Ustalenie przychodu. - Interpretacja - 0112-KDIL2-2.4011.377.2022.4.WS

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 15 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.377.2022.4.WS

Temat interpretacji

Ustalenie przychodu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 6 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 6 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 lipca 2022 r. (wpływ 12 lipca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wybrana forma opodatkowania to ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć Umowę Konsorcjum (umowę wspólnego przedsięwzięcia), w ramach której to umowy Sp. z o.o. będzie Liderem konsorcjum, zaś Wnioskodawca będzie członkiem konsorcjum (zwanym także Konsorcjantem). Ze względu na opracowanie przez Wnioskodawcę narzędzi umożliwiających sprzedaż internetową, realizacja sprzedaży internetowej przez Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością bez udziału Wnioskodawcy byłaby niemożliwa lub wymagała dużego nakładu kosztów i czasu pracy na opracowanie odpowiednich narzędzi i wypozycjonowanie sklepu internetowego.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wybrana forma opodatkowania to ryczałt od dochodów spółek. Wnioskodawcy są podmiotami powiązanymi.

Możliwym jest, iż w ramach rozwoju biznesu może dochodzić do przystąpienia nowych podmiotów do Konsorcjum, co zostanie uwzględnione w aneksowanej Umowie Konsorcjum.

Lider Konsorcjum prowadzi głównie działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej towarów za pośrednictwem sklepów internetowych i stacjonarnych, zaś Konsorcjant prowadzi działalność gospodarczą komplementarną skupiającą się na obsłudze sprzedaży detalicznej oferowanej przez Internet, działalność w zakresie rozwoju narzędzi (aplikacji) wspomagających działalność sprzedażową. Konsorcjant w przeszłości prowadził działalność w zakresie sprzedaży detalicznej, a tym samym posiada bardzo dużą wiedzę praktyczną i teoretyczną, negocjował kontrakty handlowe, jak również prowadził akcje sprzedażowe zwiększające potencjał sprzedażowy.

Szczegółowe warunki współpracy pomiędzy podmiotami zostaną określone w Umowie Konsorcjum, która stanowić będzie, iż strony działają na zasadzie wspólnego przedsięwzięcia nieposiadającego odrębnej podmiotowości prawnej oraz zobowiązują się do uczestniczenia we wspólnym przedsięwzięciu na zasadzie realizacji poszczególnych zadań (każdemu z podmiotów przydzielony zostanie do realizacji odrębny zakres zadań w zakresie realizacji inwestycji w ramach konsorcjum, co będzie wiązać się także z przypisaniem określonego zysku poszczególnym członkom Konsorcjum). Strony umowy dopuszczają możliwość modyfikacji postanowień Umowy Konsorcjum oraz okresową weryfikację realizowanych zadań w celu dostosowania podziału wynagrodzenia adekwatnie do ponoszonych nakładów i osiąganych celów.

Wspólne działanie jest podejmowane w celu wzajemnego połączenia potencjałów finansowych, logistycznych, technicznych i organizacyjnych przekraczających możliwości jednego podmiotu i tym samym sprostaniu rosnącym wymogom i konkurencji. Celem wspólnego przedsięwzięcia będzie powierzenie wyodrębnionych działań stronom umowy Konsorcjum w celu zwiększenia skuteczności działania i maksymalizacji zysku.

Umowa Konsorcjum określać będzie, za jakie czynności jest odpowiedzialny dany członek konsorcjum. Każdy z członków konsorcjum we własnym zakresie ponosi koszty związane z wykonaniem umowy (zadaniowy podział pracy). Część kosztów może być zaś ponoszona wspólnie przez członków konsorcjum i każdy z członków będzie obowiązany do ponoszenia kosztów przypadających na jego udział.

Strony ustaliły, iż w kontaktach z podmiotami trzecimi (kontrahentami) tylko jeden z członków konsorcjum funkcjonować będzie jako podmiot realizujący sprzedaż towarów lub podmiot nabywający towary/usługi, zaś Umowa Konsorcjum określać będzie podział czynności i wynagrodzenia miedzy członków konsorcjum oraz podział kosztów wspólnych. Członek konsorcjum zawierający umowę handlową sprzedaży realizowaną w ramach Konsorcjum wystawia dokument sprzedaży (fakturę/paragon) za realizowaną sprzedaż na podmiot trzeci na całość wynagrodzenia.

Przewiduje się następujący sposób rozliczeń: członek konsorcjum zawierający umowę handlową z podmiotem trzecim realizowaną w ramach Konsorcjum wystawia dokument sprzedaży na podmiot trzeci na całość wynagrodzenia, jednakże zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 jako przychód podatkowy tego podmiotu zostanie rozpoznana kwota pomniejszona o wynagrodzenie należne innym członkom konsorcjum. Jednocześnie każdy z członków konsorcjum wystawia fakturę na swoją część wynagrodzenia wynikającą z Umowy Konsorcjum, które to wynagrodzenie będzie ich przychodem podatkowym z tytułu realizowanych czynności w ramach Umowy Konsorcjum.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

Co stanowi wynagrodzenie, o którym mowa w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 3, tj.:

a)czy jedynie kwota przekazywana przez Lidera w zamian za wyświadczone na jego rzecz przez Wnioskodawcę usługi w ramach umowy Konsorcjum,

b)czy udział w zysku wygenerowany przez spółkę – Lidera w ramach umowy Konsorcjum,

c)czy inny element, jaki?

W ramach rozliczeń finansowych pomiędzy Wnioskodawcą i Liderem mogą występować dwa rodzaje rozliczeń pieniężnych – wynagrodzenie będące udziałem w zysku wygenerowany przez spółkę oraz kwoty przekazywane przez Lidera w zamian za wyświadczone na jego rzecz przez Wnioskodawcę usługi w ramach umowy Konsorcjum.

Większość kwot stanowić będzie wynagrodzenie z tytułu zysku wygenerowanego przez Konsorcjum, które to wynagrodzenie w części jest należne Wnioskodawcy.

Jednakże Wnioskodawca, posiadając sklep internetowy (oprogramowanie służące do realizacji transakcji sprzedaży internetowej) oraz oprogramowanie do zarządzania sklepami stacjonarnymi, wykonuje także czynności zlecone przez Lidera, które to czynności mają służyć zwiększeniu rozpoznawalności Lidera jako sprzedawcy i zachęcić klientów do odwiedzenia sklepów stacjonarnych, których właścicielem jest Lider.

W związku z pytaniem nr IV i V z wezwania Wnioskodawca doprecyzował, iż przedmiotem fakturowania i rozliczeń VAT-owskich będzie tylko kwestia świadczenia usług pomiędzy Konsorcjantami.

Jak uregulowana jest w umowie Konsorcjum kwestia wynagrodzenia, o którym mowa w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 3? Należy opisać.

W realizowanym wspólnie przedsięwzięciu udział finansowy stron w ramach Konsorcjum w zyskach i stratach może być różny i będzie zależny od wielkości udziału każdego członka Konsorcjum w realizacji przedsięwzięcia za dany miesiąc, w tym wielkości poniesionych kosztów przez każdą ze Stron i wielkości przychodu.

Strony w ostatnim dniu każdego miesiąca dokonują rozliczenia udziału członków Konsorcjum w realizowanych za ten okres przedsięwzięciach, przy czym obecnie przychód Konsorcjanta (Wnioskodawcy) kształtuje się wysokości 3,5% przychodów.

Udział Konsorcjanta został ustalony jako udział w przedsięwzięcie z tytułu sprzedaży internetowej realizowanej przez Sklep internetowy wykorzystywany do bezpośredniej sprzedaży towarów oraz wielkość poniesionych nakładów z tytułu sprzedaży.

Jeżeli do końca miesiąca nie zostanie obliczona inna wielkość udziału Konsorcjanta w przychodzie, to wartość ta jest uznana za właściwą i wypłacona Wnioskodawcy.

Po każdym kwartale obejmującym trzy miesiące następuje weryfikacja przychodowości sprzedaży i tym samym udziału w przychodzie Konsorcjanta, po czym zostaje dokonana dopłata w kolejnym miesiącu o różnicę udziału lub zwrot przez potrącenie nadpłaconej wartości.

Czy Wnioskodawca świadczy w ramach umowy Konsorcjum na rzecz Lidera, członka Konsorcjum jakiekolwiek usługi lub dostawy towarów? Jeśli tak, jakie (należy enumeratywnie wymienić)?

Poprzez działania zlecone Wnioskodawca świadczy w ramach umowy Konsorcjum na rzecz Lidera głównie usługi dotyczące pozyskiwania klientów za pośrednictwem sieci Internet oraz promowania marki handlowej w sieci. Wnioskodawca może także świadczyć usługi informatyczne (np. tworzenie i rozwijanie oprogramowania do obsługi sklepów stacjonarnych Lidera).

Czy Wnioskodawca świadczy w ramach umowy Konsorcjum jakiekolwiek usługi lub dostawy towarów bezpośrednio na rzecz podmiotu trzeciego (Kontrahenta)? Jeśli tak, jakie (należy enumeratywnie wymienić)?

Wnioskodawca za pośrednictwem sklepu internetowego przedstawia ofertę sprzedażową, przyjmuje zamówienia sprzedażowe, przedstawia dostępne ilości towarów do sprzedaży, przesyła informacje w zakresie statusu realizacji zamówienia.

Czy w kontaktach z Kontrahentami jedynie Lider będzie funkcjonował jako podmiot realizujący sprzedaż lub nabycie towarów/usług?

Tak, w kontaktach z Kontrahentami jedynie Lider będzie funkcjonował jako podmiot realizujący sprzedaż lub nabycie towarów/usług.

Lider posiada sieć sklepów stacjonarnych, posiada zasoby osobowe oraz wiedzę co do obsługi posprzedażowej. Tym samym realizacja transakcji sprzedaży przez Lidera pozwala uwiarygodnić sprzedawcę jako podmiot posiadający doświadczenie, ułatwia kontakt bezpośredni, zaś synergia działań pozwala osiągnąć znaczne oszczędności biznesowe (Wnioskodawca nie musi budować zespołu ludzkiego, ograniczone są koszty funkcjonowania).

Czy Wnioskodawca wystawiał będzie faktury VAT na swoją część wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu realizowanych czynności w ramach umowy Konsorcjum na Lidera?

Tak, Wnioskodawca wystawiał będzie faktury VAT na swoją część wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług na rzecz Lidera.

Jednocześnie Wnioskodawca będzie wystawiał noty na kwotę wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu realizowanych czynności w ramach umowy Konsorcjum.

Czy faktury VAT, o których mowa w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 4, będą wystawiane na Wnioskodawcę?

W sytuacji zlecenia czynności przez Lidera, które mają na celu realizację usług na rzecz Wnioskodawcy (np. modyfikację oprogramowania sklepu internetowego), Lider będzie wystawiać fakturę (refakturę kosztów informatycznych), które to koszty powinien ponieść Wnioskodawca jako właściciel sklepu internetowego.

Należy jednocześnie mieć na uwadze, iż Konsorcjum zostało dopiero zawiązane, a tym samym kwestie podejmowanych działań i świadczenia usług jest obecnie na etapie dostosowawczym, co ma zwiększyć skalę synergii (skala świadczenia usług pomiędzy Liderem i Wnioskodawcą może ulegać zwiększeniu lub zmniejszeniu).

Czy rozliczenie wynagrodzenia – wskazane w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 3 – będzie stanowić odpłatności z tytułu dostawy towarów bądź świadczenia usług pomiędzy Wnioskodawcą a Liderem?

Tak, rozliczenie wynagrodzenia – wskazane w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 3 – będzie stanowić odpłatności z tytułu dostawy towarów Zmodyfikowana treść zapytania precyzuje, iż faktury będą wystawiane w sytuacji świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz Lidera.

Kwoty wynagrodzenia przypadającego na Wnioskodawcę z tytułu udziału w Konsorcjum będzie dokumentowana notą księgową.

Czy faktury wystawiane przez Lidera na rzecz Kontrahenta będą dokumentowały zarówno świadczenia wykonywane przez Lidera, jak również świadczenia wykonane przez Wnioskodawcę?

Tak, faktury wystawiane przez Lidera na rzecz Kontrahenta będą dokumentowały zarówno świadczenia wykonywane przez Lidera, jak również świadczenia wykonane przez Wnioskodawcę. Będzie to łączna kwota odpłatności należna za wszystkie czynności.

Czy Wnioskodawca w ramach umowy Konsorcjum zachowa pełną odrębność i samodzielność jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą?

Tak, Wnioskodawca w ramach umowy Konsorcjum zachowa pełną odrębność i samodzielność, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Jakie konkretnie zadania będzie realizował Wnioskodawca i Lider w ramach zawartej umowy Konsorcjum w związku ze świadczeniem w ramach zawartych umów z Kontrahentami?

Wnioskodawca w głównej mierze będzie obsługiwał sprzedaż towarów za pośrednictwem udostępnionego sklepu/sklepów internetowych z wykorzystaniem (system do zarządzania bazą sklepów internetowych). Wnioskodawca będzie także odpowiedzialny za realizację strategii sprzedażowej za pośrednictwem Internetu.

Lider Konsorcjum będzie zajmował się kompleksową obsługą sprzedaży za pośrednictwem sklepów stacjonarnych oraz obsługą zleceń internetowych (kupno towarów, wysyłka do klientów, obsługa reklamacji, kontakt bezpośredni z Kontrahentem). Lider będzie także zarządzał całym Konsorcjum i zajmował się jego obsługą. Będzie też się zajmował kwestiami administracyjnymi i kwestią pozyskania personelu.

Za wykonanie jakich konkretnie czynności i na czyją rzecz w ramach umowy Konsorcjum Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie, o którym mowa w zadanym pytaniu oznaczonym we wniosku nr 3?

Zmodyfikowana treść zapytania precyzuje, iż faktury będą wystawiane w sytuacji świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz Lidera (usługi dotyczące pozyskiwania klientów za pośrednictwem sieci Internet oraz promowania marki handlowej w sieci, czy też świadczenia usług informatycznych w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania do obsługi sklepów stacjonarnych Lidera).

Kwoty wynagrodzenia przypadającego na Wnioskodawcę z tytułu udziału w Konsorcjum będą zaś dokumentowane notą księgową.

W jaki konkretnie sposób dokonywany będzie podział wynagrodzenia pomiędzy Liderem a Wnioskodawcą? W jaki sposób będzie kalkulowana i od czego uzależniona będzie wysokość wynagrodzenia przypadająca Wnioskodawcy i Liderowi?

Podział wynagrodzenia będzie wyliczany głównie w oparciu o wielkość sprzedaży realizowaną za pośrednictwem Internetu i sprzedaży w sklepach stacjonarnych oraz wielkości poniesionych kosztów przez każdą ze Stron.

Strony w ostatnim dniu każdego miesiąca dokonują rozliczenia udział członków Konsorcjum w realizowanych za ten okres przedsięwzięciach, przy czym obecnie przychód Konsorcjanta (Wnioskodawcy) kształtuje się wysokości 3,5% przychodów.

Udział Konsorcjanta został ustalony jako udział w przedsięwzięcie z tytułu sprzedaży internetowej realizowanej przez Sklep internetowy wykorzystywany do bezpośredniej sprzedaży towarów oraz wielkość poniesionych nakładów z tytułu sprzedaży.

Czy możliwa jest sytuacja, w której Wnioskodawca nie otrzyma wynagrodzenia za czynności wykonywane w ramach umowy Konsorcjum? Jeśli tak, należy opisać dlaczego.

W sytuacji, gdyby realizowane czynności w ramach Konsorcjum nie przyniosłyby zysku (po mimo podjętych działań), możliwa jest sytuacja, w której Wnioskodawca nie otrzyma wynagrodzenia za czynności wykonywane w ramach umowy Konsorcjum. Każdy z uczestników może ponosić koszty na realizację przedsięwzięcia i każdy z uczestników ponosi także ryzyko gospodarcze związane z umową Konsorcjum. Także w przypadku braku sprzedaży za pośrednictwem sieci Internet przeprowadzona kalkulacja wynagrodzenia może wykazać, iż całość wynagrodzenia będzie należna Liderowi z tytułu sprzedaży w sieci sklepów stacjonarnych.

Jakie dokładnie zasady ponoszenia wspólnych wydatków przez Wnioskodawcę i Lidera wynikają z umowy Konsorcjum? Należy szczegółowo opisać.

Każda ze Stron ponosi we własnym zakresie koszty własnej działalności, w tym podatki i opłaty. Wspólne wydatki, takie jak np. przygotowanie polityki ochrony danych osobowych dla Konsorcjum będą ponoszone przez jednego z członków Konsorcjum (co do zasady Lidera), a następnie będą rozliczane proporcjonalnie według zaangażowania w realizację przedsięwzięcia, co do zasady uwzględniając wielkości udziału w przychodzie Konsorcjum.

Czy Lider będzie wystawiał faktury na rzecz Kontrahentów w swoim imieniu, czy również w imieniu Wnioskodawcy? Jeśli również w imieniu Wnioskodawcy, to:

a)czy Wnioskodawca upoważni Lidera do wystawienia faktur w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy?

b)na jakich zasadach regulowane jest wystawianie faktur i czy powyższe zasady wynikają z umów z Kontrahentami?

c)wykonywanie jakich czynności przez Wnioskodawcę będą dokumentowały te faktury?

Lider będzie wystawiał faktury na rzecz Kontrahentów wyłącznie w swoim imieniu. Fraktury te będą uwzględniały całe wynagrodzenie należne członkom Konsorcjum, które to wynagrodzenie będzie później przypisane poszczególnym członkom Konsorcjum i refakturowaniu przez Wnioskodawcę/innych uczestników Konsorcjum na Lidera.

Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Tak, Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Czy działalność prowadzona przez Wnioskodawcę oraz członków Konsorcjum – za pośrednictwem której będą oni wykonywać czynności w ramach Konsorcjum – stanowi/stanowić będzie działalność opodatkowaną podatkiem VAT?

Tak, działalność prowadzona przez Wnioskodawcę oraz członków Konsorcjum – za pośrednictwem której będą oni wykonywać czynności w ramach Konsorcjum – stanowi/stanowić będzie działalność opodatkowaną podatkiem VAT.

Czy nabywane przez Wnioskodawcę od innych członków Konsorcjum towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT?

Tak, nabywane przez Wnioskodawcę od innych członków Konsorcjum towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Czy nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT?

Tak, nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Czy – w kontaktach z podmiotami trzecimi (Kontrahentami) – wyłącznie Lider będzie funkcjonował jako podmiot realizujący sprzedaż towarów/usług lub podmiot nabywający towary/usługi?

W kontaktach z podmiotami trzecimi (Kontrahentami) – wyłącznie Lider będzie funkcjonował jako podmiot realizujący sprzedaż towarów/usług. Natomiast względem dostawców, każdy z uczestników może występować jako podmiot nabywający towary/usługi. Ideą Konsorcjum jest położenie nacisku na specjalizację i podział zadań poszczególnych członków Konsorcjum w celu sprzedaży dóbr i usług, gdzie Lider będzie pełnić funkcję podmiotu odpowiedzialnego za kontakt bezpośredni z Kontrahentami.

Czy w umowie zawieranej z kontrahentami zostanie zawarta informacja, że kontrahent zawiera umowę z Konsorcjum, a nie z jednym z członków Konsorcjum (Liderem)? Jeśli nie, należy wskazać dlaczego.

Odpowiednia informacja jest ujawniana w dokumentach stanowiących o prawach i obowiązkach odbiorców towarów i usług, np. regulaminach sklepu internetowego i polityce ochrony danych osobowych. W sytuacji, gdzie ustawodawca wprost nakazał ujawnienie działania w formie konsorcjum (np. prawo zamówień publicznych), taka informacja jest ujawniana w umowie. Wnioskodawca i Lider nie wyklucza jednakże, iż taka informacja będzie także ujawniona w innych oficjalnych dokumentach (np. w sprawozdaniu finansowym).

Czy z umów z Kontrahentami będzie wynikać, że płatność za świadczenia ma być dokonywana na Lidera?

Tak, z umów z Kontrahentami będzie wynikać, że płatność za świadczenia ma być dokonywana na rzecz Lidera.

Czy członkowie Konsorcjum będą stanowić grupę VAT – w rozumieniu art. 15a ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2022 r. – tj. grupę podmiotów powiązanych finansowo, ekonomicznie oraz organizacyjnie, które zawrą umowę o utworzeniu grupy VAT?

Nie, członkowie Konsorcjum nie będą stanowić grupy VAT w rozumieniu art. 15a ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług, który to przepis zacznie obowiązywać z dniem 1 stycznia 2023 r. Kwestia ta jest jednakże przedmiotem analiz i nie można wykluczyć, iż w dacie obowiązywania przepisu nastąpi zawiązanie grupy VAT – nie jest to jednakże obecnie przedmiotem zapytania.

Czy w roku poprzedzającym rok podatkowy, którego dotyczy wniosek, uzyskał Pan przychody z działalności w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro.

Nie, w roku poprzedzającym rok podatkowy, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca nie uzyskał przychodów z działalności w wysokości przekraczającej 2 000 000 euro.

Czy w odniesieniu do działalności, którą Pan prowadzi, występują negatywne przesłanki wynikające z art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wnioskodawca wskazuje, iż nie jest spełniony żaden z warunków (żadna z przesłanek) wskazanych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, który to warunek/przesłanka wykluczałaby prawo do wyboru opodatkowania w formie ryczałtu.

Pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych

Czy część wynagrodzenia z tytułu sprzedaży detalicznej przypisana Konsorcjantowi na podstawie wystawionych faktur bądź not księgowych, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zakwalifikować do źródła przychodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej tak, jakby on sam wykonał w tej części usługę zafakturowaną na podmiot trzeci i będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie – część wynagrodzenia z tytułu sprzedaży detalicznej przypisana Konsorcjantowi na podstawie wystawionych faktur bądź not księgowych, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zakwalifikować do źródła przychodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej tak, jakby on sam wykonał w tej części usługę zafakturowaną na podmiot trzeci i będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Na wstępie należy wskazać, iż zasady działania konsorcjum nie są w polskich przepisach odrębnie uregulowane. Dopuszczalność zawierania tego typu umów wynika z obowiązującej w prawie cywilnym swobody zawierania umów. Stąd, jak się przyjmuje, samo konsorcjum może przyjmować różnorodne formy.

Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Ponieważ prawo nie wyszczególnia umowy konsorcjum, należy ona do tzw. umów nienazwanych. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie ma własnej osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane, nie musi mieć odrębnej nazwy ani też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach nie związanych z konsorcjum), a w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem.

Zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiał się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Strony umowy konsorcjum, korzystając z powyższej zasady swobody umów, mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, z zasadami współżycia społecznego. Zatem dla uznania konsorcjum za wspólne przedsięwzięcie nie jest konieczne aby umowa, która konsorcjum to zawiązuje, określała procentowy udział konsorcjantów we wspólnym przedsięwzięciu, umowa ta może być zmieniana lub do tej umowy mogą przystępować inne podmioty.

Najprostszą formą konsorcjum może być wspólnie kontrolowana działalność – związek firm powołany zostaje do zaoferowania podmiotom trzecim wspólnego wykonania zadania, z jasno określonym podziałem obowiązków w zakresie realizacji tego zadania, z których poszczególni konsorcjanci wywiązują się na własny koszt. Jeden z członków konsorcjum jest umocowany do podpisywania umowy gospodarczej w imieniu całego konsorcjum, a rozliczenia gospodarcze z zamawiającym, w tym fakturowanie sprzedaży, prowadzone są przez ten podmiot. Pozostałe firmy wystawiają faktury/noty księgowe na ten podmiot i w ten sposób ostatecznie uczestniczą w zyskach wspólnego przedsięwzięcia. Tego typu konsorcjum nie wymaga własnej księgowości, a jego działalność jest sumą działań jego uczestników, które to działania – tj. uzyskiwane przychody, ponoszone koszty, podejmowane zobowiązania itp., rejestrowane są w ich księgach i sprawozdaniach finansowych.

Należy zauważyć, że konsorcjum stanowi określony w umowie sposób uregulowania rozliczeń pomiędzy podmiotami tworzącymi konsorcjum oraz wprowadza zasady, którymi strony powinny kierować się w swoich kontaktach. Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni dokonywać podziału kosztów czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum (według zawartej umowy). Umowa konsorcjum może przewidywać, iż każdy z uczestników konsorcjum ponosi koszty we własnym zakresie, realizując określone czynności, a uzyskiwany przychód dzielony jest miedzy członków konsorcjum proporcjonalnie do realizowanych czynności. Niezależnie od przyjętego modelu funkcjonowania konsorcjum, rozliczenia pomiędzy konsorcjantami są sprawą wewnętrzną i pozostają poza sferą rozliczeń z zamawiającym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl natomiast art. 5 ust. 2 Ustawy CIT zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (jeżeli koszty są ponoszone łącznie na wspólne przedsięwzięcie).

Zbieżne zapisy zostały wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 8 ust. 1 – przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jednocześnie w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Przepisy te ustalają nadrzędne zasady rozliczeń podatkowych dokonywanych między podmiotami biorącymi udział we wspólnym przedsięwzięciu.

Cytowane przepisy wskazują, że określając wysokość przychodów podatkowych przypadających na danego członka Konsorcjum, jak również wysokość kosztów, podstawę opodatkowania i wysokość zobowiązania podatkowego, należy w pierwszym rzędzie kierować się zapisami Umowy Konsorcjum i zawartymi w niej uregulowaniami.

Zatem, skoro członkowie Konsorcjum ustalili w Umowie Konsorcjum zasady udziału w przychodzie każdego członka Konsorcjum, to powyższe postanowienie jest wiążące przy ustalaniu udziału każdego z członków w przychodach Konsorcjum dla potrzeb art. 5 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, jest to też postanowienie wiążące dla celów ustalenia wysokości przychodów podatkowych po stronie wystawcy faktury na rzecz podmiotu trzeciego.

Zgodnie zaś z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Stosownie do art. 12 ust. 3 wskazanej ustawy za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Poprzez przykładowe wyliczenie (katalog otwarty) zawarte w art. 12 ust. 1-3 omawianej ustawy ustawodawca precyzuje jedynie rodzaje przychodów. Ponadto, wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (art. 12 ust. 4 tej ustawy).

Zbieżne regulacje zostały zawarte w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Należy wskazać, iż zgodnie z funkcjonującą linią orzeczniczą prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Działalność gospodarcza charakteryzuje się pewnym stopniem zorganizowania – tj. pewnej systematyce działania i wprowadzenia logiki i porządku w działaniu. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza stały zamiar jej wykonywania, nie wykluczając możliwości prowadzenia działalności sezonowo lub do czasu osiągnięcia określonych celów (np. pozyskania kontrahentów handlowych). Przez powtarzalność rozumie się natomiast cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny – tj. działania podejmowane w ramach Konsorcjum w sposób zorganizowany i systematyczny, dążenie do zwiększenie sprzedaży na rzecz klientów detalicznych, powtarzalność świadczonych usług – należy wskazać, iż prowadzona działalność nosi znamiona działalność gospodarczej, a prowadzenie jej w formie Konsorcjum (jako grupa podmiotów funkcjonująca jak jeden podmiot) nie jest przesłanką negatywną. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, uzyskany przychód uczestnicy Konsorcjum powinni zakwalifikować do przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT i art. 14 ust. 1 ustawy o PIT i opodatkować zgodnie z wybraną formą opodatkowania.

Analizując przepisy art. 12 ustawy o CIT oraz art. 14 ustawy o PIT, można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną – przychód powstaje zatem w momencie jego faktycznego uzyskania przez podatnika. Tym samym, na gruncie ww. ustawy przychód powinien cechować się definitywnością i określonością. Zgodnie z takim podejściem za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym może być uznany tylko definitywny, trwały i ostateczny (bezzwrotny) przyrost majątkowy.

Nie może to być zatem jakikolwiek przychód, lecz wyłącznie taki, w stosunku do którego podatnikowi przysługuje prawo do jego otrzymania i który stanowić będzie jego trwałe przysporzenie majątkowe. Innymi słowy, przychodem będzie wyłącznie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, którego rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że jest należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika.

W sytuacji zatem, w której członek Konsorcjum przekazuje część uzyskanych od klientów (podmiotów trzecich) aktywów (środki pieniężne) innemu podmiotowi, nie będąc uprawnionym do dysponowania tymi aktywami, ich wartość nie może być traktowana jako przychód w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o CIT czy też przychód w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o PIT. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca winien zaliczać do swoich przychodów podatkowych tylko tę część przychodów, która odpowiada jego udziałowi w Konsorcjum (określonemu w Umowie Konsorcjum), a tym samym nie zaliczać do swoich przychodów podatkowych kwoty przychodów należnych innemu członkowi Konsorcjum.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Przy czym, w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1)rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2)ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji przychodu, jednak w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Analizując przepis art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Przychód powstaje zatem w momencie jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Zaznaczamy jednak, że zastrzeżenie, o którym mowa w tym przepisie, obejmuje m.in. przychody wymienione w art. 14 ww. ustawy, a więc przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Literalna wykładnia powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że do przychodów z tego źródła podatnik powinien zaliczyć przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką". Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a)uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b)uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest między innymi od niespełnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W artykule tym zawarto wyłączenia z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jednak – zgodnie z Pana wskazaniem – w Pana przypadku nie jest spełniony żaden z warunków (żadna z przesłanek) wskazanych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, który to warunek/przesłanka wykluczałaby prawo do wyboru opodatkowania w formie ryczałtu.

Wskazał Pan również, że w roku poprzedzającym rok podatkowy, którego dotyczy wniosek, nie uzyskał Pan przychodów z działalności w wysokości przekraczającej 2 000 000 euro.

Ponadto z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że zamierza Pan zawrzeć Umowę Konsorcjum (umowę wspólnego przedsięwzięcia), w ramach której to umowy spółka z o.o. (dalej: Spółka) będzie Liderem konsorcjum, natomiast Pan będzie członkiem konsorcjum. Ze względu na opracowanie przez Pana narzędzi umożliwiających sprzedaż internetową, realizacja sprzedaży internetowej przez Spółkę bez Pana udziału byłaby niemożliwa lub wymagałaby dużego nakładu kosztów i czasu pracy na opracowanie odpowiednich narzędzi i wypozycjonowanie sklepu internetowego. Szczegółowe warunki współpracy między podmiotami zostaną określone w Umowie Konsorcjum, która stanowić będzie, że strony działają na zasadzie wspólnego przedsięwzięcia nieposiadającego odrębnej podmiotowości prawnej oraz zobowiązują się do uczestniczenia we wspólnym przedsięwzięciu na zasadzie realizacji poszczególnych zadań (każdemu z podmiotów przydzielony zostanie do realizacji odrębny zakres zadań w zakresie realizacji inwestycji w ramach konsorcjum, co będzie wiązać się także z przypisaniem określonego zysku poszczególnym członkom konsorcjum). Strony Umowy Konsorcjum dopuszczają możliwość modyfikacji jej postanowień oraz okresową weryfikację realizowanych zadań w celu dostosowania podziału wynagrodzenia adekwatnie do ponoszonych nakładów i osiąganych celów. Strony ustaliły, że w kontaktach z podmiotami trzecimi (kontrahentami) tylko jeden z członków konsorcjum funkcjonować będzie jako podmiot realizujący sprzedaż towarów lub podmiot nabywający towary/usługi, natomiast Umowa Konsorcjum będzie określać podział czynności i wynagrodzenia miedzy członków konsorcjum oraz podział kosztów wspólnych. Członek konsorcjum zawierający umowę handlową sprzedaży realizowaną w ramach konsorcjum wystawia dokument sprzedaży (fakturę/paragon) za realizowaną sprzedaż na podmiot trzeci na całość wynagrodzenia. Przewiduje się następujący sposób rozliczeń: członek konsorcjum zawierający umowę handlową z podmiotem trzecim realizowaną w ramach konsorcjum wystawia dokument sprzedaży na podmiot trzeci na całość wynagrodzenia, jednak zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 jako przychód podatkowy tego podmiotu zostanie rozpoznana kwota pomniejszona o wynagrodzenie należne innym członkom konsorcjum. Jednocześnie każdy z członków konsorcjum wystawia fakturę na swoją część wynagrodzenia wynikającą z Umowy Konsorcjum, które to wynagrodzenie będzie ich przychodem podatkowym z tytułu realizowanych czynności w ramach Umowy Konsorcjum.

W związku z powyższym opisem – zwracamy uwagę, że umowa konsorcjum jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy solidarnym ponoszeniu ryzyka. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze – „umowy konsorcjum” nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego, lecz stanowi porozumienie istniejących stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego. Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że dwóch lub więcej wspólników przedsięwzięcia jest związanych ustaleniami umownymi oraz, że owe ustalenia umowne ustanawiają sprawowanie współkontroli. Działalność wykonywana w ramach wspólnego przedsięwzięcia może być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, jednak do uznania takiej działalności za wspólne przedsięwzięcie wystarczy jednokrotne jej wykonanie, nie musi to być więc działalność nastawiona na wykonanie w sposób powtarzający się. Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Ponieważ prawo nie wyszczególnia umowy konsorcjum, należy ona do tzw. umów nienazwanych. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie ma własnej osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane, nie musi mieć odrębnej nazwy ani też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem.

Zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Umowa konsorcjum, jak już wyżej wskazaliśmy, należy do tzw. umów nienazwanych. Strony takiej umowy – korzystając z powyższej zasady swobody umów – mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, i o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, z zasadami współżycia społecznego, mogą traktować zawartą umowę jako nieuregulowaną przepisami Kodeksu cywilnego umowę konsorcjum. Zatem dla uznania konsorcjum za wspólne przedsięwzięcie nie jest konieczne, aby umowa, która konsorcjum to zawiązuje, określała procentowy udział konsorcjantów we wspólnym przedsięwzięciu. Najprostszą formą konsorcjum może być wspólnie kontrolowana działalność – związek firm powołany zostaje do zaoferowania podmiotom trzecim wspólnego wykonania zadania, z jasno określonym podziałem obowiązków w zakresie realizacji tego zadania, z których poszczególni konsorcjanci wywiązują się na własny koszt. Lider konsorcjum jest umocowany do podpisywania umowy gospodarczej w imieniu konsorcjum, a rozliczenia gospodarcze z zamawiającym, w tym fakturowanie sprzedaży, prowadzone są przez lidera.

Zwracamy również uwagę, że konsorcjum stanowi określony w umowie sposób uregulowania rozliczeń między podmiotami tworzącymi konsorcjum oraz wprowadza zasady, którymi strony powinny kierować się w swoich kontaktach, zwłaszcza z zamawiającym. Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni dokonywać podziału kosztów, czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum, np. według zawartej umowy. Rozliczenia między konsorcjantami są sprawą wewnętrzną i pozostają poza sferą rozliczeń z zamawiającym. Dlatego też stwierdzamy, że rozliczenia przychodów i kosztów między konsorcjantami, w zależności od ustaleń wynikających z zawartych umów/porozumień w ramach zawiązanego konsorcjum, mogą mieć miejsce na zasadzie procentowej lub zadaniowej. Należy jednak mieć na względzie, że rozliczenia między podmiotami powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie przychodów podatkowych (a także kosztów) dla poszczególnych firm realizujących projekt – udokumentowane zgodnie z zasadami wystawiania dowodów księgowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje wspólnego przedsięwzięcia. Określa jedynie sposób rozliczania przychodów i kosztów uczestników wspólnego przedsięwzięcia będących osobami fizycznymi, np. w formie konsorcjum. Podatnikami podatku dochodowego w konsorcjum są jego poszczególni wspólnicy, którzy zgodnie z zasadą określoną w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody ze wspólnego przedsięwzięcia łączą z przychodami ze swojej własnej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do posiadanego udziału we wspólnym przedsięwzięciu. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Wskazujemy, że przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni do wzajemnych rozliczeń stosować podział przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między członkami konsorcjum, np. według zawartej umowy. Rozliczenia między podmiotami (fakturowanie, refakturowanie, wystawianie not księgowych) powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie tych przychodów/kosztów podatkowych dla poszczególnych członków realizujących projekt.

W konsekwencji – Pana przychodem będzie tylko ta część wynagrodzenia, która jest dla Pana kwotą należną, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – do źródła przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej powinien Pan zakwalifikować tę część wynagrodzenia z tytułu sprzedaży detalicznej, która została Panu przypisana jako Konsorcjantowi na podstawie wystawionych faktur bądź not księgowych. Wynagrodzenie to stanowi dla Pana kwotę należną, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnym rozstrzygnięciom.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).