Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.463.2022.4.KO
Temat interpretacji
skutki podatkowe wycofania składników majątku z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazania ich do majątku prywatnego oraz korekta odpisów amortyzacyjnych w związku z wycofaniem nieruchomości z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie:
·skutków podatkowych wycofania składników majątku z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazania ich do majątku prywatnego,
·korekty odpisów amortyzacyjnych w związku z wycofaniem nieruchomości z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
-jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 29 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie Nr 5 i Nr 6). Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 lipca 2022 r. (wpływ 6 lipca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni od 1 września 1993 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (…). Przedmiotem tej działalności jest m.in. handel hurtowy akcesoriami meblowymi, stąd przeważający przedmiot prowadzonej działalności, wskazany w rejestrze przedsiębiorców, tj. w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: „CEIDG”), to: produkcja pozostałych mebli (PKD 31.09.Z). Dochody z prowadzonej działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według stawki liniowej (19%). Wnioskodawczyni jest także czynnym podatnikiem VAT. Podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
W działalności gospodarczej Wnioskodawczyni wykorzystywane są następujące nieruchomości:
1)nieruchomość przy ul. A. (dalej: „nieruchomość nr 1”),
2)nieruchomość przy ul. K. (dalej: „nieruchomość nr 2”).
a)Nieruchomość nr 1 składa się z:
-zabudowanej działki nr 1,
-niezabudowanej działki nr 2.
Właścicielem nieruchomości nr 1 jest Wnioskodawczyni na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej; nieruchomość nr 1 (grunt i znajdujący się na nim budynek) jest wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej. Ponadto, w środkach trwałych Wnioskodawczyni ujęto następujące pozycje związane z nakładami na nieruchomość nr 1: brama wjazdowa - A. Nieruchomość nr 1 została wskazana w CEIDG, jako dodatkowe stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej.
b)Nieruchomość nr 2 składa się z:
-zabudowanej działki nr 3;
-zabudowanej działki nr 4.
Właścicielem nieruchomości nr 2 są synowie Wnioskodawczyni, tj. (…), którzy nie prowadzą działalności gospodarczej.
Wnioskodawczyni poniosła nakłady na nieruchomość nr 2, w szczególności wybudowała budynki na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (takie jak magazyny, biura); budynki na tej nieruchomości były sukcesywnie rozbudowywane. Część wybudowanych na nieruchomości nr 2 budynków widnieje w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawczyni. Ponadto, w środkach trwałych ujęto pozycje związane z nakładami na nieruchomość nr 2, takie jak w szczególności: system alarmowy, brama wjazdowa, wrota garażowe automatyczne, komplet dwóch kamer z oprzyrządowaniem, kocioł c.o. 17 m2, wrota do hali, drzwi magazynowe, montaż systemu alarmowego i kontroli dostępu, klimatyzator kanałowy 10,4kw + dostawa + montaż. Budynki wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej oraz pozostałe wyżej opisane środki trwałe określane są dalej łącznie jako: „nakłady na nieruchomość nr 2”.
Ponadto, adres nieruchomości nr 2 jest wskazany w CEIDG jako stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.
Na nieruchomości nr 2 znajduje się także budynek mieszkalny, który nie jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek ten nie widnieje w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.
Wnioskodawczyni ma zamiar przekształcić swoją działalność gospodarczą w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.
Bezpośrednio przed przekształceniem z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, tj. z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wyłączone (wycofane) zostaną:
a)nieruchomość nr 1,
b)nakłady na nieruchomość nr 1,
c)nakłady na nieruchomość nr 2.
Wycofanie ww. składników majątku nie spowoduje zaprzestania ich wykorzystywania w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni (wykonywanie czynności opodatkowanych VAT). Jednocześnie bezpośrednio po przekształceniu wyłączone składniki majątku zostaną wynajęte lub wydzierżawione na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez Wnioskodawczynię - co może nastąpić w ramach Jej działalności gospodarczej (w takim przypadku zgłosi ją ponownie w CEIDG po przekształceniu aktualnie prowadzonej działalności w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością). Usługa najmu lub dzierżawy, świadczona przez Wnioskodawczynię, będzie opodatkowana VAT, bez prawa do skorzystania ze zwolnienia. Pozostanie Ona zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.
Nieruchomość nr 1, nakłady na nieruchomość nr 1, ani nakłady na nieruchomość nr 2, nie będą wykorzystywane do celów osobistych Wnioskodawczyni, ani innych podmiotów, a zostaną wydzierżawione lub wynajęte na rzecz spółki, która powstanie z opisanego przekształcenia.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że nie przysługiwało Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do nabycia działek nr 1 i nr 2. Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do wytworzenia budynku na działce nr 1, nabycia składników majątkowych - stanowiących nakłady na nieruchomość nr 1 i nabycia składników majątkowych - stanowiących nakłady na nieruchomość nr 2 oraz Wnioskodawczyni dokonała takiego obniżenia. W dotychczas prowadzonej działalności wykorzystuje Ona nieruchomość nr 1, nakłady na nieruchomość nr 1, nakłady na nieruchomość nr 2 tylko do czynności opodatkowanych VAT.
Ponadto, Wnioskodawczyni wskazała następujące dane:
|
Wartość początkowa (w zł) |
Data oddania do używania |
|
|
Budynek znajdujący się na działce nr 1 |
4 324 323,18 |
5.06.2020 r. |
|
Niezabudowana działka nr 2 oraz działka nr 1 Uwaga: obie ww. działki zostały wprowadzone łącznie (jako jeden środek trwały) do ewidencji środków trwałych; obie zostały kupione za cenę łączną (w akcie notarialnym nie wyodrębniono wartości poszczególnej działki) |
869 228,00 |
2.01.2017 r. |
|
Brama wjazdowa - ... |
11 930,00 |
4.11.2020 r. |
|
Budynki znajdujące się na nieruchomości nr 2 |
392 465,03 |
24.04.2012 r. |
|
938 852,83 |
30.09.2014 r. |
|
|
2 002 922,16 |
31.05.2021 r. |
|
|
system alarmowy |
1 442,62 |
26.05.2008 r. |
|
brama wjazdowa |
4 000,00 |
5.11.2015 r. |
|
wrota garażowe automatyczne |
10 700,00 |
4.12.2015 r. |
|
komplet dwóch kamer z oprzyrządowaniem |
6 614,00 |
22.06.2016 r. |
|
kocioł c.o. 17 m2 |
16 500,00 |
31.10.2016 r. |
|
wrota do hali |
8 123,00 |
5.10.2016 r. |
|
drzwi magazynowe |
11 382,11 |
21.12.2017 r. |
|
montaż systemu alarmowego i kontroli dostępu |
20 000,00 |
30.01.2019 r. |
|
klimatyzator kanałowy 10,4kw + dostawa + montaż |
24 400,00 |
30.08.2019 r. |
W ramach opisanego procesu przekształcenia Wnioskodawczyni przeniesie szereg składników majątku do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w szczególności:
a)wyposażenie,
b)towary handlowe,
c)środki trwałe (inne niż podlegające wycofaniu, opisane we wniosku), np. maszyny, pojazdy,
d)należności,
e)środki pieniężne.
Powierzchnia nieruchomości wskazanych we wniosku jest następująca:
-powierzchnia działki nr 1: 0,6457 ha,
-powierzchnia działki nr 2: 0,1607 ha,
-powierzchnia działki nr 3: 0,9857 ha,
-powierzchnia działki nr 4: 0,0070 ha.
Daty zakupu nieruchomości są następujące:
-data zakupu działki nr 1: 4 października 2016 r.,
-data zakupu działki nr 2: 4 października 2016 r.,
-data nabycia działki nr 3: 17 marca 2008 r.,
-data nabycia działki nr 4: 26 sierpnia 2015 r.
Na działce nr 1 znajdują się następujące naniesienia: budynek, ogrodzenie oraz brama wjazdowa. Działka nr 2 jest niezabudowana. Brama wjazdowa na nieruchomości nr 1 stanowi odrębny środek trwały wpisany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Na nieruchomości nr 2 zostały wybudowane cztery budynki (budynek biurowo-magazynowy, budynek magazynowo-usługowy, hala magazynowa, budynek magazynowy), które zostały ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych pod następującymi nazwami:
1)budynek biurowo-magazynowy, budynek magazynowo-usługowy: „przeksięgowanie środka trwałego w budowie – BUDYNEK BIUROWO-MAGAZYNOWY, BUDYNEK MAGAZYNOWO-USŁUGOWY”;
2)hala magazynowa: „przeksięgowanie środka trwałego w budowie — Kolumny BUDYNEK - HALA MAGAZYNOWA”;
3)budynek magazynowy: „przeksięgowanie środka trwałego w budowie — Kolumny – 1.08.2019 - BUDYNEK HALI SKŁADOWANIA AKCESORIÓW MEBLOWYCH”.
W pkt 1 podano nazwę środka trwałego, który składa się z dwóch wskazanych budynków.
Nakłady na nieruchomość nr 2 ujęto w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych następująco:
a)budynki - jako odrębne środki trwałe (budynki wybudowane na cudzym gruncie);
b)system alarmowy, brama wjazdowa, wrota garażowe automatyczne, komplet dwóch kamer z oprzyrządowaniem, kocioł c.o. 17 m2, wrota do hali, drzwi magazynowe, montaż systemu alarmowego i kontroli dostępu, klimatyzator kanałowy 10,4kw + dostawa + montaż — jako odrębne środki trwałe.
Nieruchomość nr 2 jest wykorzystywana przez Wnioskodawczynię na podstawie ustnej umowy użyczenia.
Pytania
1.Czy przekształcenie działalności Wnioskodawczyni w sp. z o.o. będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2.Czy wycofanie nieruchomości nr 1 oraz nakładów na nieruchomości nr 1 i nr 2 z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni przed przekształceniem, będzie stanowić czynność opodatkowaną VAT, zgodnie z przepisami ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685), w sytuacji, gdy wycofanie ww. składników majątku nie spowoduje zaprzestania ich wykorzystywania w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni oraz - po przekształceniu - te składniki majątku będą dalej wykorzystywane poprzez ich wynajęcie lub wydzierżawienie spółce z o.o. powstałej z opisanego przekształcenia?
3.Czy wycofanie nieruchomości nr 1 oraz nakładów na nieruchomości nr 1 i nr 2 z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni przed przekształceniem, stanowić będzie czynność opodatkowaną w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, co w konsekwencji będzie prowadziło do obowiązku sporządzenia spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 51 ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy wycofanie ww. składników majątku, nie spowoduje zaprzestania ich wykorzystywania w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni oraz - po przekształceniu - te składniki majątku będą dalej wykorzystywane poprzez ich wynajęcie lub wydzierżawienie spółce z o.o. powstałej z opisanego przekształcenia?
4.Czy wycofanie nieruchomości nr 1 oraz nakładów na nieruchomości nr 1 i nr 2 z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, będzie skutkowało koniecznością dokonania korekty VAT naliczonego w sytuacji, gdy wycofanie ww. składników majątku nie spowoduje zaprzestania ich wykorzystywania w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni oraz - po przekształceniu - te składniki majątku będą dalej wykorzystywane poprzez ich wynajęcie lub wydzierżawienie spółce z o.o. powstałej z opisanego przekształcenia?
5.Czy wycofanie nieruchomości nr 1, nakładów na nieruchomości nr 1 i nr 2 z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, będzie neutralne podatkowo na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych?
6.Czy wycofanie wskazanych we wniosku środków trwałych z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni będzie skutkować koniecznością dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych, dokonanych za okresy używania tych środków trwałych w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania Nr 5 i Nr 6, które dotyczą podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytań 1-4, dotyczących podatku od towarów i usług, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.
Pani stanowisko w sprawie
Ad. 5
Zdaniem Wnioskodawczyni, opisane wycofanie składników majątku z działalności gospodarczej będzie neutralne podatkowo na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ nie będzie wiązać się ono z powstaniem żadnego przysporzenia majątkowego po Jej stronie.
Przepisy podatkowe odnoszą się do czynności wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej, przy określaniu skutków podatkowych zbycia składnika majątku po jego wycofaniu - art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm). W pozostałym zakresie przepisy nie określają skutków takiego wycofania.
Wobec tego Wnioskodawczyni uważa, że wycofanie opisanych składników majątku z działalności gospodarczej będzie neutralne podatkowo na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ wycofanie tych składników majątku nie spowoduje po Jej stronie powstania żadnego przysporzenia.
Powyższy wniosek znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z 2 września 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.616.2020.1.MD, w której stwierdzono: „Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że jeśli planowane wycofanie środków trwałych z dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej (tu: lokali użytkowych) i przekazanie ich do majątku prywatnego Wnioskodawczyni, nie będzie nosić w istocie cech odpłatnego zbycia, tym samym ww. wycofanie nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie będzie bowiem wiązała się z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, po stronie Wnioskodawczyni nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.
Ad. 6
Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie Ona zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych za okresy, w którym te środki trwałe były używane w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, bowiem zgodnie z definicją ustawową te odpisy amortyzacyjne stanowiły wówczas koszty uzyskania przychodów, a fakt późniejszego wycofania tych składników majątku z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie zmienia tej klasyfikacji.
Wnioskodawczyni uważa, że nie ma podstaw do uznania, że wycofanie składnika majątku z działalności gospodarczej powinno skutkować korektą odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tych składników majątku. Odpisy amortyzacyjne od nieruchomości nr 1 oraz nakładów na nieruchomości nr 1 i 2, były dokonywane za okresy, w których te środki trwałe były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej.
Zatem, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 22 ust. 8 tej ustawy, należy przyjąć, że skoro odpisy amortyzacyjne stanowiły koszty uzyskania przychodów, bo były ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, to nie ma podstaw do dokonywania korekt tych odpisów w momencie wycofania tych środków trwałych z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.
Wniosek ten znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, w których ze stanowiskiem wnioskodawców zgodził się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej:
·z 12 czerwca 2020 r., Nr 0112-KDIL2-2.4011.360.2020.1.MW, w której wskazano: „Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane przepisy prawne, należy stwierdzić, że wycofanie z ewidencji środków trwałych i zaprzestanie wykorzystywania ich w jednoosobowej działalności gospodarczej nie będzie skutkować koniecznością dokonania korekty odpisów amortyzacyjnych za okres, w którym były one wykorzystywane”;
·z 27 kwietnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.178.2020.1.MS, w której wskazano: „Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane przepisy prawne Wnioskodawca stwierdza, że wycofanie z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i zaprzestanie wykorzystywania ich w jednoosobowej działalności gospodarczej nie będzie skutkować koniecznością dokonania korekty odpisów amortyzacyjnych za okres, w którym były one wykorzystywane”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 omawianej ustawy:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Z kolei w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
− wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości z majątku prowadzonej działalności gospodarczej na cele osobiste podatnika mamy jedynie do czynienia z przesunięciem składnika majątku z tej działalności do majątku prywatnego osoby prowadzącej działalność gospodarczą. Taka czynność nie będzie nosić cech odpłatnego zbycia. Majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku osobistego, dlatego też przekazanie składnika majątku z prowadzonej działalności gospodarczej na potrzeby osobiste nie powoduje powstania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wycofanie całości lub części nieruchomości jest obojętne podatkowo.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że jeśli planowane wycofanie nieruchomości Nr 1 oraz nakładów na nieruchomości Nr 1 i Nr 2 z dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej i przekazanie ich do Pani majątku prywatnego, nie będzie nosić w istocie cech odpłatnego zbycia, tym samym ww. wycofanie nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie będzie bowiem wiązała się w szczególności z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, po Pani stronie nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Odnosząc się natomiast do pytania Nr 6 wskazujemy co następuje:
W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. W związku z tym, że składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawa przewiduje zasadę, że wydatki zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia.
Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Definicja środków trwałych – dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych – określona została w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie warunków uznać można za środki trwałe, podlegające amortyzacji oraz w art. 22c tej ustawy, w którym wymieniono również składniki majątku uznawane, m.in. za środki trwałe, niepodlegające amortyzacji. Definicja środków trwałych została więc dla celów podatkowych ściśle powiązana z pojęciem amortyzacji.
Na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2)maszyny, urządzenia i środki transportu,
3)inne przedmioty
o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok. wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Przepis art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje, że:
Amortyzacji nie podlegają:
1)grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2)budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,
3)dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4)wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,
5)składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności
- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Natomiast stosownie do treści art. 22a ust. 2 pkt 1 tej ustawy,
Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”, zwane także środkami trwałymi.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje wprost, co należy rozumieć przez inwestycje w obcych środkach trwałych. Definiuje natomiast pojęcie „inwestycji”.
Zgodnie z art. 5a pkt 1 powyższej ustawy,
Ilekroć w ustawie jest mowa o inwestycjach – oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217), zwanej dalej „ustawą o rachunkowości”.
Środki trwałe w budowie to – w myśl art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości – zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.
Biorąc pod uwagę te definicje można stwierdzić, że inwestycje w obcych środkach trwałych to ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegają na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego. Podejmując inwestycje w obcym środku trwałym, podatnik powinien dysponować zezwoleniem uzyskanym od właściciela tego środka trwałego.
Jednocześnie należy mieć na uwadze, że ww. wydatki inwestycyjne będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne jeżeli nie zostaną podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie, np. przez właściciela środka trwałego (art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych w przypadku inwestycji w obcym środku trwałym regulują przepisy art. 22a-22n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Według art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.
W myśl art. 22g ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
Wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się, stosując odpowiednio ust. 3-5.
Zgodnie z art. 22g ust. 4 tej ustawy,
Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Przykładem ponoszenia nakładów w obcych środkach trwałych jest konieczność dostosowania używanych na podstawie umowy użyczenia, najmu, czy dzierżawy lub innej umowy, obcych budynków albo lokali do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej użytkownika.
Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje kategorie świadczeń, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Z treści powyższego przepisu wynika, że:
Kosztami uzyskania przychodów nie są wydatki, m.in. na:
a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane przepisy prawne, wycofanie środków trwałych z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i zaprzestanie wykorzystywania ich w Pani jednoosobowej działalności gospodarczej nie będzie skutkować koniecznością dokonania korekty odpisów amortyzacyjnych za okres, w którym były one wykorzystywane.
Zatem za prawidłowe należy uznać Pani stanowisko, w którym stwierdziła Pani, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 22 ust. 8 tej ustawy, należy przyjąć, że skoro odpisy amortyzacyjne stanowiły koszty uzyskania przychodów, bo były ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, to nie ma podstaw do dokonywania korekt tych odpisów w momencie wycofania tych środków trwałych z działalności gospodarczej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).