Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX). - Interpretacja - 0115-KDWT.4011.133.2022.3.MR

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 3 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.133.2022.3.MR

Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 9 i 23 maja 2022 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2018 r. Przedmiotowa działalność dotyczy tworzenia oprogramowania od samego początku prowadzenia działalności gospodarczej.

Ma on nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2020, poz. 1426 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT”) Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a forma opodatkowania to podatek liniowy 19%.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania:

pisanie programów na zlecenie użytkownika;

tworzenie i projektowanie nowych rozwiązań technologicznych;

rozbudowa, tworzenie, dostarczanie oraz dokumentacja oprogramowania wykonanego na zlecenie określonego użytkownika;

analiza wymagań oraz analiza systemów komputerowych klienta;

projektowanie koncepcji, tworzenie dokumentacji technicznej nowych rozwiązań systemów komputerowych.

Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów. Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem Kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, nie jest ograniczony sztywnymi godzinami pracy. Jednakże ze względu na specyfikę świadczonych usług istnieje możliwość uzgodnienia miejsca i czasu realizacji zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów.

Na potrzeby opisu stanu faktycznego podzielił on swoją działalność na poszczególne etapy:

1.Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania – szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji.

2.Praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja – tworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania. Przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów regresyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych lub klienckich testów akceptacyjnych. Wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów.

3.Integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu – Wnioskodawca pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów, a w szczególności:

Korzystając z języka i technologii TypeScript, JavaScript, Terraform, Bash, Docker, AWS, RDS, Postgress wymyślono, zaprojektowano i zaimplementowano wieloużytkownikowy system (...).

Korzystając z języka i technologii TypeScript, JavaScript, AWS stworzono moduł generacji (...).

Korzystając z języka i technologii C#, .NET, AWS stworzono moduł (...).

W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm. – dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywa, łączy kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji.

Wnioskodawca, w ramach działalności zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego systemów i aplikacji. Wytwarzane Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach Wnioskodawcy i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. W ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowywane są nowe programy komputerowe na rzecz danego Kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy (dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód.

Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie – otrzymywane przez Wnioskodawcę należności są przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów: opłaty za paliwo, opłaty księgowe.

Koszt związany z używaniem samochodu umożliwia Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do Klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Podkreślić należy, że opłata za usługi księgowe (gdzie w ewidencjach księgowych prowadzone są ewidencje pozwalające na wyodrębnienie usług i kosztów związanych programowaniem) oraz opłaty związane z użytkowaniem samochodu są wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, oprogramowania lub jego części (kwalifikowane IP).

Od 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. W książce przychodów i rozchodów również w opisie i uwagach jest opisana każda pozycja dotycząca usług programistycznych oraz związanych z tym kosztów.

Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego w dodatkowej ewidencji Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT .

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej, która będzie obejmować lata od 2021 r. do momentu, kiedy stan faktyczny lub stan prawny wykonywanej przez niego działalności nie uległ zmianie.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Wnioskodawca wskazał, że podejmowana bezpośrednio przez niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych dotyczy: całości prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, ponieważ na chwilę obecną jak i w przeszłości ma jedną podpisaną umowę o współpracy, w jej ramach zajmuje się tylko wytwarzaniem oprogramowania (dokładnie jest to wytwarzanie i programowanie aplikacji internetowych głównie w chmurze w zakresie całego cyklu wytwarzania oprogramowania: od analizy, projektowania, implementacji, infrastruktury uruchomieniowej, automatyzacji i testowania oraz ulepszania i monitorowania).

Powyższa umowa dotyczy wykonywania usług programistycznych, do zakresu których należy programowanie aplikacji Internetowych – faktycznie, nie tylko Internetowych, jak również intranetowych, bazodanowych, rozproszonych – z dnia 1 maja 2020 roku ze spółką X do zakresu którego wchodzi: tworzenie nowych rozwiązań technologicznych, utrzymanie oraz nadzór jakości nad produktami oprogramowania, tworzenie dokumentacji do powstającego oprogramowania, instalowanie produktów programowania oraz raportowanie przebiegu wykonywanych czynności.

Wnioskodawca wskazał, że pierwsze pytanie odnosi się do tego, czy wytwarzanie oprogramowania w zakresie które opisał samo w sobie lub w części stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Odpowiada on w całości za tzw. R&D (Research and Development), czyli Badania i Rozwój produktów (oprogramowania) jest inżynierem/programistą. Wnioskodawca robi badania, analizuje i projektuje, jak i wykonuje najbardziej krytyczne funkcjonalności, algorytmy i rozwiązania. Badania są zarówno teoretyczne jak i praktyczne, polegające na tworzeniu prototypowych programów będących dowodami hipotez o poprawności wyboru takich, a nie innych rozwiązań.

W ramach tej działalności Wnioskodawca prowadził i prowadzi samodzielnie badania naukowe, badania aplikacyjne, rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń:

Interfejs (...)

a)Cel: Dostarczenie kompatybilnego interfejsu do istniejących klientów API.

b)Okres: 2021.04.

c)Metody: Analiza API i wymagań klientów API.

d)Efekty: Projekt nowego API.

Optymalizacja silnika reguł biznesowych

a)Cel: Eliminacja nieefektywnego rozwiązania i zastąpienie go nowym bez ryzyka wystąpienia uszkodzeń w istniejącym systemie.

b)Okres: 2021.07 - 2021.10.

c)Metody: Analiza źródłowa i porównawcza, przegląd rozwiązań.

d)Efekty: Propozycja efektywnego rozwiązania.

Usprawnienie procesów dostarczania i testowania rozproszonych systemów w chmurze pod względem bezpieczeństwa i obniżenia ryzyka

a)Cel: Poprawa efektywności dostarczania systemu.

b)Okres: 2021.01 - 2021.02.

c)Metody: Analiza problemu i istniejących rozwiązań.

d)Efekty: Propozycja nowego rozwiązania.

Segregacja systemu w celu wyodrębnienia podsystemu płatności w celu usunięcia ryzyka bezpieczeństwa i zwiększenie wydajności systemu

a)Cel: Zastąpienie starego systemu nowym w celu eliminacji krytycznych problemów z minimalnym wpływem na istniejących klientów API.

b)Okres: 2021.02 - 2021.12.

c)Metody: Analiza istniejących rozwiązań.

d)Efekty: Wybór najlepszego.

Wprowadzenie nowego typu ... w istniejący system bez wpływu na działanie istniejącego systemu

a)Cel: Dodanie (...).

b)Okres: 2021.06 - 2021.07.

c)Metody: Analiza problemu, kodu i testy.

d)Efekty: Propozycja rozwiązania.

Ulepszenie algorytmu aplikacji (...).

a)Cel: Zwiększenie efektywności.

b)Okres: 2021.03 - 2021.05.

c)Metody: Analiza kodu i testy, monitoring aplikacji

d)Efekty: Propozycja rozwiązania.

Szkielet systemu w oparciu o architekturę mikroserwisów, wielobazodanową, przenośną z dualizmem uruchomieniowym w chmurze i on premise.

a)Cel: Architektura przenośnego systemu pod portal raportowania.

b)Okres: 2021.02 - 2021.05.

c)Metody: Analiza wymagań, rozwiązań architektonicznych.

d)Efekty: Dokumentacja projektowa.

Automatyczna detekcja i generacja struktur i typów bazodanowych na podstawie definicji zapytań i wartości.

a)Cel: Kompatybilność i ad-hoc generacja nowych typów z wielu typów i wielkości na podstawie różnych i dowolnych wartości do typów danych.

b)Okres: 2021.03 – 2021.12.

c)Metody: Analiza problemu, analiza rozwiązań, metody konwersji, testy szczątkowe.

d)Efekty: Hipotetyczne rozwiązania.

Elastyczny i wysoce konfigurowalny system uprawnień do autoryzacji w rozproszonym systemie bazodanowym i wielodostępowym.

a)Cel: Projekt wydajnego i elastycznego rozwiązania do autoryzacji.

b)Okres: 2021.03 - 2021.12.

c)Metody: Analiza problemu i istniejących rozwiązań.

d)Efekty: Projekt i diagramy.

W ramach tej działalności Wnioskodaca prowadził i prowadzi samodzielnie prace rozwojowe:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Tutaj prace rozwojowe stanowią kontynuację części badań aplikacyjnych, wyżej wymienionych, z rozszerzeniem o opracowywanie prototypów, testów i przejście do końcowych rozwiązań i jego wdrożenia.

W większości zakończyły się implementacją i wdrożeniem, częściowo jeszcze trwają prace nad usprawnieniami i ewentualnymi poprawkami.

Wynikiem jest:

a)nowy kod dostarczony do repozytoriów klienta;

b)wdrożenie i dostarczenie nowych lub ulepszonych rozwiązań do środowisk testowych i produkcyjnych klienta.

W wyniku prac rozwojowych (i wcześniejszych prac badawczych) Wnioskodawca zaprojektował, stworzył nowe systemy lub podsystemy, lub zmienił na lepsze istniejące, zarówno w małej skali jak i dużej, od algorytmów reprezentowanych przez metody lub funkcje po całe systemy będące zbiorem wielu mniejszych.

Zmienione lub wytworzone na nowo, mają niepowtarzalny i oryginalny charakter i nie są wynikiem rutynowych lub okresowych zmian do tych produktów.

Prototypowanie, kodowanie, testowanie i wdrożenie do momentu uzyskania oczekiwanego rezultatu, potwierdzonego pomiarami i monitoringiem.

Wytworzenie oprogramowania, innowacyjnego, ulepszanie istniejącego, zawsze składa się dwóch faz:

a)z badań aplikacyjnych (analiza problemu, synteza rozwiązań, wypracowanie hipotezy, oszacowanie kosztów i ryzyka);

b)plus prac rozwojowych (udowadnianie hipotez poprzez prototypowanie rozwiązań, ich implementacje i weryfikacje) i następnie dostarczanie kodu i wdrażanie stopniowe przez wszystkie środowiska i stopniowe testowanie, z ewentualnymi powrotami do wcześniejszych faz.

W ramach tej działalności Wnioskodawca prowadził i prowadzi samodzielnie prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe.

Instalowanie produktów programowania.

Opracowywanie dokumentacji oprogramowania (dokumentacji oprogramowania jest wiele rodzajów. W szczególności dokumentacja projektowa, która jest częścią zarówno badań aplikacyjnych jak i prac rozwojowych).

Świadczenie usługi wsparcia technicznego.

Wnioskodawca potwierdził, że jego działalność jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Program komputerowy – jest to wszystko co zostało zapisane w języku programowania i wykonywane na komputerach, zarówno na serwerach, chmurze, końcowych urządzeniach końcowego użytkownika.

a)Oprogramowanie, program komputerowy - używane zamiennie;

b)Systemy i aplikacje mogą się składać z wielu programów komputerowych;

c)Mikroserwis - będący osobnym programem komputerowym, będącym częścią rozproszonego systemu komputerowego;

d)Nowe funkcjonalności – mogą być zrealizowane poprzez

całkiem nowe programy komputerowe, będące częściami istniejących systemów,

poprzez modyfikację istniejących na wskutek dodania nowych modułów kodu do istniejących programów komputerowych, lub ich zastąpienia w całości lub części

a)moduł – będące wydzielonym odrębnym jednostką kodu, ale nie będącą osobną jednostką wykonawczą, tzw. odrębnym procesem.

b)Automatyczne testy jednostkowe oraz integracyjne - są to też programy komputerowe, udające, symulujące zachowanie innych systemów lub ludzi wykonujące operacje na innych systemach, programach, modułach bądź podstawowych jednostkach kodu, jak np. klasa lub funkcja.

c)Obecnie istnieją paradygmaty „Wszystko jako kod”, „Infrastruktura jako kod” lub „pipeline jako kod” więc i infrastruktura sieciowa i serwerowa, proces instalacji i dostarczenia może być rozumiany jako program komputerowy, który jest interpretowany przez chmurę lub inny system w celu dynamicznego stworzenia infrastruktury, serwerów i automatycznego wdrożenia.

d)wytwarzanego oprogramowania, co też jest częścią cyklu wytwarzania oprogramowania.

e)Algorytm – fragment programu komputerowego, będący najczęściej funkcją lub metodą klasy.

Programy komputerowe, które Wnioskodawca wytworzył lub wytwarza to dwa rozproszone systemy komputerowe, w skład których wchodzi wiele różnych odrębnych podsystemów podstawowych i pomocniczych.

a)Wspólny system wyszukiwania (...).

System rozproszony złożony z wielu mikroserwisów napisany w wielu różnych językach programowania i złożony z wielu różnych baz i źródeł danych uruchomiony w chmurze na wielu niezależnych środowiskach, z częściowo zautomatyzowanym system testowania i dostarczania.

b)System dynamicznego raportowania dla wielu nieokreślonych źródeł danych.

System rozproszony złożony z wielu mikroserwisów napisany w jednym języku programowania i złożony z wielu różnych baz i źródeł danych uruchomiony w chmurze jak i on premise na wielu niezależnych środowiskach, z całkowicie zautomatyzowanym system testowania i dostarczania.

Wnioskodawca wskazał, że w ramach drugiego pytania oczekuje czy w opisanej sytuacji faktycznej prawa do „programów komputerowych” można uznać za kwalifikowane IP.

Efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „programem komputerowym” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca wskazał, że przysługują mu majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych i w ramach umowy z kontrahentem, w przypadku wykonania przez niego utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zleceniobiorca, czyli Wnioskodawca, z chwilą przekazania utworu przenosi na zleceniodawcę w całości, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych wszystkie autorskie prawa majątkowe do Utworu.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych.

Wnioskodawca prowadził lub prowadzi odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, które są efektem jego pracy.

Programy komputerowe zawsze są efektem prac rozwojowych lub badań naukowych w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca podkreślił, że pracował na uczelni, robił doktorat, pracował w szkole, i dlatego wie, co robi dla kontrahenta.

Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy jego dochodów za rok 2021 oraz lat przyszłych przy założeniu, że stan faktyczny przedstawiony się nie zmieni.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przyszłości charakter jego pracy się nie zmieni, co najwyżej, będą inne problemy do rozwiązania.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie głównie z tytułu przenoszenia na kontrahenta praw do „programu komputerowego” plus z dodatkowych czynności:

a)instalowania produktów programowania,

b)opracowywanie dokumentacji oprogramowania (częściowo dokumentacja jest częścią prac badawczych i rozwojowych),

c)świadczenie usługi wsparcia technicznego,

d)tworzenie nowych rozwiązań technologicznych (to jest właśnie wytwarzanie oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej).

Wnioskodawca realizuje konkretne pojedyncze zadania, które sam wycenia i wystawia na nie fakturę.

Okresy rozliczeniowe są to comiesięczne faktury, które Wnioskodawca wystawia kontrahentowi.

Jak wskazał Wnioskodawca, oblicza ile czasu poświęcił na takie, a nie inne rodzaje usług, ile czasu zajęło mu wymyślanie i tworzenie nowych rozwiązań w porównaniu do dodatkowych czynności.

W umowie z kontrahentem określono, że cokolwiek Wnioskodawca dla niego napisze, zaprojektuje, wymyśli – automatycznie jest przenoszone na kontrahenta.

W ramach niniejszej Umowy, w przypadku wykonania przez Zleceniobiorcę utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych („Utwór”), Zleceniobiorca z chwilą przekazania Utworu przenosi na Zleceniodawcę w całości, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych wszystkie autorskie prawa majątkowe do Utworu

Utwór rozumiany jest jako program komputerowy, bądź jego część. Na przykład, algorytm jest najczęściej fragmentem programu komputerowego, i najczęściej funkcją lub metodą, składową klasy, będącą małym fragmentem programu komputerowego. Sam program może składać się z tysięcy klas, a system komputerowy z dziesiątek/setek programów komputerowych, czyli np. tzw mikroserwisów, lub interfejsów użytkownika, jak strony internetowe lub aplikacje mobilne.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz kontrahenta wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac dla kontrahenta. Jest to pozycja: tworzenie nowych rozwiązań technologicznych.

Jak wskazał Wnioskodawca, przeniesienie praw potwierdza umowa z kontrahentem.

Każdy napisany kod” jest dostarczany do repozytoriów kodu. Każdy system ma wiele różnych repozytoriów kodu definiujących różne podsystemy całego systemu.

Jak wskazał Wnioskodawca, koszty całej jego działalności, nie są wyłącznie ponoszone w celu prowadzenia prac rozwojowych albo badań naukowych, ale w całości i wyłącznie są związane z prowadzeniem mojej działalności, w której to w znacznej części prowadzone są badania naukowe i prace rozwojowe

a)samochód i paliwo, i koszty z jego utrzymaniem i eksploatacją;

b)zus;

c)materiały biurowe;

d)książki i czasopisma;

e)szkolenia;

f)usługi teleinformatyczne;

g)obsługa księgowa;

h)sprzęt komputerowy i teleinformatyczny.

Wnioskodawca wskazał, że do wskaźnika Nexus wliczane są wszystkie wydatki na prowadzenie prac badawczo-rozwojowych.

Pana pytania:

1)Czy podejmowana bezpośrednio przeze mnie działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy?

2)Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przeze mnie w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym osiągam kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT?

3)Czy wydatki ponoszone przeze mnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na: koszt związany z eksploatacją auta (benzyna) i opłaty księgowe w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4)Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz moim stanowisku do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, której efektem jest tworzenie i rozwój systemów komputerowych dla kontrahenta, wytwarzając przy tym autorskie prawa majątkowe i przenosząc je na klienta, co można uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Ponosi przy tym koszty jej prowadzenia – w tym działalności badawczo-rozwojowej. Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do ulgi IP Box.

Wnioskodawca uważa, że wykonywania przez niego działalność polega na tworzeniu programów komputerowych i stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy odpłatne przeniesienie przez niego prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na: koszt benzyny i opłaty księgowe należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji).

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawiony stan faktyczny pozwala na zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

Celem dodatkowego wskazania zasadności swojego stanowiska, Wnioskodawca podkreślił, że znajduje ono potwierdzenie w licznych interpretacjach Organów podatkowych i wskazał przykładowo:

Sygn: 0111-KDWB 4011.5.2020.2.APA;

Sygn: 0111-KDWB.4011.14.2020.2.KK;

Sygn: 0111-KDIB1 -3.4011.58.2020.2.IZ;

Sygn: 0111-KDIB1-3.4011.48.2020.2.MBD;

Sygn: 0111-KDWB.4011.10.2020.2.AZE;

Sygn: 0112-KDIL2-1.4011 407.2020.3.TR;

Sygn: 0112-KDIL2-2.4011.520.2020.2.WS;

Sygn: 0112-KDIL2-2.4011.416.2020.2.MC;

Sygn: 0112-KDIL2-2.4011.469.2020.2.MM;

Sygn: 0112-KDIL2-1.4011.518.2020.2.JK;

Sygn: 0113-KDIPT2-3.4011 329.2020.2.AC;

Sygn: 0113-KDIPT2-2.4011.381.2020.3.MK;

Sygn: 0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG;

Sygn: 0113-KDIPT2-3.4011.430.2020.2.SJ;

Sygn: 0113-KDIPT2-1.4011.464.2020.2.MM;

Sygn: 0114-KDIP3-1.4011.303.2020.2.MZ;

Sygn: 0114-KDIP2-1.4011 38.2020.3.KS;

Sygn: 0114-KDIP3-2.4011.679.2019.3.JK2;

Sygn: 0114-KDIP3-1.4011.380.2020.2.MZ;

Sygn: 0114-KDIP3-1.4011.571.2019.2.MK1;

Sygn: 0115-KDIT1.4011.375.2020.2.MN;

Sygn: 0115-KDIT1.4011.374.2020.2.MN;

Sygn: 0115-KDIT1.4011.489.2020.2.MR;

Sygn: 0115-KDIT1.4011.471.2020.2.MN;

Sygn: 0115-KDWT.4011.14.2020.2.JŁ;

Sygn: 0115-KDWT.4011.66.2020.2.MŚ;

Sygn: 0112-KDIL2-2.4011.73.2020.2.MM;

Sygn: 0112-KDIL2-2.4011.79.2020.2.IM;

Sygn; 0112-KDIL2-2.4011.98.2019.2.MC;

Sygn: 0112-KDIL2-2.4011.107.2019.2.IM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 ze zm.):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Należy podkreślić, że wskazany przepis do dnia 31.12.2021 r. brzmiał następująco:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz cytowane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że:

Przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania.

Pana działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W ramach tej działalności prowadził Pan i prowadzi samodzielnie badania naukowe, badania aplikacyjne, rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

W ramach tej działalności prowadził i prowadzi Pan samodzielnie prace rozwojowe, które są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace rozwojowe stanowią kontynuację części badań aplikacyjnych z rozszerzeniem o opracowywanie prototypów, testów i przejście do końcowych rozwiązań i jego wdrożenia.

W związku z powyższym, prowadzona przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Ponadto we wniosku wskazano, że:

w wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

efekty Pana prac zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

Mając powyższe na uwadze, skoro prowadzona działalność obejmująca tworzenie programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a programy komputerowe, które Pan tworzy w ramach takiej działalności podlegają ww. ochronie prawnej, programy te stanowić mogą kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawa do programu komputerowego.

Na podstawie umów zawartych pomiędzy Panem a danym Kontrahentem w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania, przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie – otrzymywane przez Pana należności są przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stwierdzić zatem należy, że wynagrodzenie z tytułu odpłatnego przeniesienia prawa autorskiego do programów komputerowych tworzonych w ramach świadczonych usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

W konsekwencji, sumę kwalifikowanych dochodów, osiągniętych w roku 2021 z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej tj. autorskich praw do programów komputerowych, może Pan opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową.

Powyższe odnosi się również do lat kolejnych, o ile sposób prowadzenia działalności w zakresie kwalifikowanych praw własności intelektualnej nie ulegnie zmianie.

Zaznaczyć również należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wymienił Pan wydatki, które ponosi w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, wykazując jednocześnie bezpośredni związek ich poniesienia z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Z okoliczności sprawy wynika, że nie nabywa Pan wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów.

Zatem, poniesione przez Pana koszty związane z eksploatacją auta (benzyna) oraz koszty usług księgowych, stanowiące w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 23 ustawy), przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, tj. w części w jakiej związane są z wytwarzaniem kwalifikowanego IP, można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano na podstawie opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.).