IP box

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek  z 8 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie –  pismem z 4 sierpnia 2022 r. (data wpływu 9 sierpnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej jako „PITU”.

2. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów a swoje dochody opodatkowuje zgodnie z podatkiem liniowym.

3. Wnioskodawca od początku 2019 roku stworzył i rozwija oprogramowanie, zwane dalej jako „Oprogramowanie” w zakresie dokonywania zautomatyzowanej oceny zdolności kredytowej osób ubiegających się o produkty kredytowe (pożyczki, kredyty) w instytucjach finansowych. Dzięki wykorzystaniu Oprogramowania instytucje finansowe takie jak np. banki, kasy zapomogowo - pożyczkowe, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, instytucje pożyczkowe oraz inne podmioty udzielające w ramach swojej działalności pożyczek lub kredytów, zwane dalej jako „Instytucja finansowa", mogą dokonać oceny ryzyka kredytowego (zdolności kredytowej) klientów, zwanych dalej jako „Klient”, zainteresowanych skorzystaniem z usług finansowych tych Instytucji finansowych. W wyniku działania Oprogramowania Instytucja finansowa otrzyma wyrażoną procentowo pewność/prawdopodobieństwo wypłacalności kredytowej Klienta, co następnie da jej podstawę do podjęcia pozytywnej lub negatywnej decyzji kredytowej w przedmiocie udostępnienia temu Klientowi danej usługi finansowej.

4. Do stworzenia Oprogramowania wykorzystywana była zaawansowana analityka (w tym uczenie maszynowe i algorytmy sztucznej inteligencji) danych aplikacyjnych z wniosków kredytowych lub pożyczkowych, danych z rachunków bankowych, danych z Biura Informacji Kredytowej, Biur Informacji Gospodarczej lub też danych behawioralnych Klienta. Oprogramowanie swoją innowacyjność zawdzięcza również zastosowaniu autorskich algorytmów przetwarzania i analizy danych z rachunku bankowego. Zakres informacji na temat Klienta pozyskiwanych z rachunków bankowych za pomocą Oprogramowania jest unikalny na skalę całego kraju. Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy Oprogramowanie jest jedynym umożliwiającym na podstawie wymienionych powyżej danych wyznaczenie profilu behawioralnego oraz danych geolokacyjnych osoby aplikującej o daną usługę finansową.

5. Oprogramowanie stanowi przejaw twórczej działalności o indywidualnym charakterze, utrwalonym w postaci kodu programistycznego (zestawu instrukcji przeznaczonych do osiągnięcia określonego rezultatu) tj. kodu źródłowego (przetwarzanego na kod wynikowy), elementów graficznych oraz interfejsu API umożliwiającego komunikację z innym oprogramowaniem, a w konsekwencji stanowi utwór (program komputerowy) podlegający prawnoautorskiej ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

6. Wnioskodawca zawarł umowę licencyjną, zwaną dalej jako „Umowa licencyjna”, ze spółką, zwaną dalej jako „Spółka”, na podstawie której w zamian za opłaty licencyjne, Spółka ta jest uprawniona do komercjalizowania Oprogramowania i uzyskiwania przychodów poprzez udzielanie dalszych sublicencji na Oprogramowanie Instytucjom finansowym.

7. Spółka zarządza udzielaniem dalszych licencji (sublicencji) na Oprogramowanie oraz zajmuje się dalszym bieżącym wsparciem użytkowników Oprogramowania - Instytucji finansowych. Spółka nie prowadzi prac rozwojowych ani programistycznych dotyczących Oprogramowania. W wyniku zawieranych umów sublicencyjnych przez Spółkę nie dochodzi do przeniesienia na Instytucje finansowe jakichkolwiek autorskich praw majątkowych do Oprogramowania, a w tym zakresie Instytucje finansowe są jedynie dalszymi licencjobiorcami. Jedynym uprawnionym z tytułu majątkowych praw autorskich do oprogramowania pozostaje Wnioskodawca.

8. W związku z korzystaniem przez Spółkę z Oprogramowania, na podstawie Umowy licencyjnej Wnioskodawca pobiera od Spółki miesięczne wynagrodzenie z tytułu opłat licencyjnych. Dochodami Wnioskodawcy są dochody osiągane z tytułu opłat licencyjnych na podstawie zawartej ze Spółką umowy licencyjnej na korzystanie z prawa własności intelektualnej w postaci programu komputerowego tj. Oprogramowania.

Wnioskodawca nie zawiera umów, których przedmiotem jest świadczenie przez Wnioskodawcę usług na rzecz innych podmiotów a jedyną podstawą osiągania dochodów z Oprogramowania jest umowa licencyjna zawarta ze Spółką, której wyłącznym przedmiotem jest korzystanie z Oprogramowania. Zatem Wnioskodawca podejmuje wyżej opisane działania samodzielnie nie pozostając pod czyimkolwiek kierownictwem, w samodzielnie wybranym czasie i miejscu. Wnioskodawca ponosi za podejmowane działania odpowiedzialność wobec osób trzecich, a więc to Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze.

9. Działalność Wnioskodawcy polega zarówno na tworzeniu programu komputerowego (Oprogramowania), jaki i jego dalszym rozwoju i ulepszaniu. Działania Wnioskodawcy polegają na modyfikacji, ulepszaniu oraz rozwijaniu Oprogramowania zmierzającym do zwiększenia użyteczności lub funkcjonalności Oprogramowania. W tym celu Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania. Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w sposób systematyczny, zaplanowany, ciągły, zorganizowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Tworzenie przez Wnioskodawcę kodu źródłowego nie stanowi jednorazowej czynności. Działania te nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian Oprogramowania.

10. Dla celów rozliczenia przychodów z tytułu opłat licencyjnych pobieranych od Spółki oraz możliwości zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatki PIT Wnioskodawca, od początku podjęcia działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. Oprogramowania, prowadzi odrębną ewidencję zapewniającą:

1)wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

2)ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

3)wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,

4)ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

11. Wnioskodawca rozważa również zakończenie działalności, o której mowa powyżej i definitywne zbycie w drodze jednorazowej czynności prawnej praw do Oprogramowania, które powstało w wyniku tej działalności.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Od momentu złożenia wniosku w niniejszej sprawie do dnia wniesienia niniejszego uzupełnienia wniosku opisany we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe uległy zmianie w taki sposób, że Wnioskodawca:

1)zawarł umowę, na podstawie której doszło do przeniesienia całości autorskich praw majątkowych do Oprogramowania;

a ponadto od momentu zawarcia umowy, o której mowa powyżej:

2)zakończył prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej realizowanej przez Wnioskodawcę w celu tworzenia i rozwijania Oprogramowania;

3)przestał uzyskiwać dochody z tytułu opłat licencyjnych otrzymywanych od Spółki w związku z możliwością korzystania przez tę Spółkę z Oprogramowania.

Ad 1)

Pod pojęciem „działalność Wnioskodawcy” należy rozumieć wyodrębnioną część działalności gospodarczej w postaci działalności badawczo-rozwojowej realizowanej przez Wnioskodawcę w celu tworzenia i rozwijania Oprogramowania.

Ad 2 a)

Badania nastawione były na rozwój produktu (Oprogramowania) pod kątem zwiększenia jego możliwości identyfikacji osób, które cechują się wysokim prawdopodobieństwem niewywiązania się z zobowiązań kredytowych. W celu identyfikacji tychże osób należało oprzeć Oprogramowanie o algorytmy umożliwiające dokładniejszą predykcje oraz odpowiednio skategoryzować dane wejściowe na podstawie których oprogramowanie podejmuje ostateczną decyzję.

Z racji na zmieniające się otoczenie rynkowe (dane wejściowe dotyczące ocenianych osób) oraz nowe typy danych wykorzystywane do oceny niezbędne było udoskonalanie algorytmów i kategoryzacji w sposób ciągły.

Stosowane były badania ilościowe i jakościowe (w celu zidentyfikowania zależności między danymi i profili behawioralnych charakteryzujących się cechami wspólnymi) na zbiorach danych SQL z wykorzystywaniem technik takich jak między innymi: chmury wyrazów, drzewa decyzyjne, extreme gradient boosting, NLP, regresja liniowa/logistyczna. Powyższe badania i prace rozwojowe umożliwiły stworzenie nowych funkcjonalności Oprogramowania oraz udoskonalenie funkcji predykcyjnych do wskaźników AUROC (miara trafności predykcji) sięgających 0.75.

Ad 2 b)

Zgodnie z opisem prowadzonych przez Wnioskodawcę badań naukowych, w celu wykorzystania ich wyników w procesach biznesowych były one zakończone wprowadzeniem odkrytego algorytmu do Oprogramowania. Oprogramowanie rozwijane było w sposób ciągły poprzez bieżące wdrażanie wszystkich zakończonych sukcesem badań naukowych.

Każdorazowym celem rozwoju oprogramowania było zwiększenie jego wydajności dokładności predykcji, możliwości wykorzystania nowych źródeł danych.

W wyniku prac badawczych i rozwojowych powstało Oprogramowanie, które jako jedyne na rynku polskim umożliwia ocenę zdolności i wiarygodności kredytowej klienta na podstawie danych z rachunków bankowych w połączeniu z danymi kredytowych baz danych zarządzanych przez biura informacji gospodarczej. Oprogramowanie to jest unikalne do tego stopnia, że korzystają z niego czołowe instytucje z branży finansowej.

Nowo powstały produkt jest w stosunku do prowadzonej poprzednio działalności o wiele bardziej innowacyjny i ulepszony ponieważ zapewnia automatyzację procesów, skalowalność, niezawodność i nieosiągalny wcześniej poziom predykcyjności.

Ad 2 c)

Działalność Wnioskodawcy prowadzona była w sposób ciągły i systematyczny. Cele miały charakter krótkookresowy i odpowiadały na bieżące zapotrzebowanie płynące z rynku polegające między innymi na kalibracji i dostosowaniu Oprogramowania do tych potrzeb. Istniały także cele długookresowe takie jak rozwój poszczególnych lub tworzenie nowych funkcji Oprogramowania, np. odpowiedzialnych za bezpieczeństwo przetwarzanych danych oraz wydajność (czas) przetwarzania, które to podlegały ciągłym pracom rozwojowym.

Ad 2 d)

Działalność Wnioskodawcy miała na celu zwiększenie zasobów wiedzy, a pozyskana wiedza wykorzystywana była najpierw do stworzenia, następnie wykorzystywana do rozwijania Oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy wymagała stałego uzyskiwania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, wykorzystywanych do tworzenia Oprogramowania. Wnioskodawca stale uzyskiwał nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania biznesowego.

Głównym celem działalności było osiągnięcie zysku ekonomicznego. Natomiast z racji na fakt, iż największą zaletą produktu (w tym wypadku Oprogramowania) i jego wyróżnikiem jest zawarta w nim unikatowa wiedza i wyniki wielu prac badawczo-rozwojowych, głównym czynnikiem umożliwiającym osiągnięcie zysku jest gromadzenie coraz większych zasobów wiedzy, co umożliwi dostarczanie najwyższej jakości produktu na rynek.

Ad 2 e)

Prowadzona przez Wnioskodawcę odrębna ewidencja była prowadzona:

- na bieżąco;

- odrębnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów;

- od 1 maja 2019 r.

Ad 2 f)

Wniosek obejmuje dochody z tytułu opłat licencyjnych otrzymywanych od Spółki w związku z możliwością korzystania przez Spółkę z Oprogramowania za okres od 1 maja 2019 r. do 31 maja 2022 r. oraz dochody z tytułu jednorazowego przeniesienia całości praw majątkowych do Oprogramowania.

Ad 3 a)

Oprogramowanie jest utworem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych tj.:

- zawsze odznacza się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem - Oprogramowanie wymagało od Wnioskodawcy unikalnego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku jego tworzenia;

- zawsze jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej - Oprogramowanie i zawarte w nim autorskie algorytmy przetwarzania i analizy danych z rachunku bankowego są unikalne na skalę całego kraju;

- nie jest efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny - jak wskazano wyżej Oprogramowanie wymagało od Wnioskodawcy unikalnego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku jego tworzenia;

- nie jest jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów - Oprogramowanie zostało stworzone przez Wnioskodawcę według własnego, autorskiego zamysłu i nie stanowi realizacji zleceń osób trzecich.

Ad 3 b)

Stworzenie Oprogramowania wiązało się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę badań naukowych lub prac rozwojowych. Oprogramowanie powstało w wyniku całokształtu podejmowanych przez Wnioskodawcę badań naukowych lub prac rozwojowych.

Ad 3 c)

Oprogramowanie zawsze było efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ad 4 a)

Przychodem z udzielonej Spółce licencji było 27,5% kwoty uzyskanych przez Spółkę przychodów z komercjalizacji Oprogramowania. Rozliczenie następowało w cyklach miesięcznych z 14 dniowym okresem płatności za fakturę.

Ad 4 b)

Spółce została udzielona niewyłączna, bezterminowa licencja, bez ograniczenia terytorialnego z możliwością udzielania sublicencji klientom spółki na warunkach według uznania Spółki Wnioskodawca odpowiadał za badania i rozwój Oprogramowania, natomiast Spółka odpowiadała za jego komercjalizację. Spółka uzyskiwała przychody z tytułu udzielenia sublicencji które były podstawą do rozliczenia z Wnioskodawcą, natomiast przychody z pozostałej działalności nie wpływały na wysokość opłaty licencyjnej uiszczanej Wnioskodawcy.

Udzielenie licencji Spółce potwierdzała umowa licencyjna zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką. Natomiast udzielenie przez Spółkę sublicencji potwierdzały umowy licencyjne zawarte między Spółką a jej klientami.

Ad 5 a)

Umowa dotycząca zbycia Oprogramowania obejmowała zbycie przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta całości autorskich praw majątkowych do Oprogramowania. Umowa ta miała charakter umowy jednorazowej. Umowa ta miała za przedmiot wyłącznie przeniesienie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania i nie obejmowała innych czynności dotyczących Oprogramowania.

Ad 5 b)

Na podstawie umowy dotyczącej przeniesienia autorskich praw majątkowych do Oprogramowania, Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie w wysokości określonej w tej umowie stanowiącą cenę sprzedaży (całości autorskich praw majątkowych do Oprogramowania) płatne w dwóch ratach na podstawie faktury wystawionej przez Wnioskodawcę w terminie określonym w tej umowie (w pewnym czasie po wydaniu Oprogramowania).

Ad 5 c)

Faktura obejmująca zbycie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania wyraźnie wyodrębniała wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich.

Ad 5 d)

Na podstawie umowy dotyczącej przeniesienia autorskich praw majątkowych do całości Oprogramowania, Wnioskodawca zobowiązany był do jednorazowego fizycznego wydania Oprogramowania poprzez zamieszczenie kodu źródłowego Oprogramowania wraz z dokumentacją techniczną na serwerze nabywcy. Przeniesienie praw do Oprogramowania nastąpiło na podstawie umowy, natomiast wydanie kodu źródłowego wraz z dokumentacją techniczną zostało potwierdzone wystawieniem przez Wnioskodawcę faktury.

Ad 6

Wnioskodawca przestał uzyskiwać dochody z tytułu opłat licencyjnych otrzymywanych od Spółki w dniu 31 maja 2022 r.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu):

1.Czy działalność Wnioskodawcy podejmowana przez Wnioskodawcę w celu tworzenia i rozwijania Oprogramowania spełniała przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 10 września 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych („PITU”)?

2.Czy dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu opłat licencyjnych otrzymywanych od Spółki w związku z możliwością korzystania przez tę Spółkę z Oprogramowania są dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca PITU i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do ich opodatkowania stawką 5%, o której mowa w art. 30ca PITU?

3.Czy dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia całości praw majątkowych do Oprogramowania są dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca PITU i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do ich opodatkowania stawką 5%, o której mowa w art. 30ca PITU?

Pani stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. opłat licencyjnych otrzymywanych od Spółki w związku z korzystaniem przez tę Spółkę z Oprogramowania.

2. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 PITU, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

3. W myśl art. 30ca ust 2 PITU kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

3.1) patent,

3.2) prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

3.4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

3.5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

3.6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

3.7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

3.8) autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

4. Należy wskazać, że działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 PITU zgodnie z którym działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

5. Zarówno pojęcie badań naukowych jak i prac rozwojowych zostały natomiast zdefiniowane w kolejnych przepisach, tj. odpowiednio w art. 5a pkt 30 oraz pkt 40 PITU poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

6. Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

6. 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

6. 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności.

7. Z kolei, zgodnie z art. 4 ust 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

8. Zatem prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej ma miejsce, gdy:

8.1) działalność obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe;

8.2) realizowane prace mają twórczy charakter;

8 3) prace prowadzone są w systematyczny sposób;

8.4) prace mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań.

9. Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie wskazane powyżej przesłanki będą występowały w działalności podejmowanej przez Wnioskodawcę dotyczącej Oprogramowania.

10. Ad 1 Badania naukowe i prace rozwojowe. Wnioskodawca prowadzi prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności i przedmiotowe prace są nastawione na stworzenie Oprogramowania, jak również opracowywanie nowych funkcjonalności Oprogramowania lub wprowadzanie do niego znaczących ulepszeń. Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych do tworzenia Oprogramowania, projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych funkcji Oprogramowania.

11 Ad 2

Twórczy charakter prac. Oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę nie powiela już istniejących typowych koncepcji. W wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę powstało Oprogramowanie, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących. Oprogramowanie wymagało unikalnego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku jego tworzenia. Stworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie ma zatem twórczy charakter. Wnioskodawca stworzył oraz ulepsza Oprogramowanie, które nie tylko jest odpowiedzią na potrzeby rynku, ale również stanowi usprawnienie procesów, prowadząc do innowacji procesowych u odbiorców końcowych Oprogramowania.

12. Ad 3

Prowadzenie prac w systematyczny sposób. Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób systematyczny. Prace mające za przedmiot Oprogramowanie są zaplanowane przez Wnioskodawcę i prowadzone w sposób uporządkowany i regularny. Nie mają charakteru incydentalnego. Oprogramowanie jest stale udoskonalane.

13. Ad 4

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy wymaga stałego uzyskiwania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, wykorzystywanych do ulepszania Oprogramowania. Wnioskodawca stale uzyskuje nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania biznesowego. Prace programistyczne wykonywane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań. Stworzenie kodu źródłowego wymagało od Wnioskodawcy połączenia wiedzy z zakresu informatyki oraz statystyki. Celem Wnioskodawcy nie jest wyłącznie wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do Oprogramowania.

14. Zgodnie z art. 1 ust. 1, ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zwanej dalej jako „PrAutU” , przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

15. Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawiera art. 74 ust. 1 i nast. PrAutU gdzie wskazano, iż programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

16. Biorąc pod uwagę konstrukcję programu komputerowego, która składa się w zasadniczej części z kodu źródłowego i warstwy graficznej, istotne jest również podejście zaprezentowane w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box z 15 lipca 2019 r., zwanych dalej jako: „Objaśnienia IP Box"), gdzie wskazuje się, że w związku z celem IP Box w katalogu kwalifikowanych IP może znaleźć się oprogramowanie (program komputerowy) jako całość, należy odrzucić teoretyczny podział na część kodu źródłowego i wynikowego oraz część algorytmu, interfejsu lub interfejsu użytkownika.

17. Zgodnie z Objaśnieniami IP BOX (pkt 73 i nast.) w przepisach o prawie autorskim brak jest definicji programu komputerowego, natomiast w literaturze przyjmuje się różne, niezwykle kazuistyczne podejścia, które implikują niejako rozbijanie programu komputerowego na część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) i niechronioną (treść/idea) prawem autorskim. W literaturze podaje się też, że ochronie podlega kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Ochronie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie będą natomiast podlegać takie elementy programu komputerowego jak algorytm, interfejs, czy interfejs użytkownika. Niemniej jednak, w świetle celu preferencji IP Box oraz jej normatywnego kontekstu, usytuowanego w szczególności w Raporcie OECD BEPS Plan Działania nr 5, a także uwarunkowań systemu prawa podatkowego w Polsce, powyższe, skrajnie kazuistyczne i skomplikowane podejście przedstawiane w literaturze przedmiotu prawa autorskiego należy odrzucić. Otóż w celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenie funkcjonalne i celowościowe w zgodzie z międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5.

18. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, czyli nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP, jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu.

19. Oprogramowanie jest programem komputerowym, do którego Wnioskodawca posiada prawo autorskie, o którym mowa w art 30ca ust. 2 pkt 8 PITU, wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 PITU. Zatem według Wnioskodawcy autorskie prawo Wnioskodawcy do Oprogramowania stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

20. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust 3 PITU). Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 PITU, dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie obliczony zgodnie z art 9 ust 2 PITU w zakresie, w jakim został osiągnięty z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. Oprogramowania.

21. Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z opłat licencyjnych, o których mowa w art. 30ca ust 7 pkt 4 Ustawy, a przysługujących Wnioskodawcy na podstawie umowy licencyjnej na Oprogramowanie, którą Wnioskodawca zawarł ze Spółką. Zatem dochody z opłat licencyjnych otrzymywanych od Spółki z tytułu korzystania przez Spółkę z Oprogramowania stanowią dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

22. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca od początku 2019 roku uprawniony jest do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu opłat licencyjnych z tytułu korzystania z Oprogramowania opisanego w niniejszym wniosku przy zastosowaniu stawki preferencyjnej w wysokości 5%.

23. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca będzie również uprawniony do opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu definitywnego zbycia w drodze jednorazowej czynności prawnej praw do Oprogramowania opisanego w niniejszym wniosku jako dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przy zastosowaniu stawki preferencyjnej w wysokości 5%.

Ponadto w uzupełnieniu z 4 sierpnia 2022 r. (data wpływu 9 sierpnia 2022 r.) dodano, że:

Wnioskodawca wskazuje, że uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z opłat licencyjnych, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 1 Ustawy, nie zaś z tytułu, o którym w art. 30ca ust. 7 pkt 4 Ustawy, i w tym zakresie uzupełnia własne stanowisko w sprawie.

W świetle zaszłych zmian w stanie faktycznym zdaniem Wnioskodawcy:

1)działalność podejmowana przez Wnioskodawcę w celu tworzenia i rozwijania Oprogramowania (stanowiąca część prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej) spełnia przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 10 września 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych („PITU”),

2)dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu opłat licencyjnych otrzymywanych od Spółki w związku z możliwością korzystania przez tę Spółkę z Oprogramowania są dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca PITU i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do ich opodatkowania przy zastosowaniu stawki 5%, o której mowa w art. 30ca PITU;

3)dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia całości praw majątkowych do Oprogramowania są dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca PITU i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do ich opodatkowania przy zastosowaniu stawki 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku oraz jego uzupełnieniu wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.),

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań  podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza: (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Panią polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programu komputerowego, mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak Pani wskazała w opisie stanu faktycznego – stworzenie Oprogramowania wiązało się z samodzielnym podejmowaniem przez Panią badań naukowych lub prac rozwojowych. Oprogramowanie powstało w wyniku całokształtu podejmowanych przez Panią badań naukowych lub prac rozwojowych. Prowadziła Pani prace rozwojowe w sposób systematyczny, zaplanowany, ciągły, zorganizowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działania te nie miały charakteru rutynowych i okresowych zmian Oprogramowania. Działania polegają na modyfikacji, ulepszaniu oraz rozwijaniu Oprogramowania, zmierzającym do zwiększenia użyteczności lub funkcjonalności Oprogramowania. W tym celu Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania. Badania nastawione były na rozwój produktu. Stosowane były badania ilościowe i jakościowe. W celu wykorzystania ich wyników w procesach biznesowych były one zakończone wprowadzeniem odkrytego algorytmu do Oprogramowania. Oprogramowanie rozwijane było w sposób ciągły poprzez bieżące wdrażanie wszystkich zakończonych sukcesem badań naukowych. Ponadto, jak Pani wskazała – Pani działalność miała na celu zwiększenie zasobów wiedzy, a pozyskana wiedza wykorzystywana była najpierw do stworzenia następnie wykorzystywana do rozwijania Oprogramowania. Oprogramowanie jest utworem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych tj. zawsze odznacza się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem - Oprogramowanie wymagało od Pani unikalnego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku jego tworzenia; zawsze jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej - Oprogramowanie i zawarte w nim autorskie algorytmy przetwarzania i analizy danych z rachunku bankowego są unikalne na skalę całego kraju.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniach opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

a)są podejmowane w sposób systematyczny,

b)mają charakter twórczy,

c)obejmują prace rozwojowe i badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 oraz art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

d)podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – podejmowana przez Panią działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programu komputerowego, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Panią z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Art. 30ca ust. 8 – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. stanowi, że:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Zgodnie zaś z art. 30ca ust. 8 – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

- podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

- prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub  międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

- dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

- dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również;

- dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na  zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. opłat licencyjnych oraz z tytułu sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

1)Pani działalność polega zarówno na tworzeniu programu komputerowego (Oprogramowania), jaki i jego dalszym rozwoju i ulepszaniu;

2)wykonuje Pani powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)Pani Oprogramowanie stanowi przejaw twórczej działalności o indywidualnym charakterze, utrwalonym w postaci kodu programistycznego (zestawu instrukcji przeznaczonych do osiągnięcia określonego rezultatu) tj. kodu źródłowego (przetwarzanego na kod wynikowy), elementów graficznych oraz interfejsu API umożliwiającego komunikację z innym oprogramowaniem, a w konsekwencji stanowi utwór (program komputerowy) podlegający prawnoautorskiej ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)Osiąga Pani dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej z tytułu opłat licencyjnych otrzymywanych od Spółki w związku z możliwością korzystania przez Spółkę z Oprogramowania za okres od 1 maja 2019 r. do 31 maja 2022 r. oraz uzyska Pani dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. z tytułu jednorazowego przeniesienia całości praw majątkowych do Oprogramowania;

5)Od 1 maja 2019 r. na bieżąco prowadziła Pani odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję prowadzoną na potrzeby zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych zapewniającą: wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Reasumując – dochód uzyskany przez Panią z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ustawyo podatku dochodowym od osób fizycznych i może opodatkować go Pani stawką 5%.

Tym samym, Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 oraz nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zastrzec należy, że tutejszy organ nie dokonał oceny tej części Pani stanowiska, która wykracza poza treść i zakres sformułowanych pytań. Innymi słowy, interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy wyłącznie oceny Pani stanowiska w  kwestii będącej przedmiotem sformułowanych zapytań. W szczególności nie dokonano oceny, czy prowadzana przez Pani działalność spełnia kryteria prac rozwojowych oraz czy program komputerowy podlega ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskimi prawach pokrewnych, co było elementem przedstawionych we wniosku okoliczności.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Panią w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w  danej sprawie przez wnioskodawcę.

Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w  rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).