Powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z rozpoczętą budową ze względu na brak upływu sześciu lat, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 14 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z rozpoczętą budową. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 czerwca 2022 r. (wpływ 14 czerwca 2022 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania: A.B., (...);

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania: C.D., (...).

Opis zdarzenia przyszłego

W okresie od 15 września 1998 r. do 10 stycznia 2018 r. była Pani współwłaścicielem spółki cywilnej X. Spółka cywilna składała się z dwóch wspólników.

W 2000 roku zakupiła Pani na Spółkę – na podstawie faktury VAT – grunty na zasadzie wieczystego użytkowania. 26 stycznia 2004 r. otrzymała Pani decyzję nr ... zatwierdzającą projekt budowlany i udzielenie pozwolenia na budowę na zakupionej działce pawilonu handlowego z częścią biurową oraz warsztatu samochodowego. Powyższą budowę rozpoczęto 6 kwietnia 2004 r. i trwała ona do grudnia 2007 roku (ostatnie poniesione nakłady: dowód – faktura VAT z 15 grudnia 2007 r.). Budowa do dnia dzisiejszego nie została zakończona (stan surowy zamknięty) ani oddana do użytku. Nakłady związane z powyższą inwestycją nie były księgowane w koszty, składały się na wartość środka trwałego w budowie, którym budynek pozostał do końca. Wzniesiony budynek nigdy nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej.

W styczniu 2018 roku Spółka zakończyła działalność. W maju 2022 roku nastąpi sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem przez Państwa jako współwłaścicieli (tzn. dwóch byłych wspólników spółki cywilnej). Zbycie nie nastąpi w wykonywanej działalności gospodarczej. Będzie mieć miejsce po upływie pięciu lat od nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz od ostatnich prac budowlanych (ostatni wpis w dzienniku budowy z 5 kwietnia 2005 r.) i poniesionych nakładów na tę budowę.

Uzupełnienie wniosku

Działalność gospodarcza spółki cywilnej dotyczyła kodu PKD 47.11.Z – sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych.

Do 2000 roku Spółka dzierżawiła grunty pod działalność od Y. W dniu 31 stycznia 2000 r. jako wspólnicy spółki cywilnej dokonali Państwo zakupu prawa wieczystego użytkowania gruntu (faktura VAT Nr (...) z 31.01.2000 r.). Nakłady poniesione w związku z nabyciem gruntu nie obciążyły kosztów Spółki. Kupując grunty na zasadzie wieczystego użytkowania mieli Państwo zamiar rozszerzenia działalności poprzez wybudowanie pawilonu handlowego z częścią biurową oraz warsztatu samochodowego.

Grunty od dnia nabycia aż do rozpoczęcia budowy wymienionej inwestycji nie były wykorzystywane. Budowa nie została zakończona i oddana do użytku z powodu wybudowania (..), który zasłonił Państwa budynek. Dojazd na działkę jest bardzo utrudniony i lokalizacja miejsca prowadzenia działalności stała się mało atrakcyjna. W przyszłości miałoby to negatywny wpływ na osiągnięcie zamierzonego celu polegającego na rozszerzeniu działalności gospodarczej.

Budynek w stanie surowym zamkniętym nie był w żaden sposób wykorzystywany ani użytkowany od 2007 roku do chwili obecnej. Grunty nabyte w ramach spółki cywilnej na zasadzie wieczystego użytkowania nie były ujęte w ewidencji środków trwałych. Grunty wraz z posadowionym na nich budynkiem nie zostały wycofane ze spółki cywilnej przed zakończeniem działalności.

Pytanie

Czy sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 – jako współwłaściciele ww. nieruchomości – nie będziecie Państwo podlegali opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ:

1)zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu nastąpi po upływie 5 lat,

2)zbycie budynku wzniesionego na powyższym gruncie nastąpi po upływie 5 lat,

3)sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i budynku na nim wzniesionego dokonują Państwo jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

W myśl natomiast art. 861 § 1 ww. Kodeksu:

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.

Spółka cywilna jest umową, stosunkiem zobowiązaniowym zawartym pomiędzy co najmniej dwoma osobami w celu dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Właścicielami majątku wykorzystywanego w prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej są wspólnicy tej spółki w ramach współwłasności łącznej. Zakup przez wspólników spółki cywilnej nieruchomości do spółki skutkuje tym, że wspólnikom przysługują równe prawa do nieruchomości, czyli współwłasność ta ma charakter bezudziałowy.

Spółka cywilna nie jest także przedsiębiorcą w rozumieniu art. 43¹ k.c. oraz art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162 ze zm.); „przedsiębiorcami” w myśl tej ustawy są bowiem wspólnicy tej spółki.

W świetle art. 5a pkt 26 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Z kolei zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

a)spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b)spółkę kapitałową w organizacji,

c)spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d)spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

e)spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce innej niż wskazana w art. 5a pkt 28 ww. ustawy uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Za spółkę niebędącą osobą prawną należy zatem uznać m.in. spółkę cywilną. W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka, tylko poszczególni wspólnicy. Zatem to na nich, a nie na spółce spoczywa obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (…).

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 analizowanej ustawy:

Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Źródłem przychodów wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 jest natomiast pozarolnicza działalność gospodarcza.

Jak wynika z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 tejże ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl ust. 2c art. 14 ustawy:

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że planują Państwo sprzedać prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z rozpoczętą inwestycją stanowiącą środek trwały w budowie. Nieruchomość ta została przez Państwa nabyta w roku 2000 do spółki cywilnej celem rozszerzenia prowadzonej działalności, tj. z zamiarem wybudowania pawilonu handlowego z częścią biurową oraz warsztatu samochodowego. Ostatnie nakłady z tym związane poczyniliście Państwo w 2007 roku.

W analizowanej sprawie, dla oceny kwestii wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej decydujący jest fakt prowadzenia przez Państwa – jako wspólników spółki cywilnej – inwestycji dla celów takiej działalności. Dlatego też sprzedaż nieruchomości, na którą składają się grunty (podlegające ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) oraz środki trwałe w budowie, jeżeli nastąpiłaby przed upływem sześciu lat od momentu wycofania jej z działalności, stanowiłaby przychód z działalności gospodarczej na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaś przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

W 2018 roku zakończyliście Państwo prowadzenie działalności gospodarczej w formie Spółki, nie dokonując jednak wcześniej wycofania z takiej działalności gruntów wraz z rozpoczętą budową.

Jak wynika natomiast z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną (…) z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia.

Zgodnie jednak z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną (…), jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja (…) spółki niebędącej osobą prawną (…) do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (…).

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały otrzymane w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, chyba że od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja ww. spółki do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wykazuje szereg związków systemowych z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.). Jednym z powiązań tego rodzaju jest problematyka składników majątkowych, która w systemie prawa podatkowego została wyraźnie odniesiona do prawa bilansowego.

Stosownie do treści art. 5a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie mowa jest składnikach majątkowych oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 22g ust. 3.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o rachunkowości:

Ilekroć w ustawie jest mowa o aktywach rozumie się przez to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera bezpośredniej definicji środków trwałych, dokonuje natomiast ich podziału na podlegające i niepodlegające amortyzacji. Definicja ww. pojęcia wywodzi się z ustawy o rachunkowości. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 pkt 15 lit. a tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o środkach trwałych rozumie się przez to, z zastrzeżeniem pkt 17, rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich w szczególności: nieruchomości w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego (…).

W zakresie sposobu rozumienia pojęcia „inwestycje” ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych – poprzez art. 5a pkt 1 – odsyła do definicji środków trwałych w budowie zawartej w ustawie o rachunkowości. W świetle art. 3 ust. 1 pkt 16 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o środkach trwałych w budowie rozumie się przez to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

Z opisu sprawy wynika, że odpłatne zbycie przez Państwa nieruchomości nie nastąpi formalnie w wykonaniu działalności gospodarczej – zakończyli Państwo prowadzenie takiej działalności w formie spółki cywilnej w roku 2018. Sprzedaż planowana jest na rok 2022 (prawdopodobnie już nastąpiła w maju br.).

Niemniej jednak, mając na uwadze powołane regulacje prawne, sprzedaż przez Państwa nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście przychodu z działalności gospodarczej. Tym samym, ze względu na brak upływu sześciu lat, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po stronie każdego z Państwa – jako byłych wspólników spółki cywilnej – powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z rozpoczętą budową.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego (na dzień złożenia wniosku), które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Pani A.B. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).