Skutki podatkowe opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 8 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia źródła przychodów z tytułu najmu i możliwości opodatkowania uzyskiwanych przychodów przychodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 maja 2022 r. (wpływ 26 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Przedmiotem interpretacji Wnioskodawcy jest poprawność rozliczeń przychodów z tytułu wynajmu domu, składającego się z sześciu pokoi, kuchni i dwóch łazienek. Jest to dom murowany, całoroczny. Dom, którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem wraz z żoną zlokalizowany jest w rodzinnej miejscowości Wnioskodawcy, tj. w miejscowości …, niedaleko miejscowości turystycznej …, w województwie …. Wnioskodawca jest mieszkańcem powiatu … w woj. …, zatrudnionym na umowę o pracę w firmie …na stanowisku …. Wyżej opisana nieruchomość została zakupiona przez małżonków w 1999 r. i później rozbudowana z myślą, że się tam przeprowadzą wraz z trójką dzieci. Jednak w związku z tym, że Wnioskodawca dobrze zarabiał, a trudno było Mu znaleźć pracę na podobnym stanowisku i z podobnym wynagrodzeniem w okolicach miejscowości, do której miał się przeprowadzić ostatecznie dom stał niezamieszkały przez wiele lat z myślą o przeprowadzce na emeryturze. W związku z tym, że dom niszczał wraz z upływem czasu, a Wnioskodawca cały czas ponosił koszty jego utrzymania, postanowił go wynająć, aby te koszty utrzymania Mu się zwróciły. Nie było chętnych na najem długoterminowy, więc w październiku 2020 r. Wnioskodawca otworzył działalność gospodarczą i zaczął wynajmować dom na zasadzie najmu krótkoterminowego. Po upływie pełnego roku wynajmu Wnioskodawca zauważył, że wynajem ma głównie charakter sezonowy, tj. głównie w okresie ferii zimowych oraz wakacji turyści wynajmują dom na 7 dni, poza tym okresem czasami zdarza się przychód z tytułu wynajmu na pojedyncze weekendy.

W 2020 r. Wnioskodawca uzyskał z tytułu wynajmu domu przychód w wysokości 59 195,00 zł, a dochód 15 243,47 zł. Biorąc pod uwagę obecne koszty prądu i gazu (ostatni rachunek za gaz wyniósł 2 327,87 zł). Wnioskodawca przewiduje, że dochód za cały rok może wynieść ok. 10 000,00 zł, tj. miesięcznie ok. 833 zł, jest to więc niewielka kwota, która w domowym budżecie nie ma wielkiego znaczenia, jednak Wnioskodawca chciałby nadal wynajmować dom do momentu przejścia na emeryturę, aby nie ponosić kosztów w postaci utrzymania domu, jednak w związku z tym, że dochody są niewielkie i głównie sezonowe, Wnioskodawca zastanawia się, czy może zlikwidować działalność gospodarczą i opodatkować ten przychód w ramach najmu prywatnego.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości, które by wynajmował, ta jest jedyną, przy wynajmie domu nie korzysta z usług innych osób, sam sprząta dom i wynajmuje dom przez różne portale internetowe. Prowadzony przez Wnioskodawcę wynajem nie spełnia przesłanek działalności gospodarczej w myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest prowadzony głównie sezonowo, nieregularnie, okazjonalnie, w małej skali, nie stanowiąc głównego źródła dochodu. Podejmując czynności związane z najmem, Wnioskodawca działa we własnym imieniu, tzn. w sposób niezależny od innych podmiotów, a podejmowane czynności rodzą dla Niego określone prawa i obowiązki. Oprócz najmu nie zapewnia najemcom żadnych dodatkowych usług. Przedmiotem umowy jest cel rekreacyjny, turystyczny. Wnioskodawca nie współpracuje z osobami trzecimi w żadnych czynnościach związanych z najmem oraz nie będzie korzystał z obsługi księgowej lub zarządczej w zakresie wynajmu.

W obecnie prowadzonej działalności jest to jedyny jej profil, po przejściu na opodatkowanie najmu, jako najmu prywatnego, działalność nie będzie prowadzona i zostanie zlikwidowana. Wnioskodawca zamierza zaliczyć przychody z najmu do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca oświadcza, że nie dokonywał wcześniej nabycia innych lokali w tożsamych, bądź podobnych celach zarobkowych i nie zamierza zawierać kolejnych umów pozwalających na podjęcie działań w celu czerpania pożytków z innych lokali, bądź nieruchomości lokalowych w tożsamych, bądź podobnych celach.

W piśmie z 24 maja 2022 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarcza prowadzona jest wyłącznie w zakresie wynajmu jednego domu, o którym mowa we wniosku, nigdy nie była i nie będzie prowadzona w żadnym innym zakresie. Obecnie dochody opodatkowane są na zasadach ogólnych wg skali podatkowej i prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Dom wynajmuje od 1 października 2020 r. Przychody z wynajmu domu zaliczane są do źródeł przychodu z działalności gospodarczej, tak jak wskazał we wniosku tj. od 1 października 2020 r. i będzie tego dokonywał dopóki nie zakończy wynajmu domu, albo gdy otrzyma interpretację indywidualną w zależności, jaka będzie jej treść. Ponadto, dom nie stanowi majątku związanego z prowadzoną działalnością i nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi majątek prywatny. Dom ma powierzchnię ok 120 m². Umowy najmu nie były zawierane pisemnie, tylko i wyłącznie ustnie w ramach prowadzonej działalności.

Wnioskodawca zamierza działalność gospodarczą zlikwidować niezwłocznie po otrzymaniu pozytywnej interpretacji indywidualnej, tj. ok. 31 sierpnia 2022 r. Przychody z wynajmu domu, Wnioskodawca zamierza zaliczać do przychodów z najmu prywatnego niezwłocznie po likwidacji firmy, tj. od ok 1 września 2022 r. Wnioskodawcy wydaje się, że już teraz wynajem domu nie spełnia i nie będzie spełniał przesłanek określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ dochód z działalności jest symboliczny i nie stanowi głównego źródła dochodu - chodzi bardziej o zwrot kosztów utrzymania stojącego i jeszcze niezamieszkałego domu, a wynajem nie jest ciągły, głównie nieregularny i sezonowy, tj. wakacje i ferie zimowe. Od momentu likwidacji działalności, dom nadal nie będzie majątkiem firmy tylko nadal pozostanie majątkiem prywatnym, a umowy będą zawierane poza działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca, tak jak wskazał we wniosku, zarówno teraz, jak i od momentu likwidacji działalności najem nie będzie ciągły i zorganizowany, lecz sezonowy, tj. głównie wakacje i ferie zimowe. Dom będzie wynajmowany na doby. Od momentu likwidacji w zakresie sposobu najmu nic się nie zmieni i czynności związane z wynajmem Wnioskodawca będzie nadal wykonywał samodzielnie. Samodzielnie będzie rozliczał się z prowadzonego wynajmu.

Przychody uzyskane z wynajmu domu po likwidacji działalności zamierza rozliczać jako przychody z najmu prywatnego, i jako formę opodatkowania wybrać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, a uzyskany przychód opodatkować ryczałtem 8,5%, a po przekroczeniu progu 100 tys. zł przychodu stawką 12,5%.

Wnioskodawca wskazuje, że oświadczenia o wyborze formy opodatkowania już się nie składa więc zrobi wszystko, co jest konieczne i wynika z przepisów, a więc do 20 dnia miesiąca od uzyskania pierwszego przychodu dokona przelewu do urzędu skarbowego tytułem zaliczki na poczet zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Pytanie

Czy uzyskany przychód z głównie sezonowego najmu domu, można zaliczyć do przychodów z najmu prywatnego i opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze nie zaś do przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że w związku z faktem, że zgodnie z przepisami prawa wybór kwalifikacji i sposobu rozliczania przychodów z najmu ustawodawca pozostawia podatnikowi, więc osoba fizyczna taka, jak Pan nie ma obowiązku prowadzenia działalności gospodarczej, wobec tego może zatem rozliczać najem albo prywatnie albo w ramach działalności.

W Pana ocenie, nie będzie Pan prowadził działalności gospodarczej, gdyż najem dotyczyć będzie tylko jednego domu i nie będzie prowadzony w sposób metodyczny, systematyczny, uporządkowany i aktywny. Nie będzie zatrudniał Pan też innych osób, wszystko będzie wykonywał samodzielnie, nie będzie korzystał z usług księgowej, czy firmy zarządczej. Czynności w wynajmowanym domu nie będą podejmowane w sposób ciągły i systematyczny, lecz okazjonalnie.

Najem krótkotrwały nie jest/nie będzie także usługą hotelową, brak w nim usług powiązanych z najmem lokalu, nie będą wiązać się też takie usługi jak: recepcja, restauracja, przyrządzanie posiłków, sprzątanie w trakcie wynajmu, itp. Najem prywatny krótkoterminowy może być rozliczany jako najem prywatny.

Skoro najem będzie prowadzony w ramach najmu prywatnego to uzyskiwane przychody, Pana zdaniem, będą kwalifikowane jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (bez konieczności rejestracji działalności gospodarczej).

Zatem, istnieją przesłanki, aby zlikwidować działalność gospodarczą i przychody zakwalifikować jako tzw. najem prywatny ze stawką ryczałtu 8,5%.

Nadmienia Pan, że w podobnej sprawie została wydana indywidualna interpretacja przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0115-KDIT3.4011.136.2020.2.MK oraz Nr 0115-KDIT1.4011.546.2020.1.MN.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu:

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zakresu przedmiotowego pozarolniczej działalności gospodarczej wykluczone zostały czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

-zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

-nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy oraz,

-wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do grupy przychodów z działalności gospodarczej należą także przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą - art. 14 ust. 2 pkt 11 tej ustawy.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). Jeśli najem faktycznie spełnia obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

-celu zarobkowego,

-ciągłości,

-zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy  ‑ do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. Na takie zorganizowanie w odniesieniu do najmu mogą wskazywać (chociaż nie są decydujące) zwłaszcza niektóre okoliczności - takie jak dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług, czy znaczna liczba wynajmowanych nieruchomości lub podpisywanych umów.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego. Przy tym, decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), zgodnie z którym:

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.

Najem może być zawarty na czas oznaczony albo na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas oznaczony może polegać na wskazaniu daty kalendarzowej zakończenia najmu, określeniu czasu jego trwania w dniach, tygodniach, bądź innym oznaczeniu jego momentu końcowego. Jeśli w umowie czas nie został w ten sposób określony, ani też nie wynika w sposób dostateczny z okoliczności, uważa się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.

Tak więc, podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzamy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, gdzie wskazano: „To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...).

Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” – do przychodów z działalności gospodarczej.”

W myśl art. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2022 r.:

Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne :

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne :

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

-jest Pan współwłaścicielem wraz z żoną domu położonego niedaleko miejscowości turystycznej, nieruchomość została zakupiona przez Państwa w 1999 r. i później rozbudowana z myślą, że się tam Państwo przeprowadzą wraz z trójką dzieci. Na dzień złożenia wniosku dom jest wynajmowany w ramach działalności gospodarczej i opodatkowany na zasadach ogólnych;

-za 2020 r. Wnioskodawca uzyskał z tytułu wynajmu domu przychód w wysokości 59 195,00 zł, a dochód 15 243,47 zł;

-nie posiada Pan innych nieruchomości, które wynajmuje, przy wynajmie domu nie korzysta Pan z usług innych osób, sam sprząta dom i wynajmuje go przez różne portale internetowe;

-najem jest prowadzony głównie sezonowo, nieregularnie, okazjonalnie, w małej skali, nie stanowiąc głównego źródła dochodu. Podejmując czynności związane z najmem działa Pan we własnym imieniu, tzn. w sposób niezależny od innych podmiotów, a podejmowane czynności rodzą dla Pana określone prawa i obowiązki. Oprócz najmu nie zapewnia Pan najemcom żadnych dodatkowych usług. Przedmiotem umowy najmu jest cel rekreacyjny, turystyczny. Nie współpracuje Pan z osobami trzecimi w żadnych czynnościach związanych z najmem oraz nie będzie korzystał z obsługi księgowej lub zarządczej w zakresie wynajmu;

-dom nie stanowi majątku związanego z prowadzoną działalnością i nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi majątek prywatny;

-zamierza Pan zlikwidować działalność gospodarczą (ok. 31 sierpnia 2022 r.) i opodatkować przychód z tytułu najmu domu w ramach najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody z tytułu najmu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak wskazano wyżej, podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, według stawki przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) tej ustawy, tj. 8,5% do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę według stawki 12,5%.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów na tle przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że przychody osiągnięte z tytułu wynajmu domu na zasadach najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowuje się na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W Pana sytuacji, skoro zamierza Pan zlikwidować działalność w zakresie najmu, a dom nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej i stanowi majątek prywatny, to przedmiotem najmu nie będzie składnik majątku związany z działalnością gospodarczą.

Wobec powyższego, uzyskany przychód z głównie sezonowego najmu domu, można zaliczyć do przychodów z najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, według stawki przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) tej ustawy, tj. 8,5% do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę według stawki 12,5%.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Dodać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Z przepisu art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie z ust. 7 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Z art. 12 ust. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 8a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne :

Stosownie do art. 12 ust. 8c tej ustawy:

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jesteśmy związani wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Pana oraz Pana stanowiskiem w sprawie, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Niniejsza interpretacja dotyczy Pana indywidualnej sprawy i nie wywołuje skutków podatkowych dla Pana małżonki.

W odniesieniu do powołanej interpretacji indywidualnej informujemy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie dotyczy sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).