnością gospodarczą była działalność zawodowa, którą zakończyli, odchodząc z zawodu nauczyciela);

2)brak stałego personelu - w szczególności Państwo nie korzystają z obsługi księgowej, ani zarządczej w zakresie najmu;

3)ograniczona skala przedsięwzięcia - mówiąc o ilości, Państwo oddają w najem tylko jedną nieruchomość, i to taką, w której dotychczasowo zamieszkiwali (i dalej okresowo przebywają) - nie nabyli jej więc w tym celu; nie posiadają i nie planują nabywać dodatkowych nieruchomości na cele wynajmu; co do częstotliwości - Państwo dostosowują ofertę najmu do własnych planów dotyczących obecności w (…), oferta dotyczy mniejszej części roku (zob. poniżej w odniesieniu do przesłanki ciągłości);

4)charakter przedmiotu najmu i ograniczony zakres oferty - Państwo oferują wyłącznie najem nieruchomości (przy czym mowa o mieszkaniu w bloku mieszkalnym, a nie o pensjonacie, hotelu, domkach typu bungalow, itd., które zazwyczaj są przedmiotem oferty w ramach działalności gospodarczej) i nie oferują dodatkowych usług najemcom, w szczególności Państwo nie zapewniają najemcom posiłków, ani dodatkowego sprzątania (co przesądza także o tym, iż mowa wyłącznie o najmie, a nie np. o usługach hotelarskich - także wynika to jednoznacznie z redakcji definicji ustawowej zawartej w art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych, t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 2211 ze zm.);

5)brak nakładów inwestycyjnych, ani aktywności typowej dla działalności gospodarczej - samodzielnie Państwo nie podejmują żadnych działań reklamowych, nie przyjęli żadnej strategii biznesowej, nie podejmują działań zmierzających do rozwoju oferty; Państwa aktywność nie wykracza poza złożenie oferty za pośrednictwem platformy, co jest czynnością konieczną dla zawarcia umowy, natomiast utrzymywanie nieruchomości w stanie nadającym się do najmu jest obowiązkiem wynajmującego - brak ze strony Państwa innych działań, które świadczyłyby o wyjściu poza rolę wynajmującego.

Przesłankę ciągłości definiuje się jako trwały charakter źródła dochodu (a więc nie może to być działanie dorywcze, doraźne, sporadyczne). Państwo zdecydowali się na najem krótkookresowy ze względu na fakt, iż sami okresowo przebywają w wynajmowanym mieszkaniu (co wyklucza możliwość oddania go w najem długookresowy). Oferta jest zatem dostosowywana do bieżących Państwa planów - nie można zatem z dużym wyprzedzeniem czasowym przewidzieć, w jakich dokładnie okresach będzie dostępna. W 2022 r. najem miał miejsce w miesiącach letnich w kilku okresach rozdzielonych wykorzystywaniem nieruchomości na Państwa cele prywatne. We wcześniejszych latach mieszkanie nie było wynajmowane. Co do lat przyszłych Państwo nie podjęli jeszcze decyzji. Ponadto osiąganie przychodów z najmu uzależnione jest ściśle od popytu na nie - może się okazać, iż mimo oferty przychód nie zostanie osiągnięty. Wobec niespełnienia wszystkich przesłanek pozytywnych z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. ocena przesłanek negatywnych z art. 5b ust. 1 u.p.o.f. w przedstawionym stanie faktycznym jest bezprzedmiotowa.

Wobec powyższego Państwo konkludują, iż oferowany przez nich najem nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu u.p.d.o.f. ze względu na brak spełnienia przesłanki zarobkowego, stałego i zorganizowanego charakteru działalności. Na potwierdzenie prawidłowości wykładni i analizy przeprowadzonej przez Państwa, przytaczacie Państwo interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, jak np.:

1)znak 0112-KDIL3-1.4011.327.2017.2.AMN z dnia 19 grudnia 2017 r.,

2)znak 0112-KDIL3-1.4011.116.2018.1.KF z dnia 2 maja 2018 r.,

3)znak 0113-KDIPT2-1.4011.294.2019.1.AP z dnia 17 lipca 2019 r.,

4)znak 0115-KDWT.4011.44.2020.2.MJ z dnia 5 października 2020 r.,

5)znak 0115-KDWT.4011.84.2020.2.MK z dnia 6 listopada 2020 r.

O ile interpretacje te wydano w innych sprawach, o tyle dotyczą one właśnie do kwestii rozróżnienia najmu prywatnego od działalności gospodarczej, a przedstawione w nich stany faktyczne wykazują cechy analogiczne do stanu faktycznego objętego niniejszym wnioskiem.

Ad 3. Skoro Państwo nie prowadzą działalności gospodarczej, kwestia ta jest w przedstawionym stanie faktycznym bezprzedmiotowa - lokal mieszkalny nie może bowiem w tej sytuacji stanowić środka trwałego związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, co w świetle przytoczonej wyżej uchwały NSA jest konieczne dla zakwalifikowania przychodów z takiego najmu do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

3) pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

6) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Ustawa powyższa zawiera definicję pojęcia działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

‒zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

‒nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy, oraz

‒wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

‒celu zarobkowego,

‒ciągłości,

‒zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętą w składzie siedmiu sędziów z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, w której wskazano:

(Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...)

Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii "związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą" - do przychodów z działalności gospodarczej.

Zatem mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że w opisanym stanie faktycznym skoro wynajem lokalu mieszkalnego nie będzie odbywać się w warunkach prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przysługuje Państwu prawo do kwalifikowania osiąganych przez Państwa przychodów z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego, będącego przedmiotem wniosku, do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określanego jako tzw. najem prywatny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych i wyroków, tutejszy Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Państwa musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Pani M. G. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).