Opodatkowanie renty wdowiej z Niemiec stanowiącej płatność z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie opodatkowania renty wdowiej z Niemiec stanowiącej płatność z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 sierpnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania renty wdowiej z Niemiec stanowiącej płatność z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 października 2022 r. (wpływ 27 października 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pani wdową po obywatelu RFN, który był w Niemczech nauczycielem (…). Po śmierci męża otrzymuje Pani rentę wdowią z ustawowego ubezpieczenia urzędników. W Niemczech jest Pani zwolniona z podatku dochodowego, gdyż Pani dochód nie przekracza granicy dochodowej dla przyznanej grupy podatkowej.

W Polsce bank pobiera z Pani konta zaliczki na podatek dochodowy i odprowadza je do urzędu skarbowego twierdząc, że nie jest to ustawowe świadczenie z instytucji Rentenversicherung w A. Zwróciła się Pani w tej sprawie do placówki wypłacającej świadczenie.

Wniosek obejmuje okres od przyznania świadczenia, tj. od 2 czerwca 2005 r. W okresie otrzymywania renty wdowiej posiadała Pani cały czas miejsce zamieszkania w Polsce pod swoim ww. adresem, rezydencję podatkową ma Pani cały czas w Polsce, jak również nieograniczony obowiązek podatkowy. W Niemczech nigdy nie mieszkała Pani na stałe i nie była tam zameldowana, mąż przyjeżdżał do Pani do Polski. Posiada Pani wyłącznie obywatelstwo polskie.

Renta wdowia jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych dla urzędników państwowych – Pani zmarły mąż był nauczycielem. W odpowiedzi na pytanie czy renta wdowia była/jest Pani wypłacana przez lub pochodziła/pochodzi z funduszy utworzonych przez państwo niemieckie, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny z tytułu usług świadczonych na rzecz Niemiec, niemieckiej jednostki terytorialnej lub organu lokalnego wskazała Pani, że renta nie pochodzi z funduszy.

Pytanie

Czy słusznie jest pobierany podatek dochodowy od Pani świadczeń – renty wdowiej?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, nie powinna Pani płacić podatku dochodowego w Polsce od renty wdowiej wypłacanej z ustawowego systemu ubezpieczeń społecznych niemieckich urzędników państwowych. Uważa Pani, że powinna otrzymać zwrot niesłusznie pobranego podatku i również na bieżąco nie powinny być odliczane i odprowadzane zaliczki na podatek dochodowy w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z wniosku wynika, że od 2 czerwca 2005 r., tj. w okresie otrzymywania renty wdowiej posiadała Pani cały czas miejsce zamieszkania w Polsce, rezydencję podatkową, jak również nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Renta wdowia jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych dla urzędników państwowych – Pani zmarły mąż był nauczycielem. W odpowiedzi na pytanie czy renta wdowia była/jest Pani wypłacana przez lub pochodziła/pochodzi z funduszy utworzonych przez państwo niemieckie, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny z tytułu usług świadczonych na rzecz Niemiec, niemieckiej jednostki terytorialnej lub organu lokalnego wskazała Pani, że renta nie pochodzi z funduszy.

Zatem w przedmiotowej sprawie – oprócz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zastosowanie znajdą również uregulowania zawarte w umowie z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90).

Stosownie do art. 18 ust. 1 ww. umowy:

Emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 tejże umowy:

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że emerytury i podobne świadczenia lub renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają – co do zasady – opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenia (płatności) są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, bowiem wówczas, stosownie do ww. art. 18 ust. 2 umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Wobec powyższego, z uwagi na to, że – jak Pani wyjaśniła – renta wdowia stanowi płatność z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, to na mocy art. 18 ust. 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podlega ona opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech i nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Skoro zatem otrzymywana renta wdowia stanowi płatność z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych to nie jest Pani zobowiązana do odprowadzenia od ww. renty podatku w Polsce i wykazywania jej w zeznaniu podatkowym.

Odnosząc się do kwestii zwrotu niesłusznie pobranego podatku wyjaśniamy, że stosownie do art. 75 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.):

Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Zgodnie z art. 75 § 2 Ordynacji podatkowej:

Uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.

Jak stanowi art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej:

Jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

W myśl art. 75 § 4 Ordynacji podatkowej:

Jeżeli prawidłowość skorygowanego zeznania (deklaracji) nie budzi wątpliwości, organ podatkowy zwraca nadpłatę bez wydawania decyzji stwierdzającej nadpłatę. W takim przypadku korekta wywołuje skutki prawne.

Z art. 79 § 2 ww. ustawy wynika, że:

Prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz wniosku o zwrot nadpłaty wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe przewidują inny tryb zwrotu podatku.

W sytuacji, gdy w zeznaniach podatkowych wykazała Pani dochód z ww. renty i uregulowała podatek z tego tytułu, może Pani złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty i skorygować złożone zeznania, dotyczące lat, za które zobowiązanie podatkowe nie uległo przedawnieniu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).