Zważywszy na okoliczność, że to z Polską łączą Pana ściślejsze powiązania osobiste, bowiem to w Polsce zamieszkuje żona i dzieci, a także wyjazd nastąpił celem świadczenia pracy, uznaję, że to w Polsce posiada Pan ośrodek interesów życiowych. W konsekwencji, Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych ustalonym w oparciu o normy kolizyjne zawarte w art. 4 ust. 2 umowy jest Polska. Oznacza to, że w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. podlegał/podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 23 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku podatkowego.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 lipca 2022 r. (data wpływu 8 lipca 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W lipcu 2008 r. wyjechał Pan z Polski do Irlandii w celach zarobkowych. Od tego czasu na stałe mieszka i pracuje Pan w Irlandii. Ma Pan umowę o pracę na czas nieokreślony (kontrakt). Pracuje Pan min. 40 godzin tygodniowo. W 2009 r. dołączyła do Pana żona wraz z córką i zamieszkaliście razem w (…). W 2015 r. w Irlandii urodził się Państwu syn. W lipcu 2016 r. żona wraz z dwojgiem dzieci wróciła do Polski. Pan natomiast został w Irlandii. Planowali Państwo, że zostanie Pan rok i wróci do Polski. Niestety sytuacja się zmieniła i po dzień dzisiejszy, tj. 14 maja 2022 r. dalej Pan mieszka (wynajmuje wspólnie z kolegą mieszkanie), pracuje, płaci rachunki, podatki, składki emerytalne i społeczne. Natomiast w Polsce od lipca 2008 r. nie posiada Pan żadnych dochodów, nie posiadacie wraz z żoną domu lub mieszkania i nie jest Pan ubezpieczony. Pana żona po powrocie do Polski wynajęła mieszkanie, a w 2020 r. podjęła prace. Dzieci natomiast podjęły naukę w szkole we wrześniu 2016 r. Pan natomiast wspiera żonę finansowo. Przysługuje Panu w pracy 26 dni urlopu w ciągu całego roku wliczając wszystkie święta. Firma (hurtownia z żywnością), w której Pan pracuje, działa 24h na dobę, 7 dni w tygodniu. Urlop stara się Pan wykorzystywać na przyjazd do Polski. Posiada Pan certyfikat rezydencji wydany przez Urząd Skarbowy w Irlandii. Pana problem zaczął się w tym roku 2022, ponieważ dowiedział się Pan z prasy, że jest zobligowany do rozliczenia się za rok 2021 oraz lata następne w Polskim Urzędzie Skarbowym nawet mieszkając na stałe w innym państwie. Dlatego rozliczył się Pan wspólnie z żoną z Państwa dochodów za 2021 rok. Podczas próby wypełniania zeznania podatkowego napotkał Pan na kilka problemów. Mianowicie: dzwonił Pan do urzędu skarbowego jak i również do biur rachunkowości z zapytaniem czy w obecnej sytuacji, musi Pan składać zeznanie podatkowe w Polsce, będąc rezydentem Irlandii, jak i również rezydentem Polski (centrum interesów wspólnych). Wychodzi, że ma Pan podwójną rezydencję. Za każdym razem dostawał Pan odpowiedzi potwierdzające, jak i przeczące (zależy na jaką osobę natrafił Pan dzwoniąc). Wobec braku jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, postanowił Pan złożyć zeznanie podatkowe, aby uniknąć jakikolwiek nieprzyjemności.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Okres podlegający interpretacji to: od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz przyszły od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r.

Pana stałe miejsce zamieszkania jest w IRLANDII.

Od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. jest Pan rezydentem podatkowym w Irlandii.

Ma Pan obywatelstwo polskie.

Nie przebywał Pan na terytorium Polski powyżej 183 dni.

Pana dochody za okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. były i nadal są osiągane i wypłacane przez pracodawcę w Irlandii.

Pana powiązania z Polską:

‒Żona oraz dwójka Pana dzieci

‒rozpoczęta budowa domu w kwietniu 2021 r., natomiast w czerwcu 2021 r. przerwana/wstrzymana prawdopodobnie na bardzo długi okres.

‒konto bankowe, którego właścicielem jest żona oraz współwłaścicielem jest Pan.

Pana powiązania z Irlandią:

‒mieszka Pan nieprzerwanie od lipca 2008 roku – po dzień dzisiejszy,

‒wynajmuje Pan mieszkanie wspólnie z kolegą,

‒opłaca Pan rachunki,

‒ma Pan umowę o pracę na czas nieokreślony (praca min. 40 godzin tygodniowo),

‒wszystkie Pana dochody są osiągane w Irlandii,

‒posiada Pan konto bankowe oraz karty kredytowe,

‒płaci Pan składki zdrowotne oraz emerytalne,

‒aktywność społeczna, kulturalna i obywatelska.

Pytanie

Czy mieszkając oraz pracując w Irlandii na stałe, jaki jest Pana obowiązek podatkowy w Polsce w związku z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana odniesieniu obowiązek podatkowy w Polsce, w stosunku do Pana osoby powinien być ograniczony, ponieważ cała Pana praca, dochody, emerytura, ubezpieczenia zdrowotne oraz zapewnienie bytu swojego jak i również Pana rodziny jest uzależniona tylko od kraju, w którym Pan mieszka oraz pracuje.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Jako pierwszy warunek przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy, analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych.

Jak Pan przedstawił we wniosku i uzupełnieniu:

1)W lipcu 2008 r. wyjechał Pan z Polski do Irlandii w celach zarobkowych. Od tego czasu na stałe mieszka i pracuje Pan w Irlandii.

2)W 2009 r. dołączyła do Pana żona wraz z córką i zamieszkaliście razem w (…). W 2015 r. w Irlandii urodził się Państwu syn. W lipcu 2016 r. żona wraz z dwojgiem dzieci wróciła do Polski. Pan natomiast został w Irlandii.

3)Planowali Państwo, że zostanie Pan rok i wróci do Polski. Niestety sytuacja się zmieniła i po dzień dzisiejszy, tj. 14 maja 2022 r. dalej Pan mieszka (wynajmuje wspólnie z kolegą mieszkanie), pracuje, płaci rachunki, podatki, składki emerytalne i społeczne. Wspiera Pan żonę finansowo. Urlop stara się Pan wykorzystywać na przyjazd do Polski.

4)Pana stałe miejsce zamieszkania jest w IRLANDII. Posiada Pan certyfikat rezydencji wydany przez Urząd Skarbowy w Irlandii. Od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. jest Pan rezydentem podatkowym w Irlandii.

5)Ma Pan obywatelstwo polskie.

6)Nie przebywał Pan na terytorium Polski powyżej 183 dni.

7)Pana dochody za okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. były i nadal są osiągane i wypłacane przez pracodawcę w Irlandii.

8)Natomiast w Polsce od lipca 2008 r. nie posiada Pan żadnych dochodów, nie posiadacie wraz z żoną domu lub mieszkania i nie jest Pan ubezpieczony. Posiada Pan rozpoczętą budowę domu w kwietniu 2021 r., natomiast w czerwcu 2021 r. przerwana/wstrzymana prawdopodobnie na bardzo długi okres oraz konto bankowe, którego właścicielem jest żona oraz współwłaścicielem jest Pan.

9)Pana powiązania z Irlandią:

‒mieszka Pan nieprzerwanie od lipca 2008 roku – po dzień dzisiejszy,

‒wynajmuje Pan mieszkanie wspólnie z kolegą,

‒opłaca Pan rachunki,

‒ma Pan umowę o pracę na czas nieokreślony (praca min. 40 godzin tygodniowo),

‒wszystkie Pana dochody są osiągane w Irlandii,

‒posiada Pan konto bankowe oraz karty kredytowe,

‒płaci Pan składki zdrowotne oraz emerytalne,

‒aktywność społeczna, kulturalna i obywatelska.

Według art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie, zastosowanie znajdzie umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29 poz. 129), zmodyfikowana przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Irlandię dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1369).

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu:

Określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, pobytu, siedzibę, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie z tytułu dochodu osiąganego ze źródeł położonych tylko w tym Państwie.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. umowy:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony w następujący sposób:

a.osobę uważa się za mająca miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ona silniejsze powiązania osobiste lub gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b.jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c.jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d.jeżeli jest ona obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Umowa zawarta między Polską i Irlandią.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

W złożonym wniosku wyjaśnił Pan, że mieszka w mieszkaniu, które wynajmuje Pan z kolegą i pracuje w Irlandii. Jednakże przedstawione we wniosku okoliczności: rozpoczęcie budowy domu w kwietniu 2021 r., zamiar powrotu do Polski, wyjazd do Irlandii tylko w celach zarobkowych oraz w szczególności fakt, że w Polsce zamieszkuje Pana najbliższa rodzina, tj. żona i dwoje dzieci wskazują, że w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. posiada Pan ośrodek interesów życiowych w Polsce.

Centrum interesów osobistych posiada Pan w Polsce. Pana żona wraz z dwojgiem dzieci wróciła do Polski, wspiera Pan żonę finansowo oraz urlop stara się Pan wykorzystywać na przyjazd do Polski.

Pana ośrodek interesów gospodarczych również nie został przeniesiony do Irlandii. Pracuje Pan w Irlandii. Jednak w Polsce posiada Pan dom, którego budowę rozpoczął Pan w kwietniu 2021 r. oraz rachunek bankowy. Do Irlandii wyjechał Pan do pracy. Zamierza Pan wrócić do Polski.

W świetle przedstawionych faktów, nie możemy przyjąć, że od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. posiada Pan ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Sam fakt, że przebywa Pan i pracuje w Irlandii nie przesądza o tym, że ma Pan ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze z tym krajem. W treści wniosku poinformował Pan, że żona wraz z dziećmi wrócili do Polski, zamierzał Pan wrócić do Polski, rozpoczął Pan budowę domu w kwietniu 2021 r., zaś Pana pobyt w Irlandii związany jest tylko ze świadczeniem pracy.

Zważywszy na okoliczność, że to z Polską łączą Pana ściślejsze powiązania osobiste, bowiem to w Polsce zamieszkuje żona i dzieci, a także wyjazd nastąpił celem świadczenia pracy, uznaję, że to w Polsce posiada Pan ośrodek interesów życiowych. W konsekwencji, Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych ustalonym w oparciu o normy kolizyjne zawarte w art. 4 ust. 2 umowy jest Polska. Oznacza to, że w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. podlegał/podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

‒zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, 655 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).